Een goed begin

Dag beste lezers.

De vakantie begon gisteren al, en op onze eerste avond hebben we zelfs al wat lichtjes gezien. Maar eerst moesten we natuurlijk nog naar Tromsø vliegen. Om 7 uur reden we van huis en parkeerden de auto in een weiland bij de autostalling. Natuurlijk was de overdekte garage niet meer beschikbaar, ze stuurden ons de avond ervoor deze mededeling. Ik snap dat nog steeds niet, als je 7 weken daarvoor hebt gereserveerd, waarom is er nu dan geen plek meer? Afijn 247 Budgetparking doet dit vaker, dus volgende keer maar ergens anders stallen. We waren om 8.45 op Schiphol en leverden eerst de koffers in. Thuis was het een drama met wegen, ik kreeg het niet voor elkaar. En het inpakken was ook minder makkelijk, deze keer maar 2 koffers meenemen ipv 3. En ja, dat is voor ons eigenlijk te weinig. We hebben nu eenmaal heel veel hiking-materiaal en ook nog veel winterspullen om mee te nemen. Veel spullen helaas achter gelaten, die we eigenlijk nu hard nodig hebben. Snik. Maar de koffers doorstonden de keuring op het nippertje en de volgende uitdaging was de douane. Ook gelukt, was best druk maar we mochten door. Sinds 1 jaar moeten ook alle fotospullen uit hun tasje, dus jullie begrijpen dat we het er maar druk mee hadden. Maar gelukkig was alles drugs-vrij bevonden en mochten we gaan genieten van een kopje koffie bij Starbucks. Yuk, volgende keer toch maar weer chocomel, niet slap genoeg voor ons! Om 10.45 mochten we aan boord en dat paste net voor Leen. Maar 2 uurtjes is net te doen met je knieёn in de rugleuning van je voorganger.

In Oslo moesten we de koffers weer oppikken en weer opnieuw inchecken. Helaas waren ze nu te zwaar?! Maar bijbetalen hoefde niet, alleen een waarschuwingslabel er omheen ivm de Noorse Arboregeltjes. Nog een keer door de douane en toen even snel een broodje warme worst gescoord en naar de gate. Gelukkig hadden we ruim 2 uur voor de tussenstop, maar die hadden we ook wel nodig. Je kan ook vluchten boeken met 45 min. tussenstop, maar ik ben blij dat ik die gok niet heb genomen. We vlogen nog ruim 2 uurtjes, passeerden de poolcirkel en genoten van de ondergaande zon die de hemel geel en zelfs roze kleurde. We kwamen in het donker in Tromsø aan om 16.45. Snel de auto opgepikt op het vliegveld, andere auto gehad dan gehuurd. Een Mazda 4WD, geen SUV zoals gepland, maar het is goed te doen. Gelukkig winterbanden met spikes eronder en die zijn ook hard nodig, want er ligt hier sneeuw!!! Jeahhhh.

Het was maar een klein stukje rijden naar het appartement, maar de Tomtom stuurde ons via de kortste route naar een weg die ivm wegwerkzaamheden was afgesloten. Dat kon Tom natuurlijk niet weten. Gelukkig kwam een hele aardige Noorse chauffeur ons te hulp en reed voor ons uit naar het appartement. Super aardig. Net 18 uur kwamen we aan en belden, en belden. Maar niemand deed open. Toch zagen we de eigenaren, die naast/boven ons wonen in hun huiskamer zitten. Nog maar eens bellen, bleek dat ik bij ons appartement had gebeld, waar natuurlijk niemand was en dat ernaast, ook bij een andere deur nog een belletje zat. Beetje dom/moe. Toen kwam de eigenaresse wel en showde ons het appartementje. Het is best klein, maar groot genoeg voor 2 en zeker voor 2 weken. Een vrij grote slaapkamer, badkamer met douche en wasmachine en kleine huiskamer met keukentje. Raar detail, de koelkast heeft geen vriesvak. Maar we kunnen volgens de eigenaresse het vlees buiten leggen, het is koud genoeg. Of bij hen in de vriezer. Maar dat doen we toch maar niet, hoewel heel aardig aangeboden. De supermarkt is vlakbij en we kopen nu niet zoveel ineens. Na de rondleiding hebben we daar een overlevingspakket gekocht voor 2 dagen.

We zaten net aan het avondeten rond half 8 toen er werd aangebeld. De eigenaar vertelde dat er Noorderlicht te zien was. En wij stoven naar buiten. Heel vaag zagen we wat witte vegen boven ons huisje en boven Tromsø, wat beneden ons ligt. We zitten boven op een heuvel met prachtig uitzicht op stad, bergen en water. Het schijnsel was vaag, maar werd soms iets sterker. Nog steeds geen kleuren, wel spiralen en gordijnen die heen en weer schoven. Snel het avondeten verder naar binnen gepropt en foto’s gemaakt, die dus wel groen licht lieten zien. Het menselijk oog is minder gevoelig dan de camera. Nu kan je Noorderlicht echt wel gekleurd zien, maar dan moet je ergens zijn waar geen licht in de omgeving is, of het moet een ware zonnestorm zijn. Maar het begon dus al veelbelovend en voor onze eerste avond was het al meer dan verwacht. Na het uitpakken van de koffers zijn we naar bed gegaan en droomden van dansende groene lichtjes. Een droom die hopelijk snel gaat uitkomen.

Tot morgen