Plain of the Six Glaciers

Hello folks,

Kenners van Canada weten na het lezen van de titel meteen waar wij geweest zijn. Juist, bij Lake Louise. Voor iedereen die hier niet zo bekend is volgt wat uitleg. Lake Louise is DE bekendste trekpleister van West Canada. Een vakantie in de Rockies is niet compleet als je dit meer niet hebt gezien. Het is prachtig gelegen tussen hoge bergen. Aan het eind van het meer is een enorme berg: Mount Victoria met een dijk van een gletsjer. Het meer zelf is melkachtig blauw. Als je voor het eerst in Canada bent dan maakt dit plaatje een verpletterende indruk op je. Ook als je net als wij hier voor de derde keer in de zomer zijn en zelfs 1 keer in de winter heeft Lake Louise nog steeds een enorme aantrekkingskracht. Blijft dus mooi. Nadeel van al dit moois is wel dat je zeker in de zomermaanden hier nooit alleen bent. Sterker nog, je bent hier met honderden mensen tegelijk. In eerste instantie moet je dan ook de neiging onderdrukken om gillend weg te rennen, maar wij laten ons dit moois niet afpakken. Er is zelfs een gruwelijk groot hotel, soort Disney-achtig protserig geval, zou hier niet moeten staan, maar wie wil hier nou niet slapen? Tot zover de inleiding over Lake Louise.

Onze dag begon dus met vertrek uit Kananaskis. Redelijk vroeg op pad, 2 hertjes gescoord, wat boodschappen gedaan in Canmore en daarna eerst naar de beoogde campground bij Lake Louise. Er is een populaire camground met alle voorzieningen en dat is Lake Louise Campground (wat een originele naam). Waarom die zo populair is, kweet het niet, waarschijnlijk door de electra, water aansluitingen, je krijgt er namelijk voor hetzelfde geld een TREIN bij. De hele dag door raast de trein door de camper, ook midden in de nacht. En hij TOETERT keihard, ook dag en nacht. Waarom dan toch deze gekozen? Nou wij willen ook gewoon electra en nemen de trein dan maar op de koop toe. En de onderbroken nachten ook.

Zo rond 10.40 kwamen we aan en toen was alles vol/nog vol. Help, dat was niet gepland. Er was misschien nog een klein kansje dat we een plekje kregen maar dan moesten we wachten tot 11 uur, net als al die andere wachtenden voor ons. Tot 11 uur mogen mensen die al overnacht hebben nog bijboeken (re-register) en anders vertrekken. Gelukkig bleek dat er genoeg mensen waren vertrokken en was er een campsite vrijgekomen voor ons. Meteen voor 4 nachten geboekt. Vervolgens omgedraaid en naar Lake Louise gereden. De parkeerplaats is gigantisch, maar was al bijna gevuld. We hebben ons campertje (8 m) toch nog ergens in een van de laatste gaatjes gepropt, pffff net op tijd. Even geluncht en daarna eerst een fotostop bij het meer. We hebben al eerder ….tig foto’s verzameld, maar ook dit jaar wilde ik een foto van het meer. Met een bloemetje natuurlijk. Dus ik weer op handen en voeten tussen al die mensen om mijn plaatjes te schieten. Ligt er ineens iemand naast me bij diezelfde bloemetjes, een copycat! Ik zal de nationaliteit niet vermelden maar ik verklap wel dat deze natie heel veel namaakt……..

Daarna in een razend tempo de mensenmassa ontvlucht, effe 2,3 km knallen langs het meer en dan de hoogte in. Resultaat: 95% van de massa blijft gelukkig hangen bij het meer en een paar dapperen gaan verder. Het einddoel is voor velen een haast heilige plek: HET THEEHUIS! Daar moet je geweest zijn en het maakt niet uit hoe. Velen vergissen zich toch een beetje in deze wandeling. Het is namelijk 5.3 km en 360 hoogtemeters. En dat lukt niet zo makkelijk op slippers, cowboylaarzen, balletschoenen, crocks, open sandalen. Maar ze gaan, kdenk niet dat ze de volgende dag nog kunnen lopen. Eenmaal bij het theehuis vallen ze op een bank, nemen een fotootje van kweet niet wat, in ieder geval niet van de prachtige bergen en gaan weer als een speer naar beneden. Wij hebben natuurlijk ook foto’s daar gemaakt en zijn vervolgens doorgelopen naar ons einddoel: The Plain of The Six Glaciers. Dat is het eind van het dal, oh, TOEEEEEEEEEET, TOEEEEEEEEET, de trein komt langs, waar was ik, waar dus 6 gletsjers bij elkaar komen. Het is nog een extra stuk van 1,6 km, het laatste stuk loop je over puin, maar het uitzicht is grandioos en zo rustig. Je bent er bijna alleen, heerlijk genieten. Daarna weer 6,9 km naar beneden. Het weer viel reuze mee. De bewolking was soms dreigend, maar ook veel zon. Een heerlijke wandeldag dus. Moe maar heel voldaan.

Onze eerste wandeling in Banff NP zit er op. Morgen willen we naar Moraine Lake gaan, ook zo’n toeristische trekpleister, maar je kan er heerlijk wandelen. We willen graag een hike doen die we nog niet eerder deden, naar Eiffel Lake.

Conny: ik heb me weer voorbeeldig gedragen, weer 2 steenmannetjes ontmanteld! Moet steeds aan je denken als ik die hoopjes zie.

P.S. Dit verhaal had ik gisteren (dinsdag) ook al geschreven, maar toen ik dit woensdagochtend op de site wilde gooien ging er iets mis en was het verslag pleitte. Dus weer opnieuw geschreven en dus een dag later op de site, sorry. Als troost krijgen jullie nu wel meteen het verslag van woensdag erbij. Dubbel leesplezier dus (hoop ik).

Doeidoei,
Leen en Ellien