Snowshoeёn met Rudolph en Northern Shots

Hallo allemaal,

Na de spectaculaire lichtshow van maandagavond stonden we vanochtend pas vrij laat op. Pas rond 9 uur. Voor vakantiebegrippen erg laat en we wilden nog wat gaan snowshoeёn voor de avondexcursie met Northern Shots. We smeerden brood, verzamelden snel alle winterkledij en reden na flink wat schrappen naar Kvaloya. We wilden de snowshoe-route gaan doen die we afgelopen zaterdag met Matthias hadden gedaan naar Tverrfjellet. Deze keer in ons eigen, rustige, zeg maar langzame vakantietempo. Foto’s maken is altijd een goed excuus voor een rustpauze. Maar we lopen graag op onze manier en aangezien het een prachtige tocht was , was die zeker voor herhaling vatbaar. Maar zoals vaker deze vakantie konden we de juiste route niet vinden. Dus dan maar een andere bestemming, zoals uitgelegd door de verhuurder van de snowshoes. Litje Blamannen, jeweetwel, die route die start op een grote parkeerplaats waar een soort houten poort boven de weg staat, gewoon de weg volgen langs Kaldfjord. Als je de kerk ziet dan ben je te ver. Zoiets was de omschrijving. Succes!! Na weer wat omzwervingen kwamen we ineens bij een parkeerplaats waar warempel een houten poort stond. Joepie, toch gevonden. Auto geparkeerd naast veel andere auto’s en toen bleek dat we moesten betalen. 30 kronen en tot onze schande hadden we geen kronen op zak. Je kon ook betalen via SMS, maar dat lukte ons niet. Hevig teleurgesteld wilden we al vertrekken, want de parkeerboetes zijn hier erg duur en er wordt fanatiek gecontroleerd. Maar hier in the middle of nowhere? Ik vroeg aan een andere bezoekster hoe we konden betalen en gelukkig was het niet verplicht! Je kon een bijdrage geven aan een stichting voor het onderhoud van de skiroutes en SMS werkt idd niet. Stond uiteraard allemaal op de borden beschreven, maar mijn Noors is niet echt je van het helkaas. Pfff, konden we toch lekker aan de wandel.

Dus alles aangetrokken en met de snowshoes lekker bergop gesloft. We volgden maar gewoon de skisporen, er zijn geen wandelingen aangegeven hier, het is een ski-gebied. Al snel kwamen we bij een rendierparking. Die dieren gebruiken ze hier voor rendiersledetochten of gewoon om op te eten. Het zijn eigenlijk een soort Noorse koeien. Rudolph en zijn vriendjes lagen rustig te herkauwen aan een lijntje in het zonnetje in de sneeuw. We maakten wat foto’s en sloften verder. We hadden vandaag geen einddoel, gewoon even lekker uitwaaien en genieten van het prachtige zonnige winterweer in een mooie bergachtige omgeving. Natuurlijk moesten we ook weer op tijd naar huis, om 17.30 werden we bij de bus verwacht van Northern Shots voor de Aurora excursie. Dus rond 16 uur waren we alweer thuis en aten snel een restje van de dag ervoor. Ruim op tijd reden we weer naar het Raddison Blu hotel, de TomTom gaf aan dat het daar om de hoek moest zijn. Maar parkeren in Tromso is echt rampzalig. Tot nu toe parkeerden we steeds op een parking waar je 0-24 uur kan stallen. Flink betalen, maar alle andere parkings zijn slechts voor 2 uur (ook zwaar betalen) en gelukkig na 17 uur wel gratis. We reden verschillende rondjes rond de kerk en vonden uiteindelijk een vrij en gratis plekje. Tijdens onze speurtocht vanuit de auto hadden we de shop van Northern Shots al gevonden en dus zou het niet moeilijk moeten zijn om dit terug te vinden, toch?? Maar jullie raden het al, toen we zo liepen te zoeken vonden we de shop dus niet. Jaja, op je mobiel zit ook een kaart, maar die stuurde ons ook verkeerd. We spraken verschillende mensen aan die ook meteen gingen zoeken, maar niemand kende de straat waar we naar toe moesten. Heel wanhopig ben ik een cafe ingelopen en de barman vertelde dat het nu echt om de hoek was. Pffff, het was al bijna 17.30 en met gierende hartkleppen liepen we een laatste straatje in en verhip daar wastie ineens: Aurora Shots. Hijghijg, net op tijd. De bus stond al voor de deur. Eerst moesten we ons binnen melden en bleek dat we ons niet zo hadden hoeven te haasten, de bus vertrok pas om 18 uur. Eenmaal in de bus raakten we aan de praat met Chauffeur Hugo, de eerste Noor die we ontmoeten die in de toeristenbranche werkt. Alle gidsen zijn import. Vandaag was Joel onze gids, een leuke Italiaanse man. De bus vulde zich met mensen en we konden vertrekken. De excursie met Aurora Shots kunnen we 7 dagen achter elkaar doen, ik heb een zgn. Aurora Pass gekocht. Iedere keer als we mee willen moeten we even bellen of mailen voor 13 uur en dan kunnen we die avond steeds mee als we willen. Joel vertelde heel uitgebreid over Aurora, vonden wij erg interessant, maar de meesten in de bus denk ik niet. Wederom, ik mag het misschien niet zeggen, veel Aziaten en die spreken vaak geen woord Engels. Ze waren ook totaal niet gekleed voor de koude omstandigheden, maar dat is niet mijn probleem. Joel liet ons onderweg nog 2 keer uitstappen omdat we al Aurora zagen. De eindbestemming was weer bij Sommaroy, dit keer een ander strandje dan de excursie met Bart van Arctic Explorers, met wat bergen rondom. Iedereen verspreidde zich over het strand en bijna de helft had geen camera, wel een mobiel die heel leuk is als radio. Grrrr, maar dat weet je met zo’n bustocht, daar komt vreemd volk op af. Afijn wij deden lekker ons ding, fotootjes maken van Aurora.

Het begon met een hele brede band die liep van West naar Oost, zo begint het vaak. Later kwamen er pluimen van achter de bergen links en rechts van het meer. Niet zo intens als de dag ervoor, maar wel veelbelovend. Het zwakte af en kwam weer terug. Na een poos was het zo vaag dat we een chocomel pauze kregen. Wel even bij de bus ophalen. Joel besloot om nu ook te verhuizen naar een andere plek, voor wat meer variatie. Goed idee, we zouden naar Erdfjord gaan, een donkere plek aan een fjord. Onderweg maakten we weer een tussenstop omdat het Aurora weer was ontwaakt en danste boven de weg. Het is best spannend dat Aurora jagen, je weet nooit waar het opduikt en vindt dan maar eens een donker plekje. Eenmaal bij Erdfjord liepen we achter Joel aan naar de rand van het fjord en hoopten dat we een mooie lichtshow zouden krijgen. Het was vandaag minder actief, af en toe gloeide het op boven de bergen maar zakte dan snel weer weg. De meeste mensen zaten al lang in de bus, dat deden ze ook bij de eerste locatie bij Sommaroy. Je vraagt je af waarom, wat doe je in vredesnaam op zo’n avond. Vanuit de bus zie je bijna niks, de ramen zijn donker, maar het is wel lekker warm natuurlijk. Een handjevol mensen stond buiten met een camera en bij Erdfjord bijna niemand.

Net op het moment dat we terug wilden gaan naar de bus kwam het Aurora ineens fel tevoorschijn en begon te dansen, zelfs met roze streepjes. Jeah, daar hadden we op gewacht, dat was de beloning voor het lange wachten in de kou. Joel riep dat de mensen uit de bus moesten komen want dit was heel bijzonder, en weet je wie er kwamen: noppes. Een enkeling stak zijn hoofd buiten de bus en verdween weer. Joel vond dit echt niet leuk en ergerde zich nogal. Hij vond het onbegrijpelijk, maar wij en nog 2 anderen hebben lekker genoten van de korte show. We hebben die avond Paul uit Engeland ontmoet. Hij vroeg wat over zijn camera en vanaf dat moment hebben we hem geadopteerd. Een aardige Engelse kletskous die erg blij was met onze hulp. Hij heeft de foto’s van zijn leven gemaakt en was dolblij. Ook hij was 1 van de laatste 4 die het dansende Aurora zagen, hij ging waar wij gingen. Best grappig, een soort zwaan kleef aan, maar hij was aardig en dan is het best leuk. Rond 1 uur in de nacht waren we weer thuis en rolden ons warme bedje weer in. Alweer een mooie Aurora nacht. Het is momenteel erg bijzonder met Aurora, al 7 dag op rij gaat het tekeer en dat vlakbij de stad omdat het zo onbewolkt is. Vaak moet men ver rijden, soms zelfs naar Finland, om een beetje heldere hemel te vinden want anders zie je sowieso het Aurora niet, dat hangt 80 km boven de aarde en dus ook boven een wolkendek. We boffen heel erg dat het zo actief is en helder weer. Happy, happy, happy.

Tot de volgende keer,
Groetjes Ellien