Eindelijk naar Eiffel Lake

Hi, how are you today,

Vandaag zijn we eindelijk naar Eiffel Lake geweest. Al die jaren hiken in Canada heeft ons nog niet eerder naar dit prachtige bergmeer gebracht. De redenen zijn divers: 1 keer afgebroken door regen, 1 keer gekozen voor de variant naar Sentinell Pass en 1 keer geen toegang omdat er een groepsrestrictie was ingesteld. Dat laatste houdt in dat er alleen gewandeld mag worden door groepen van 4 of meer personen. Elk jaar wordt halverwege juli deze beperking ingesteld om te voorkomen dat grizzlies te veel mensen gaan zien en de kans op een ongewenste ontmoeting te groot wordt. Eiffel Lake is immens populair, je hoeft er ook niet bijzonder veel hiketalent voor te hebben, een “beetje” hoogteverschil van 400 meter en een lengte van 11 km maakt het voor veel mensen aantrekkelijk, althans dat denken ze. Het is toevallig ook een zeer populaire bestemming voor hikende grizzlies. Die volgen ook gewoon de weg van de minste weerstand, het hikerspad. Eiffel Lake start bij het waanzinnig mooie Moraine Lake, ook al zo’n toeristische trekpleister. Het is knalblauw en wordt omringd door 10 gigantische bergen. Voor veel mensen is dit het plaatje van Canada wat ze kennen van de reisfolders. Hetzelfde pad is ook het begin van nog zo’n tophike: Valley of the 10 Peaks/Sentinell Pass. Hele hordes mensen puffen/waggelen naar boven, velen halen het eind niet (ze overschatten hun eigen hiketalent en de beren) . Maar het is dus duidelijk, het is hier bijzonder druk, niet best voor de beren, want het is uitstekend berenhabitat. Lekker groene bergweides met veel eten.

Vanochtend vroeg vertrokken we vanuit Banff met onze RV naar Lake Louise. Het was erg mistig/nevelig, maar het zonnetje was zichtbaar. Om 9 uur ontmoeten we gids Joel, dit is onze 3de hike met hem. Ook maakten we kennis met een echtpaar uit UK. Wij mochten meerijden met Joel naar Moraine Lake. Omdat het zo moeilijk is om op de krappe parking bij Moraine Lake een camper te dumpen was deze lift wel erg prettig. Bij het meer maakten we kennis met de rest van het groepje, een echtpaar uit USA en 2 heren uit Australiё. Rond 10 uur vertrokken we, gezellig keuvelend werkten we de eerste hoogtemetertjes weg door het bos. Af en toe gaf Joel uitleg over bloemen, planten, beren enz. Hij heeft ook een map met foto’s bij zich en allerlei attributen, zoals berentanden en een berenklauw. Heel leuk en informatief. Hij kan geweldig goed vertellen en dat maakt het hiken met deze gids zo bijzonder. Hij had ook een Grizzly quiz bedacht. Af en toe werd onze kennis over beren getest en het ging redelijk gelijk op tot de laatste vraag. De punten telden dubbel en toen waren er 3 winnaars. Uiteindelijk won degene die het eerst jarig was. En dat was ikke, over 2 weken al. Ik (en de rest van mijn team Tall, Leen dus) heb een heerlijke chocoladecreatie gewonnen, een bearpaw, mmmmmmm. Op ons pad zagen we wat oude sporen van berenactiviteit, opengekrabde bomen, omgedraaide stenen, maar niets om je zorgen over te maken. Bovendien was onze groep 9 personen groot en dat is bijzonder veilig, geen beer die er aan denkt om dan moeilijk te gaan doen.

Vrij snel kwamen we uit het bos en liepen we over een smal bergpaadje. We moesten ook een stukje sneeuwhelling oversteken, dat was voor sommigen wel een uitdaging. Af en toe konden we een glimps opvangen van het onwaarschijnlijk knalblauwe meer beneden ons. Het was een erg leuk gezelschap en iedereen praatte met iedereen. Uiteindelijk kwamen we rond 13 uur aan bij ons lunchplekje: Eiffel Lake. Het is een groen/blauw meertje aan het eind van een bergkom met een mooi rotseilandje met boompjes om te eten. De bewolking werd inmiddels wat ongewenst, grijzer en er was ook vandaag kans op regen en onweer aan het eind van de middag. Er liepen ook verschillende Groundsquirrels/Chipmunks rond die duidelijk al eens te eten hadden gehad. Ze zaten bijna op je schoen, zo brutaal. Om 14 uur gingen we weer naar beneden in een rap tempo. Leen en ik zagen nog een paar grote omgedraaide stenen die er die ochtend volgens ons nog niet lagen, dus redelijk vers, Joel had ze net gemist. Later bleek dat dit zeer waarschijnlijk toch een berenactiviteit van deze dag is geweest want Parks Canada heeft vanaf morgen een groepsrestrictie ingesteld ivm aanwezigheid van beren in het wandelgebied. Het hele gebied rond Moraine Lake staat nu onder toezicht en dat is een heel groot stuk met meerdere tophikes. Valt er weer 1 voor ons af, de hike naar Consolation Lakes die ik had gepland, gaat nu niet door. Rond 16 uur waren we weer bij de auto en we namen afscheid van de andere hikers. Joel bracht ons met zijn auto terug naar ons campertje bij Lake Louise winkelcentrum en we namen afscheid van elkaar. Weer een superleuke hike gehad met hem, hij is samen met zijn vrouw niet voor niets 1 van de beste gidsen rond Banff. Ze hebben al veel Rewards op hun naam staan.

We hebben onze avondmaaltijd en internet genuttigd op de parkeerplaats en reden daarna naar de campground in Banff. Tijdens onze wandeling hoorden we van de anderen dat er momenteel een flinke bosbrand gaande is rond Jasper. De Maligne Lake Road is afgesloten en er zijn zelfs mensen geëvacueerd gisteren. Heftig dus. 14 en 15 juli hebben we nog 2 hikes rond Jasper met gidsen, ik ben benieuwd of dat door gaat. Inmiddels regent het wel in Jasper en ook hier in Banff is vanavond flink wat nattigheid gevallen, hopelijk is de brand nu verleden tijd. Morgen gaan we hier ook nog hiken als het mooi weer wordt. Tot nu toe zijn de regen/onweersbuien in de avond. Waar we morgenavond de camper parkeren weten we nog niet, de huidige camping is helemaal vol, dus dat wordt zoeken naar een slaapplekje morgenavond.

See you later,
Mr. and Mrs. Eiffel