Naar de watervallen en een vreemde inbreker

Karibu,

Ter geruststelling, de inbreker was grijs en harig, maar dat vertel ik later. Eerst hadden we nog even een laatste wandeldag in de Drakensbergen. We vertrokken vandaag iets later, rond 6.45 reden we 1 km naar een parkeerplaats waar Christeen al op ons stond te wachten. Ze vertelde wat ze had bedacht vandaag, een wandeling met niet teveel ups en downs door het plaatselijke groen met wat watervallen. Helaas werd haar planning een beetje verstoord, we gaven aan dat we graag rond het middaguur thuis wilden zijn om nog even bij te kunnen komen van de afgelopen dagen en op ons gemak de koffers te kunnen inpakken. We zagen er erg tegenop om dat te moeten doen na een inspannende en slopende wandeldag. Geen probleem, de wandeling werd ingekort, maar we konden wel 2 mooie watervallen bezoeken. Fijn dat ze zo met ons meedenkt. We wandelden naar de 1ste waterval en aten ons ontbijt op onder het genot van kletterend water van een mooie waterval, de Sterkspruit Falls. Het was al superwarm en we vreesden dat het toch nog flink vermoeiend ging worden. Maar we wilden toch ook zeker de 2de waterval ook zien, volgens Christeen mochten we dat echt niet missen. Dus hesen we ons verder omhoog naar een schaduwrijk bosgedeelte en dat doet wonderen. Hiken gaat beter als je het minder snel warm hebt (lees oververhit kan raken). Vandaag was het weer tegen de 30`C.

Rond 10.30 bereikten we een sprookjesachtig mooie waterval midden in het bos. Het water kletterde van een behoorlijke hoogte naar beneden en vlak bij de grond hing een mooie regenboog. De zon zorgde voor een fantastisch plaatje. We waren bij de Nandi Fall en het was inderdaad zoals Christeen beloofd had erg mooi. We waren al een poosje bezig met onze fotoshoot toen er 3 hikers bij kwamen om ons sprookje te verstoren. Gelukkig boden ze aan om nog foto’s van ons 3en te maken, heel aardig. Daarna liepen we heel erg vlot naar beneden. In een recordtempo kwamen we om 12 uur aan bij het startpunt. Christeen had het weer prima gepland. We kochten een sapje in het winkeltje van de campsite en bespraken aan een tafeltje onze avonturen van de afgelopen 4 dagen met Christeen. Het was enorm gevarieerd, ze heeft ons zo veel mogelijk verschillende gebieden laten zien en we waren superblij met haar als onze gids. Ze heeft zich enorm ingespannen om het ons naar de zin te maken en we hebben enorm veel van haar geleerd. We hebben nu een heel andere kijk op het leven van de mensen in Zuid-Afrika. Ze zijn enorm gastvrij, behulpzaam en heel erg vriendelijk. Slechts 4% is nog blank, de “echte” Afrikanen die leven buiten de grote steden zijn hartverwarmend, kan niet anders zeggen. We hadden een totaal verkeerd beeld van de mensen op het platteland.

Na het afscheid van Christeen hebben we voor het eerst onze lunch opgegeten buiten op ons terras. Toen we thuiskwamen stonden er al 2 pauwen op ons te wachten en liepen de ibissen in de tuin rond te scharrelen. Altijd gezellig. Na de lunch begonnen we met inpakken, heerlijk relaxt. We hadden de terrasdeur openstaan en ineens rende er een groot grijs beest door de kamer. Het was een mannetjesbaviaan die naar de keuken rende, 2 appels van het aanrecht griste, ons even aankeek en er gelukkig meteen met de appels vandoor ging. Buiten op het grasveld ging hij zijn buit snel opeten. We waren wel enorm geschrokken, het zijn best flinke beesten, maar gelukkig was hij weer even snel verdwenen als dat hij naar binnen rende. Je wordt ook gewaarschuwd om geen eten in het zicht te leggen en ramen en deuren goed gesloten te houden als je weggaat, maar we hadden niet verwacht dat hij de kamer in zou rennen als we binnen zaten. Slimme inbrekers zijn het. Regelmatig zitten er ook andere apen (Vervet Monkey, met de zwarte gezichtjes) op de uitkijk.

Die middag dronken we ook voor het eerst sinds weken een kopje koffie op ons eigen terras. Ik heb 4 pakken koffie (250 gram) meegenomen en vandaag is het 1ste pak pas opgegaan. Af en toe hebben we in een Lodge wat koffie gedronken, maar meestal is er geen tijd geweest om aan onze koffietax te kunnen komen. Het inpakken is nu (rond 16 uur) zo goed als klaar. Morgen de laatste dingetjes toevoegen en dan zit het er helaas alweer op. We willen na het ontbijt vertrekken en rijden 500 km naar Johannesburg. Onze vlucht vertrekt pas ’s avonds om 23 uur, dus we hebben genoeg tijd om daar op tijd te arriveren. Volgens Christeen rijden we over goede snelwegen, dus hopelijk verloopt de reis vlotjes. Vrijdagochtend rond 11 uur zijn we weer bij jullie. Tot dan!

Tutaonana kesho