Hangen rond Lake Louise met 2 beren

Haaaaaaaaai,

Vandaag was echt geen spannende dag, al doet de titel misschien toch anders vermoeden. Toen we opstonden regende het en de bewolking was zo dik en grijs, geen berg te zien. Zo rond 9 uur liep er ineens iemand met een fototoestel en 2 kleine kindjes langs onze camper. Vast een squirrel of hert gezien dacht ik nog. Maar nee hoor, er liep dus een echte zwarte beer op de campground. Tsja en wat doe je dan als stoere papa? Dan ga je daar achteraan met je 2 kleine kinderen in je kielzog, maar gewapend dat wel. Met een fototoestel! De beer liep in de bosjes langs het campingpad te scharrelen, ja dan ga je natuurlijk niet in je camper zitten en rondrijden. Leen kon ook de verleiding niet weerstaan en sloot zich aan bij de inmiddels steeds groter wordende schare volgers. Hij bleef wel op gepaste afstand 9leve de telelens) en hij heeft sowieso de langste benen. Beer liep wel de campground af, het grote bos in, maar hij kan hier wel erg makkelijk komen. Er staan dus niet voor niks van die bearproof containers, waarschuwingen, electrisch hek bij de tentsites. Toch verwacht je het niet. Vind het wel een eng idee eigenlijk, al die kindjes die hier heerlijk spelen en niet weten wat er in de bosjes kan zitten. Gelukkig gaat het bijna altijd goed. Voordat we naar het winkelcentrum reden nog ff gemeld bij de receptie. Was al bekend natuurlijk.

De bewolking zag er rond 10 uur nog steeds heftig uit, het miezerde af en toe en het was berenkoud. Daarom geen gewandel vandaag, we besloten nog eens de Bow Valley Parkway af te rijden. Zonder resultaat helaas. Whѐѐѐѐѐѐh. Na de lunch op de campground zagen we af en toe wat blauwe lucht en begon het toch te kriebelen. Misschien even bij Lake Louise kijken? Jammer dan, er was geen plekje voor ons 8 meter kleine autootje. Dus weer met hangende pootjes terug. Gaan we gewoon vanavond toch. Beetje fotoos uitgezocht, boekje gelezen, puzzeltje gemaakt. Nou zitvlees hebben we echt niet in Canada, getver, niks voor ons. Na het avondeten weer naar Lake Louise gereden. Onderweg reden we een Bear-jam in. Is dus bijna hier om de hoek. Ranger erbij om te zorgen dat iedereen in de auto bleef. Zijn beren gevaarlijk dan???? Een zwarte beer scharrelde langs de weg en was ook op weg naar het meer. Wij zijn doorgereden, konden die grote camper echt nergens kwijt op deze smalle weg. Jeetje, zomaar 2 beren op en rond de campground, da’s wel heel dichtbij.

Parkeren bij Lake Louise was nu geen probleem, de grote hordes waren naar huis. Lekker gewandeld langs het meer en ons afgevraagd op welke berg we nu stonden toen we naar Fairview Mountain zijn geweest. Dat was die waanzinnige klim over die grote rots waar we 1000 meter boven Lake Louise uitkwamen. We weten het nog steeds niet, Leen heeft alles digitaal gearchiveerd en we gaan wat googelen en puzzelen en dan komen we daar wel uit. Lekker belangrijk toch? Ja, voor ons wel.

Morgenochtend willen we vroeg naar Kananaskis rijden, we moeten ’s avonds in Canmore zijn voor onze laatste overnachting. Nog 1 keer wandelen daar. Hopelijk hiken we een stuk naar Pocaterra Ridge. Dat begint bij Highwood Pass, het hoogste punt in Canada waar je met de auto kan komen (Conny alvast bedankt voor de tip). Snel loop je dan hoog in de bergen. Hopelijk werkt het weer mee en hopelijk lukt dit ook als ik 50 ben. Jeetje een halve eeuw en dan een berg op? We zullen het zien hoop ik. Ga in ieder geval niet op de bank zitten wachten of er visite komt. Je mag best langskomen, maar ben dus waarschijnlijk niet thuis. ‘s Avonds inpakken, jakkes, want donderdagochtend moet de camper terug en vliegen we 15.30 weer jullie kant op. Vrijdagochtend rond 8.30 zijn we weer in kikkerland.

Groetjes Leen en Saartje