Driving on the Highway

Driving on the highway,

Hey There,

Zondag begon de dag al heeeeel vroeg, uiteraard veroorzaakt door een flinke jetlag. Om 4 uur allebei klaarwakker, half uurtje later maar opgestaan. Omdat het ontbijt pas om 6.30 beschikbaar was, zijn we even naar buiten gegaan om wat frisse lucht naar binnen te halen. Onverwacht kwamen we om de hoek van ons hotel een prachtig parkje tegen, met mooie bloempartijen,vijvers en bomen. Een paar zwarte eekhoorntjes gezien, die heel nieuwsgierig dichtbij kwamen. Er liepen ook zwarte konijntjes rond en moedereend met heel veel kuikentjes. Heel leuk en dat zo op de vroege ochtend.

Rond 6.15 zaten we weer voor de deur van de ontbijtzaal, samen met een buslading Chinezen. Aangezien de ontbijtzaal bestond uit wel 4 tafeltjes! zagen we de bui al hangen, staand eten? Het viel mee, buiten het zaaltje stonden ook nog tafeltjes waar gegeten mocht worden. Toen de deur openging hebben we snel binnen een tafeltje ingepikt. We hebben ons langs de Chinezen gewurmd en wat voer verzameld. Een dame van de bediening had met ons te doen en zorgde voor onze koffie en sapjes, ze ging ook warme wafels voor ons maken, zo lief. Het bleek altijd zo te gaan, elke dag een invasie en vandaag viel het nog mee zei ze. De broodjes waren uitgedroogd, evenals de muffins, de wafels waren lekker. De buren vonden het heerlijk, getuige het gesmak en geboer……

Nadien weer naar onze kamer gelopen en verwachtingsvol Canadream om 8 uur gebeld om te horen hoe laat ze ons kwamen ophalen voor de “early” pickup. Niet zo early dus, om 11 uur zou de ophaler komen. Jammer dan van die early bird, maar ja het kan tussen 10 en 12 uur zijn, dus was nog op tijd. Moesten we wel nog 3 uur hangen, brrrrr. Maar gelukkig was het parkje er nog steeds en zijn we weer teruggelopen. Het werd al drukker, heel veel oudere Chinezen, die al sjokkend en gymend, met muziek ook het park doorkruisten. Ineens zag ik bij een struik met prachtige rode bloemen een kolibrie hangen! Wat een dotje, tuurlijk geen camera bij ons. Die kwam er natuurlijk wel, we gingen gewoon voor de derde keer het parkje door, hadden verder toch niks te doen. Kolibrie liet zich weer zien en werd gevangen door de telelens. Echt een plaatje. Een vervelend jochie probeerde daarna de kolibrieplant te mollen, dat heb ik gelukkig kunnen tegenhouden door het kind te heropvoeden. (nee ik heb niet geslagen hoor).


Even voor 11 uur uitgecheckt en daarna op de stoep gezeten. Busje komt zo. Toch? Nee, kwam pas om 11.20. Er zaten al meer mensen in, die moesten ook naar Canadream. Om 11.45 stapten we daar binnen, net op tijd dus voor de early bird actie. Grrrrrrr. We werden niet meteen geholpen, pas na een half uurtje kwam Heinz om ons de ins en outs van de camper uit te leggen. Daar hadden we niet veel behoefte aan, dit is inmiddels onze 5de campervakantie, dus dat weten we wel. Alles uitvoerig bekeken op schade, niks gevonden. Binnen werden we daarna verder geholpen door Stephanie, net als Heinz ook aus Deutschland. Ook veel onderdelen kunnen overslaan. Ik vroeg voor de zekerheid of we ook over de gravelweg in Kananaskis mochten rijden, net als in 2012. Nee, dat mocht nooit volgens Stephanie, dan ben je niet verzekerd. En waarom het de vorige keer dan wel mocht? Wist ze niet. Bij navraag bleek gelukkig dat het wel mocht, zolang de gravelweg een genummerde, publicroad is. En dat is het geval, dus we mogen daar ook rijden. Wederom heb ik me verbaasd over het feit dat zelfs de Canadezen niet in Kananaskis komen, het is daar echt zo mooi. Uiteraard hebben we weer een extra verzekering voor glasschade afgesloten, hopelijk hebben we deze keer geen kapot voorraam?

Nou uiteindelijk waren we pas om 13.30 rijklaar. Het streven was om die dag in Kamloops te geraken, zo’n 350km van Vancouver. Het was gelukkig erg vertrouwd allemaal, Leen voelde zich weer helemaal thuis achter het stuur. Na ruim 1 ½ uur kwamen we aan in Chiliwack, even stoppen om boodschappen te scoren. Dat vinden we elke keer weer vreselijk om te moeten doen, je zoekt je wezenloos in zo’n megasupermarkt, maar we weten inmiddels wel wat we moeten hebben. Oefening baart kunst nietwaar. Onderweg ook nog een koffiestop en lunchstop gemaakt en rond 19 uur moesten we toch gaan avondeten. Ergens een afrit genomen, 40 km voor Kamloops. We dachten een campground te vinden, maar kwamen uit bij een Resort. Geen campground te ontdekken . We hebben de camper aan de kant van de weg gezet en begonnen met eten maken. Vrij snel kregen we bezoek. De beheerder van het Resort vroeg of we hier bleven overnachten, want dat mag niet. Nee hoor, we eten hier snel wat en rijden dan verder. Weet u misschien of er hier een RV campground in de buurt is? O ja hoor, 1 km terugrijden en dan eerste afslag rechts en na 1km is een mooie campground. Nou hadden we totaal geen bordjes daarvan gezien, maar we waren dus heel dichtbij. Wat een meevaller.

Helaas hebben we 3 keer dezelfde weg op en neer gereden en nog steeds geen bordje gezien. Uiteindelijk wel een weggetje naar rechts ingeslagen en verhip, daar was de campground. In een huisje aan het begin van het park was niemand aanwezig en we zijn maar gewoon het park opgereden. Helaas bleken alle plekjes gereserveerd te zijn of veel te klein. De campground was wel erg groot, maar we besloten niet verder te zoeken omdat we ineens bedachten dat we ook geen cash bij ons hadden. Als we een plekje zouden vinden moesten we $23 betalen. Bij de ingang zat inmiddels wel een parkwachter en die zei dat we echt wel konden blijven, er was een grote plek vrij en we konden pinnen. Helaas geen voorzieningen op dit park, geen stroom, geen water en geen Wifi. Maar onze camper is van alle gemakken voorzien. Daarom dus gisteren geen berichtje……… Toen we een halfuurtje op ons plekje stonden werd het al snel donker (zo rond 22 uur al). Wat een geluk dat we hier waren terechtgekomen, veel verder hadden we niet moeten rijden. De koffers hebben we die avond nog leeggemaakt in een snikhete camper, het was echt een tropische dag. Helaas geen airco, daar heb je stroom voor nodig. Gelukkig zijn we wel snel in slaap gevallen rond middernacht na een lange, eerste camperreisdag.

See you later,
De truckers