Parker Ridge

Hi folks,

Na regen komt de bekende zonneschijn, dat hebben we vandaag gemerkt. Gelukkig viel de regen in bakken naar beneden in de nacht. Het begon gisteravond al toen we net “thuis” waren in Hinton. Toen we opstonden (om 6 uur) was het zwaar bewolkt, maar wel droog. Na het ontbijt moest Grote Slurp weer voorzien worden van drank en hebben we de proviandkast weer bijgevuld. Rond half 9 reden we richting Jasper. Helaas was dat niet de eindbestemming, die was nog 100 km verder. Het doel: een hike naar Nigel Pass. De wandelingen hier dichtbij rond Jasper zijn beperkt, veel zijn backpacktrips of onbereikbaar voor grote campers. Ook het aantal campgrounds voor grote sleurhutten is beperkt, dus je ontkomt er niet aan om ver te reizen om op de mooiste plekjes te komen. Tel daarbij op het feit dat wij nogal kritisch zijn waar we willen wandelen en daarom hebben we vandaag maar liefst 350 km gereden om een topwandeling te maken.

De rit voerde ons vanaf Jasperstad over de prachtige Icefields Parkway. Wereldberoemd om zijn prachtige bergtaferelen, het is adembenemend mooi. De bewolking was nog wel aanwezig en veel van de bergen waren onzichtbaar. Gelukkig werd het steeds beter naarmate we dichter bij de Columbia Icefield kwamen. Dat is een gigagletsjer en tevens een topattractie, druk, druk, druk. Vlak na de gletsjer reden we Sunwapta Pass op, lekker omhoog en daar zou ook het begin van onze hike moeten zijn. Alle hikes staan keurig aangegeven, dus zochten wij naar een bordje met Nigel Pass. Zou 8km verder zijn dan de grens met Banff (ook al zo’n prachtig NP, net als Jasper). We zagen wel een bordje Nigel Creek, maar niet de Pass, kon toch niet ver zijn? Toen we weer flink waren afgedaald wisten we dat het foute boel was en keerden we om, misschien bordje gemist? Nop, niet gevonden. Nog een keer omgedraaid en voor de zekerheid gekeken bij Nigel Creek. En ja hoor, toen we de camper de parkeerplaats opreden stond er onder aan het weggetje het gewenste einddoel vermeld. Vreemd was wel dat er totaal geen andere auto’s stonden, het is een tophike en meestal ben je dan niet helemaal alleen. De verklaring volgde al snel. Ik moest natuurlijk eerst het info bord bestuderen en daar hing helaas een rood bericht: closed!!! Getver, alweer. Oorzaak was wederom een groot aantal beren in het gebied rond de Pass. Nu kan je best gaan wandelen, niemand houdt je tegen, maar nette hikers houden toch ook rekening met de dieren en bovendien riskeer je een mega-boete van een paar 1000 Dollar als je toch gaat.

Nieuwe bestemming: Parker Ridge. Ook een tophike, net om de hoek bij Nigel. Alleen erg druk bezocht door gewone toeristen, is een korte wandeling met een prachtig uitzicht voor jong en oud. We moesten eerst wel bijna 300 meter klimmen, maar een uurtje later was dat klusje al geklaard. En het uitzicht boven op de Pass was adembenemend mooi. We zagen de Athabasca Glacier, omringd door prachtige bergen. Je kon alle kanten nog oplopen om dichterbij de bergen te komen. We zijn ook nog een extra bergje opgeklommen en hadden ook daar een waanzinnig mooi uitzicht. De bewolking was inmiddels voor een groot stuk verdwenen of hing niet meer zo laag en de zon zorgde voor open stukken blauwe lucht. Voor zo weinig inspanning was dit een spectaculaire beloning. We waren inderdaad niet erg alleen op deze berg, velen deelden dit moois met ons, maar er was genoeg voor iedereen en het stoorde ons niet. Het was wel een erg gemêleerd gezelschap zoals vaak op dit soort wandelingen. De een draagt zware bergschoenen en goede wandelkleding, het grootste gedeelte bestaat echter uit One-day-flies op gympies, flipflops of zelfs de gehate Crocks. So be it, ik amuseer me kostelijk met aapies kijken (en zij waarschijnlijk ook).

Toen we boven stonden te genieten kwam er een jong stel met een roze telefoon naar ons toe: of die van ons was. Nee hoor, ze hadden hem daar gevonden op de stenen. Tja, wat nu. Ze legden de telefoon netjes terug. Ik kon het na een poosje toch niet aanzien en heb de telefoon opgepakt. Misschien kunnen we iemand bellen, even zoeken in contactlijst. Hij was ook niet vergrendeld, maar er stonden heel veel Chinese/Japanse namen in. Dus zoeken naar een soort Chinees op de berg. Het eerste stelletje die volgens mij voldeed aan dat uiterlijk bleek uit Pakistan te komen, sorry. Ik wilde de telefoon meenemen en dan wachten of er door iemand naar het toestel gebeld zou worden. Net op dat moment kwamen er 2 kandidaten de berg oplopen, je kon zien dat ze iets zochten. Ik zwaaide met de telefoon en ja hoor: het was de rechtmatige eigenaar. Een echte Chinese dame, de telefoon was uit haar trui gevallen en ze was erg blij met de vondst. Eind goed al goed. We konden met een gerust hart nu afdalen en beloonden onszelf met een kopje koffie in de camper. Daarna de lange weg naar huis.

De omgeving van Parker Ridge is trouwens uitzonderlijk mooi, heel veel gletsjers op prachtig besneeuwde bergen, precies wat je je voorstelt bij de Rockies. Parker Ridge was eigenlijk de wandeling die we morgen hadden willen doen. Morgen daarom een ingelaste wandeling: voor de tweede keer naar Wilcox Pass. Voor het eerst gedaan in 2009 en toen genoten, het is aan de andere kant van Parker Ridge, dus in hetzelfde prachtige gebied als vandaag, echt geen straf om nog een keer te doen.

Rond 18 uur hebben we nog een tussenstop gemaakt om avondeten te nuttigen. Nog 2 Elks gezien, waarvan 1 een gigantisch mannelijk exemplaar met mega-gewei (fotootje dus). In Hinton nogmaals de benzinetank en koelkast bijgevuld en rond 21.30 waren we op ons stekkie. Bij de ingang van de campground stond het hertje al op ons te wachten. Ze bleek een jong te hebben en dat was aan het drinken. Je maakt het hier allemaal mee. Wildlife vandaag: 2 Bighornsheep, 8 Elks en het huishert. Morgen dus weer vroeg uit de veren, naar Wilcox Pass en daarna overnachten in Banff. Vanaf 3 juli gaan we daar wandelen. Of ik morgen online ben? Denk het niet, de campground in Banff heeft sowieso geen Wifi, dus dat wordt zoeken ergens in de buurt. Dus heb wat geduld, het kan wat langer duren voor het volgende verslag de ether ingeslingerd wordt. Met de foto’s is het ook dramatisch gesteld, dwz, er is weinig tijd om veel uit te zoeken en het plaatsen bij het verslag lukt nog niet. Af en toe wat foto’s op Facebook, voor de lezers zonder abonnement op mijn facebook, sorry! Wordt binnenkort vervolgd en goedgemaakt.

Best Regards,
Happy hikers