Van Kamloops naar Jasper,

Alloha,

Wederom hebben we genoten van een te korte nachtrust. Vandaag weer kilometers vreten geblazen. 500 km naar Hinton. Ik heb daar een Campground geboekt, om vanaf daar in Jasper te kunnen wandelen. Om kwart voor 7 draaiden de wielen weer. Na Kamloops kwamen we door Clearwater en langs Mount Robson, de hoogste berg van Canada. Helaas met de top in de wolken. Vandaag was het erg bewolkt, ietsie minder warm en er was zware regen met kans op onweer voorspeld. Op een paar spetjes na is het gelukkig droog gebleven. Ietsje na 3-en kwamen we in Jasper aan.

Pfff wat een drukte daar, zo’n supertoeristisch dorpje. Snel doorgereden en net buiten het dorp zagen we onze eerste zwarte beer!! Hij rende langs de overkant van de weg, geen tijd voor een foto, maar de eerste beer is een feit. Joepie. Even later kwamen we in een Elk-jam terecht. Dat is dus een verzameling auto’s langs de kant van de weg, met mensen die rondrennen achter een elk aan. Er stonden en lagen 5 mannetjes-Elks (ofwel Wapiti’s, en dat zijn geen elanden (Moose)!). Sommige mensen stonden op aaiafstand van die gigantische dieren, die gelukkig rustig doorknabbelden aan grasjes en struiken. We hebben uiteraard ook wat plaatjes gemaakt en vervolgden onze weg. 79 km na het stadje Jasper kwamen we aan bij de KOA Campground net voor Hinton. Een mooie campground met alle voorzieningen waar een verwende campereraar op hoopt. Stroom, water en schone douches en Wifi (helaas vrij traag). Keurig onderhouden en we werden naar een ruime plek begeleid door een opa in een golfkarretje. Er werd ons ook nog verteld dat er in Hinton een Beaver Boardwalk is die erg de moeite waard is. Een korte wandeling over houten planken door een watergebied waar bevers wonen die je kan zien. Ja, ja dat zal wel, maar misschien leuk om na het avondeten te doen.

Na het avonddiner zijn we idd naar Hinton gereden. Nog even snel wat brood gehaald in de Safeway supermarkt en op naar de bevers. De Boardwalk is ongeveer 3 km lang, loopt door wetlands en is sinds 2007 open voor wandelaars. De bevers wonen er al meer dan 20 jaar en storen zich niet aan de mensen. Als je stil bent zie je ze misschien. En of we ze zagen, een heleboel zelfs! Wat een feestje was dat. Bevers groot en klein, knabbelend aan takjes, zwemmend, poetsend aan de kant en moeder met jongen spelend. Ze zaten wel vaak onder struikjes, met hoog gras, dus fototechnisch beetje jammer. Maar Leen kreeg er zelfs 1 zwemmend zo dichtbij dat hij met de telelens te dichtbij was. Het dier keek hem aan en zwom rustig heen en weer. We zagen er 1 lekker eten en je kon het knabbelen horen. Af en toe zag je een boompje heftig schudden, vervolgens viel het boompje om en werd opgegeten in het water. Zo bijzonder leuk om te zien. En allemaal zo dichtbij, we hebben weer genoten. En dat allemaal in een heerlijk avondzonnetje. Morgenavond misschien weer een bezoekje?

Rond half 10 zaten we aan de avondkoffie en daarna aan de schrijftafel. 2 verhaaltjes geproduceerd, maar helaas werkt internet niet mee en lukt het denk ik niet om ze nu op de site te plaatsen, misschien op fb dan. De foto’s moeten we nog uitzoeken, dus die komen sowieso later. Druk, druk, druk. Het is inmiddels weer bijna middernacht,dus………….zzzzzzzzzzzzzzzz

Tot laters,
Ed en Willemien Bever