Bearhunting met Tide Rip

Dag lieve mensen,

Vandaag de grote dag, wat zouden we toch gedaan hebben? We zijn gaan Bearwatchen, vanaf een boot. Vanochtend om 5.45 ging daarom de wekker al want om 6.55 stond de watertaxi voor de deur, dwz dat we werden opgepikt bij de boardwalk van onze camping. Het was een boot zonder al te veel luxe, alleen om ons te vervoeren naar een centraal punt waar nog 2 boten van Tide Rip (de organisatie van vandaag dus) naar toe gingen. Overigens was het zwaar bewolkt toen we vertrokken en het begon ook te regenen. Juist daarom had ik het verzet van zaterdag naar vandaag, maar ja als je alles van tevoren weet… Maar gelukkig hield de regen redelijk snel op en na 2 uur varen over een erg ruwe zee met heel harde golven (mijn k……t doet nog steeds pijn van dat neerklappen op de golven) waren wij in de Knight Inlet. Dat is een stuk landinwaarts, een soort kanaal maar dan met prachtige bossen aan beide kanten. Af en toe strandjes en veel rotsen. Lijkt een beetje op een fjord. Dit alles ligt aan de overkant van Vancouver Island, dus het vaste land van Canada.

Bij het verzamelpunt van de 3 boten moesten we overstappen op een soort fluisterbootjes (we mochten amper iets zeggen, dat zou de beren wegjagen). Het zijn open platte boten met bankjes erop met plek voor 12 mensen. Ook weer 3 fluisterboten gingen op pad. De plek waar we moesten overstappen was ook de plek waar we voortdurend rondjes draaiden op zoek naar de beren. Er waren veel strandjes en regelmatig zagen we daar ook dieren lopen. Eerst zagen we 3 mannetjes Mule Deer rondscharrelen, daarna nog een paar van die herten en een rondstappende visarend. Helaas na 2 uur nog geen spoor van de beren. Etenstijd dan maar, en tijd om ff op te warmen want we waren erg afgekoeld. Onze knieen rilden zelfs van de kou. Het eten was bijna op toen we een melding kregen dat er een beer “up the river” zat. Dus iedereen sprong in de berenbootjes en daar gingen we met een vaartje een klein kanaaltje in. Het was erg ondiep (het was eb), kdenk dat er amper 30 cm. water onder de boot stond. Soms schraapte de bodem van de boot over de stenen.

Al snel zagen we toen de eerste Grizzly die rondscharrelde op een strandje, helaas konden we die niet van dichtbij zien, hij ging er snel vandoor. Toch nog net een foto kunnen maken. De gidsen zijn toen in het water gestapt (met van die lange hoge ’laarsbroeken’ aan) en hebben ons heel zachtjes vooruit getrokken richting beer. Er was ook niet genoeg water om op de motor te varen en dat zou ook teveel herrie maken. Er was dus ook niet genoeg water om snel weg te varen als de beren erg dichtbij zouden komen, ze konden met gemak op de boot springen, zo dicht voeren we langs de kant. Spannend was het dus wel, zou de beer nog terugkomen? Met getrokken camera’s zaten we te wachten en te wachten en te wachten, maar geen beer meer. We dreven nog een stukje verder en daar zag ik (heb gelukkig nog goede speuroogjes) toch ineens om de hoek Grizzly nr.2, een jong mannetje. Hij zag ons helaas ook en maakte zich helaas snel uit de berenvoeten. Toch nog een paar fotootjes kunnen schieten. Natuurlijk hadden we gedroomd van close-ups, maar dat zat er niet in vandaag. Het schijnt regelmatig wel te gebeuren dat ze op deze manier oog in oog staan met de beren. We waren vooraf ook gewaarschuwd dat we absoluut geen eten bij ons mochten hebben. Dat zou te gevaarlijk zijn.

Na de ontmoeting met Grizzly 2 moesten we weer omdraaien, het begon vloed te worden. We hebben onderweg wel heel veel visarenden gezien zittend in bomen, vliegend uit bomen, vliegend in bomen en etend langs de waterkant, soms heel dichtbij. Ook nog aardig wat herten, maar de berenteller van vandaag stopte bij 2. Inmiddels was het wel opgeklaard en stapten we weer in de watertaxi. Op de heenweg leek het al een ruwe zee te zijn, maar de terugweg was zelfs 2x heftiger. Af en toe klotsten we bijna tegen het plafond. Mr. Bean presteerde het toch nog om op die manier van zijn bank te vallen (dat krijg je ervan als je in slaap valt). Was wel meteen iedereen wakker, hij was niet de enige. We hebben nog gespeurd naar orca’s of walvissen maar niks meer gezien. Om 4 uur waren we weer in de kemper.

Geweldig dat we 2 Grizzly’s hebben gezien, weliswaar niet van dichtbij, maar beter 2 dan geen. Ik besef dat ik nu wel weer klink als een erg verwend nest, maar de verwachtingen waren nogal hoog gespannen, zeker als je de verhalen op de site van Tide Rip leest. Maar het zijn wilde dieren en je weet nooit wat je mee gaat maken. We hoorden ook dat er zaterdag (onze oorspronkelijke excursiedag) 9 Grizzly’s waren gespot, ook van dichtbij. Sh....... Maar ja het regende toen best wel hard en achteraf is het altijd makkelijk om te zeggen. Oke, genoeg gezeurd, we zijn heus tevreden met de resultaten, tenslotte zie je niet elke dag een Grizzly. Zeker ook prachtige visarenden van heel dichtbij gezien, dat vergeet ik bijna, wordt al een beetje gewoon. En dan al die herten. Erg he? Ben dus best al verwend.....besef ik nu. Sorry.

Morgen alweer de laatste excursie, orca’s kijken met Stubbs. Slechts 15 min. rijden hier vandaan. We vertrekken daar om 13.00 uur en na 4 uur zijn we weer terug en moeten we meteen doorrijden naar Campbell River, naar de campground waar we vrijdagavond stonden. De resultaten van Stubbs zien jullie morgen wel verschijnen.

Kind regards,
4Bear/Deer/Eaglewatchers