Grensoverschrijdende zoektocht naar Aurora

Beste kijkbuiskinderen,

Woensdagavond was onze allerlaatste excursie op zoek naar het groene licht. We gingen met “Dan the Auroraman” van Arctic Experience. Het is een 1 manszaakje en Dan heeft een kleine minivan voor 8 personen. We verzamelden weer bij het VVV kantoor in Tromso, deze keer pas om 19 uur. Daarom konden we wel relaxt het avondeten naar binnen werken. Overigens hadden we die dag sowieso geen haast gehad, het regende behoorlijk overdag en we zaten op de bank aan de buis gekluisterd (heel slecht….). Tegen de avond werd het gelukkig droog maar de bewolking was 100%. Niet echt ideale omstandigheden om groene lichtjes te scoren. Maar niet getreurd, vaak wijkt men dan uit naar Finland omdat het daar dan wat rustiger qua weer is. We waren weer ruim op tijd onderaan de berg in Tromsø om 1 van de felbegeerde gratis parkeerplekjes te scoren en hadden wederom geluk. Rond 19 uur kwam Dan aanrijden en we werden allervriendelijkst ontvangen. Hij babbelde gezellig en na een poosje melden zich ook de 6 andere deelnemers. Dan legde uit dat we naar Finland zouden rijden, volgens de weergoden was het daar minder bewolkt. Finland is nou niet echt naast de deur, we hadden een tocht van 200 km voor de boeg. Na ruim 2 uur rijden over besneeuwde wegen zagen we bij een benzinepomp een vaag schijnsel boven onze hoofden in een helder stukje van de lucht. Ook hier was het bewolkt maar met af en toe een gaatje. Dan was al superblij en zei dat we nog een klein stukje verder zouden rijden naar een onverlichte weg. Na een poosje stopten we ergens in The Middle of Nowhere langs de kant van de onverlichte weg. We tuurden hoopvol naar boven, tussen de bewolking zagen we het vage groene schijnsel. Het was wel moeilijk te ontdekken, want de wolken zagen er ongeveer hetzelfde uit. Immers het Aurora zie je pas echt goed als je de foto maakt.

Dus we maakten foto’s en ontdekten wat groene plukjes hier en daar. Als het niet bewolkt is en dus helemaal helder, dan is elke pluk wolk gewoon het Aurora en soms wordt het ook lichtgroen en dat kan je met het blote oog dan zien. Met bewolking is het veel lastiger te ontdekken. Welke wolk is net wat feller, of beetje gekleurd? Er werd ook een kampvuur gemaakt voor de koukleumen onder ons. Gatver wat een stank, echt waar, wij zijn misschien ongelofelijke zeurpieten, maar ik hoef echt niet geroosterd te worden tijdens zo’n excursie en bovendien schijnt het licht ook in je camera. We liepen dus een flink eindje bij de fik vandaan. Er was ook nog even een mooie ondergaande maan! Echt waar, oranje van kleur. Op de foto’s lijkt het net een zonsondergang.

We zijn nog een keer verkast, nog verder Finland in om de bewolking te ontvluchten, maar helaas. Het Aurora was zeer zwak en de wolken zeer sterk. Het blijft een kwestie van geluk. We hebben wel 2 vossen zien rondrennen. Rond 01.00 uur begonnen we aan de lange terugweg. Na bijna 3 uur rijden waren we eindelijk weer in Tromsø. Dan vond het heel erg vervelend dat het deze nacht geen hele succesvolle jacht was geweest, maar we hebben wat groen gezien. Helaas voor de andere 6 Engelse gasten was het hun eerste en waarschijnlijk laatste keer, ze waren best blij met de foto’s die gids Dan heeft gemaakt. Om 04.00 uur rolden we eindelijk ons bed weer in. Zo kan het dus ook gaan, heel ver rijden en dan weinig groen zien, maar klagen doen we weer niet. We hebben immers de beste Aurora’s al mogen aanschouwen en prijzen ons zeer gelukkig dat we dat hebben meegemaakt.

Tot de volgende keer

P.S. De foto's geplaatst bij dit verslag zijn allemaal van de gids Dan.