Eaglehunting in Homer

I want to fly like an eagle,

Probeer vandaag het verslag van gisteren te plaatsen. Gisteravond tot na middernacht bezig geweest, maar niets lukte. Hopelijk kunnen jullie nu uiteindelijk lezen hoe goed het ons gisteren is vergaan. Speciaal vroeg opgestaan, rond 06.00 uur om jullie een verhaaltje te geven.

Het begon met regen, heeeeel veel regen in Seward. Gehuld in regenbroek en Noorse poncho ben ik naar het douchegebouwtje gerend. Had natuurlijk ook buiten kunnen gaan staan voor hetzelfde effect……. We wilden proberen om de regen te ontvluchten, er kon in Seward toch niet gewandeld worden. Bestemming: Homer, aan de andere kant van Kenai Peninsula. Op 23 juni hebben we hier een berenexcursie en daarom reden we hier alvast naar toe. Het bleef maar regenen en regenen, maar als je dan toch 270 km moet rijden is dat niet zo erg. Het landschap veranderde niet in ons voordeel, de bergen verdwenen al snel en het werd groen, met halfhoge boompjes en heel vaal plassen water. Ideaal voor elanden zou je zeggen. Beetje Zweedse taferelen. Duurde heel lang voordat we de eerste Moose zagen, langs de kant van de weg. Geen stop mogelijk helaas. Poosje later zagen we in de verte een moeder met kalf, weer geen bewijs kunnen vastleggen. Onderweg ook nog geshopt in een giga supermarkt van Fred Meyer, die zijn echt huge en je kan er alles kopen, tot meubels toe. Hier pepperspray en berenbelletjes aangeschaft. Die belletjes doen volgens mij niets, maar ik vond ze zo schattig. Tevens charmant muskietennet voor over je hoofd en insectenspray gekocht. Die laatste is puur gif, bevat 100 % DEET. Bestrijdt behalve mosquito’s ook het slachtoffer denk ik, voorzichtig mee zijn dan maar…..

Het landschap was eigenlijk uitermate teleurstellend, wij zien graag wat bergen in het plaatje. We reden en reden en uiteindelijk kwamen we aan in Homer, het einde van de weg. En wat een geluk, er zijn ook bergen. Weliswaar aan de andere kant van de oceaan, maar het uitzicht is prachtig. Ik had nog geen campground gereserveerd en de eerste die we tegen kwamen besloten we met een bezoek te vereren. Hebt u een plekje voor vannacht? Yes, graag oceanview. We kregen een plek met uitzicht over zee en bergen aan de overkant. Whowwwwww, dit is pas een “room with a view”. We betaalden dan wel de hoofdprijs maar kregen ook de hoofdprijs. Later bleek zelfs dat deze campground perfect was….. In zee dreef ook een raft Zeeotters, een hele club dus, wel ver weg maar wie kan nu zeggen dat er zeeotters langs zijn raam zwemmen? Het was gelukkig ook droog geworden en na het aansluiten van water en licht liepen we snel het strand op. Inmiddels was het rond 4 uur in de middag. De buren kwamen net van het strand met wrakhout aanlopen. Verzamelaars dacht ik, maar helaas; ze verzamelden brandhout. Vrijwel meteen ging de fik erin en de rook waaide zo ons campertje in. Gatver, oh wat heb ik hier een hekel aan. Wij zijn waarschijnlijk de enige toeristen die geen firepit gebruiken, maar dit was echt niet leuk. Ze hadden een aardige voorraad paraat dus dat beloofde niet veel goeds voor de rest van de dag. We liepen toch maar even langs de receptie om te bedelen om een andere plek. No problem, we mochten een aantal plekken bekijken en doorgeven waar we wilden staan. Snel de waterleiding en electra afgekoppeld en een nieuwe plek in bezit genomen. Zonder buren, bij de receptie zouden ze zelfs proberen om deze plekken ook vrij te laten. Jeetje wat een service.

Helemaal in onze nopjes liepen we weer naar buiten en zagen de eerste Bald Eagle al zitten op een verroest schip achter de camper. Heel dichtbij. We hebben de vogel beslopen en beschoten met de camera’s, dat snappen jullie wel. Zoooooo mooi, telkens weer. Toen de vogel vond dat we wel erg dichtbij kwamen koos hij het luchtruim. Hij zat een stuk verderop op een andere hoge mast, wij weer er achter aan. Toen het rond 17 uur was ging de kok naar huis om voor het eten te zorgen. Kijk dat heb ik toch maar goed voor elkaar he! Ik heb daarna wel de afwas gedaan hoor! Ik besloot nog wat verder te kijken en zag een Bald Eagle on the rocks. Heel voorzichtig ben ik dichterbij geslopen, achter de rots gaan zitten en toen ik heeel dichtbij was ben ik gaan staan, wow nog geen 10 meter verder zattie. Ik zag alleen zijn kop en hij die van mij. Schrikken zeg en weg wastie. Niet getreurd, hij landde op een groenstrook en voetje voor voetje ben ik tot op 10 meter genaderd totdat hij het weer welletjes vond. Wat spannend. Inmiddels moest ik natuurlijk naar huis om te eten en kon ik Leen vertellen wat hij had gemist. Aaaaaah, wat gemeen zeg.

Na het eten zat er niks anders op, we gingen terug, ditmaal saampjes en dus met telelens (die heeft Leen meestal in gebruik). De arend zat weer bij de rots en later ook op de groenstrook, dus Leen heeft het ook allemaal kunnen zien en vastgelegd. Wat een superplek is dit. Eagleparadise. Extra toegift; Eagle on the beach met een vishapje. De Bald Eagle werd ook bestudeerd door 2 andere mensen. Even gekletst over de vogeltjes en we kregen nog een hele waardevolle tip. Ze weten een plek waar momenteel de beren op zalm vissen!!!! Wattttttt, waar dan. Op de weg van Seward naar Homer is een riviertje, Russian River en daar zijn nu al de zalmen aangekomen. Die verdwijnen elk najaar (dan zijn ze dood) en begin zomer komen nieuwe zalmen om kuit te schieten terug uit zee naar hun geboorteplek, de riviertjes landinwaarts. De zalmtrek begint op veel plaatsen pas in juli, maar hier dus al eerder. Aangezien we na 23 juni weer richting Seward gaan voor een excursie op 26 juni denk ik dat we daar heel wat uurtjes gaan doorbrengen. Dat zou wat zijn zeg, vissende grizzly beren, daar dromen we van.

Zo rond 23 uur zijn we toch maar gestopt met de jacht op de Eagles. Het was nog erg licht, de langste dag van het jaar: De Sunsolstice heet dat hier. Toen ik over 24 uur naar bed ging was het nog steeds niet donker. Gelukkig heb ik geen last van het licht om te slapen, ik heb een slaapmasker, voel me net Zorro. Rest van de avond de foto’s bekeken en gekwijld bij de mooie plaatjes, ja we zijn erg in onze nopjes met het resultaat. Het plaatsen van de foto’s en verhaal wilde maar niet lukken en na middernacht hield ik het voor gezien. De arenden riepen nog welterusten. We zijn dus weer met regen begonnen, maar met een knaller geëindigd.

Vanochtend dus om 6 uur opgestaan, het is erg bewolkt. We blijven nog op de campground staan tot eind van de ochtend, dan verplaatsen we ons naar de volgende gereserveerde campground, ook in Homer, maar niet aan zee. Misschien vanmiddag nog wat wandelen, ligt aan het weer. En morgen is dan de grote dag: Berenexcursie vanuit Homer. Nu maar hopen dat het dan niet regent, maakt niet uit voor de beren, alleen we worden zo drijfnat. Maar tot nu toe heeft de regen al heel wat moois opgeleverd.

See you,
The Eagles

P.S. Ik heb net nog even wat geschaafd aan de foto's van de afgelopen dagen en ook nog wat foto's erbij geplaatst van de Harding Icefield. Eindelijk lukt het hier met sneller internet. Achterstand beetje ingelopen.