Wandelen met grijze reuzen

Jambo Habari,

Vanochtend moesten we extra vroeg opstaan, we moesten al om 5.30 in de Lodge zijn voor de bushwalk met Nunu. Het was nog best donker, maar omdat je pas vanaf 6 uur de lantaarnman kan bellen moesten we stiekem zelf naar de Lodge lopen. Gelukkig is dat maar een heel klein stukje en het pad is een beetje verlicht en het begon al een beetje te schemeren. Eenmaal in de Lodge bleek dat we ruim de tijd hadden voor koffie en om 6 uur meldde Nunu zich met nog een Zulu gids. We stapten weer in de jeep en reden naar dezelfde plek als gistermiddag voor de bushwalk. Toen we daar naartoe reden zagen we al een gigantische olifant staan met enorme slagtanden en een kudde Buffels. Uhm, mag aannemen dat we daar dus niet naartoe zouden gaan lopen, toch??? We gingen aan de wandel en Nunu vertelde dat we vandaag verder gingen lopen als de dag ervoor omdat we maar met zijn 2en waren, het werd een prive-walk. Boffen wij weer. We liepen dus wel richting de vlakte met de olifant en zagen dat er inmiddels 2 van die zware jongens op ons stonden te wachten, 1 daarvan was al best dichtbij. Hij reageerde niet op ons maar wel op de jeeps die aan kwamen rijden voor de ochtendsafari. De mensen in de jeeps zagen ons lopen en zwaaiden naar ons en maakten foto’s van ons. Nunu zag dat de grote olifant een beetje geirriteerd raakte door de jeeps en zei dat we heel stil moesten blijven staan. De olifant kwam namelijk onze kant oplopen. Leuk hoor……… Uiteindelijk koos hij eieren voor zijn geld en liep linksaf voor ons het struikgewas in. Oef, hartslag weer extra hoog. We konden weer verder lopen en gingen nu richting de kudde buffels!! Die zijn redelijk onvoorspelbaar, meestal zijn ze rustig zolang ze in een kudde zijn. Ze keken allemaal naar die 4 rare wezens en af en toe stonden we even stil om hun gedrag te observeren. Ze waren rustig, maar bleven ons volgen. Nunu vond dat we best nog verder konden lopen. Op een gegeven moment vonden Leen en ik het toch wel erg spannend worden, op zo’n 20 meter zijn we blijven staan en Nunu respecteerde dat. Met bonzend hart maakten we mooie foto’s van enorme stieren die ons aankeken met een blik van: “ik lust jullie rauw”. We waren best een beetje blij toen we bij de buffels vandaan liepen. Na een poosje lopen stond er een buffel in de bosjes, maar die ging er meteen vandoor. We liepen verder een groot bos in en ik vroeg aan Nunu of we misschien de valdeurspin weer konden bekijken, ik dacht dat ik genoeg moed had verzameld om die van dichterbij te kunnen bekijken. Stoer he? We vonden een dekseltje en Nunu lokte de spin naar buiten. Heel mooi om te zien, ik ben nu niet meteen over mijn fobie heen hoor. De spinnen thuis zijn extra eng omdat ze zo hard rennen en je nooit weet welke kant ze op zullen gaan. We kwamen ineens weer 2 neushoorns tegen, een moeder met kind. Ze lagen een beetje te dutten in een grote kuil en keken een beetje lodderig naar ons. Even later stonden ze op omdat er nog 2 neushoorns aankwamen, een andere moeder met haar kind. Die 2 stelletjes gingen elkaar dus ontmoeten. Ze wreven met hun hoorns tegen elkaar en wisselden geurtjes uit. Het was allemaal erg vriendelijk en wij keken toe vanaf een paar meter. Voor ons werd het weer tijd om verder te wandelen, dieper het bos in. We stopten op een open plekje en gingen op een boomstam zitten kletsen. We hadden een leuk gesprek met 3 gidsen, onderweg was er namelijk nog een Zulu gids bijgekomen. Ze zijn in de leer bij Nunu en willen ooit ook bushwalks gaan begeleiden, een soort stagiaires. Na deze lange pauze liepen we weer heel langzaam terug naar de jeep. We zagen nog een paar neushoorns, een kudde verbaasde impala’s die ons allemaal aanstaarden en daarna hard wegrenden. Na ruim 3 uur waren we uitgewandeld met onze geweldige gids Nunu. Wat een fantastisch persoon, zo gepassioneerd en begaan met de natuur. Morgen gaan we gewoon nog een keer, deze keer doen we weer de middagwandeling.

Na het ontbijt hadden we een paar uurtjes vrij en kon ik wat schrijven en foto’s uitzoeken. Om 14.30 aten we een lichte lunch en doken daarna weer de jeep in. 2 nieuwe gasten waren erbij gekomen, ze hadden het Franse gezin vervangen. Helaas regende het een beetje en ook de dieren hadden niet veel zin om op te treden in deze regen. Het was dus erg stilletjes op een paar giraffen en olifanten na. Sifoso was wel zo aardig om naar een voor ons nieuw gebied te rijden waar vaak leeuwen zitten, behalve vanavond dus. Het kan niet elke Game Drive een feest zijn, gezellig was het wel. Na het diner heb ik nog een hele berg foto’s op de site geplaatst en ben redelijk bij. Helaas staat alles door elkaar, het is een rommeltje, maar door tijdgebrek kan het helaas niet anders. Ik ga nu snel naar “huis” voor een paar uurtjes slaap, morgen hebben we weer een druk programma.

Het was weer een enerverende dag, ben benieuwd wat ons morgen te wachten staat.

Groetjes