Goodbye Helen

Dag lieve Waarbenjijnu lezertjes,

Onze laatste hike ging inderdaad naar Helen Lake. Alweer een zonnige dag en een prachtige afsluiting van de wandelingen in de Rockies. Tevens laatste kans om nog een beer te scoren, maar ook vandaag hadden ze zich weer zo goed verstopt dat ze wederom onvindbaar waren. Helaas. Daarom hebben we ons maar weer gestort op de Marmotten, die hier bij bosjes rondlopen en absoluut niet bang zijn. In het wandelboek staat dit ook beschreven als: “How can we make the human take our picture ?“.

Het begin rond 10 uur was weer flink klimmen in een redelijk open bos. De muggen worden verd…… irritant, je durft bijna niet stil te staan. Die muggenspray helpt amper. Na een poosje weer prachtig uitzicht op Bow Lake en Crowfoot Glacier. Het duurde best wel lang voordat we het open stuk bereikten, maar daar werd het uitzicht snel spectaculair. Vreemde bergen (Dolomite Peak), klaterende beekjes, prachtige bloemetjes en hordes marmotten die overal opdoken. Na 2 ½ uur eindelijk Helen Lake bereikt, net als al die andere hikers. Het was best druk, zeker 20 mensen gezien, da’s best veel hierboven. Natuurlijk weer geluncht bij de waterkant. Je moest wel uitkijken dat er geen extra vlees naar binnen kwam want die muggen waren er helaas ook weer in onwaarschijnlijk grote aantallen. Onder de steen waar wij zaten te eten zat een schattige marmot naar ons te kijken.

Helen Lake was niet de eindbestemming, er loopt nog een richel (The Ridge) naar boven. ”Slechts“ 1 km verder en 130 meter de hoogte in. Effe afzien dus, maar na 20 minuten sta je boven op een plek met een prachtig uitzicht. We hebben de bergen van alle kanten gefotografeerd, soms zelfs horizontaal gegaan voor het beste resultaat (ja ik sta er weer fraai op). Moeilijk om weer naar beneden te gaan, het lijkt hier wel of je op het topje van de wereld staat, echt heel imposant. Om 14.15 gingen we dan toch weer naar beneden. Ik werd nog even opgehouden door Speedy (Least Chipmunk), deze was echter erg relaxed en zat rustig te eten. Meestal schieten ze van links naar rechts en kan je ze amper op de foto krijgen. Ik was dus iets later dan de rest weer beneden bij Helen Lake. Daarna de weer veel te lange weg naar beneden gelopen.
Leen heeft het plekje nog aangewezen waar we vorig jaar De Beer zagen, maar nu dus niks van dat al. Ook niet van verre. We hebben alle hellingen afgespeurd, maar geen teken van een groot bruin dier. Dan niet. Om 16.15 waren we dan eindelijk beneden, helemaal versleten. Toch weer mooi 14 km gelopen dames en heren. Applaus!!! Deze hike was dus de laatste van de Rockies, maar wel een hele mooie afsluiting. Totaal hebben we bijna 90 km gewandeld in 8 dagen, 3 dagen hebben we de toerist uitgehangen. Best een hele prestatie vind ik.

We hebben wel een vakantie verdiend, daarom dus nog 1 week naar Vancouver Island waar we ook de toerist uit gaan hangen. Donderdag vertrekken we dus richting Vancouver. Vrijdag varen we over naar Vancouver Island en dan hoop ik dat we ’s avonds aan de andere kant van het eiland op Alder Bay Resort Campground staan (is gereserveerd). De reis is ongeveer 1100 km en 2 uur varen. Of we de komende dagen bereikbaar zullen zijn, kdenk het niet. Jullie merken het wel, zodra het mogelijk is breng ik jullie op de hoogte. Even geduld aub. Ik hoop tot snel.

Groetjes van een paar vermoeide maar zeer voldane hikers.

P.S. Het is nu donderdagochtend 9 uur en we zitten in ons internetcafe, weer iets later dan gebruikelijk (meestal 's avonds 21.00 uur). We waren gisteren nogal laat thuis en daarom als beloning weer extra veel fotootjes. Gaan zo beginnen aan de lange reis naar Vancouver en weet niet waar we vanavond landen, niks besproken.