Op safari met Hannah

Goede smorgens,

Na een onrustig nachtje, we waren allebei rond half 3 klaarwakker, stonden we om 5.30 op. Het was buiten nog donker maar al snel kwam er een mooie zonsopgang en genoten we van 4 Nyala’s (antilope-soort) die tussen de rondavels liepen te grazen. Dat gebeurt niet elke dag, wakker worden met een Nyala in je tuin! Wat een fijne manier om op te staan. Overal kwetteren de vogeltjes, het bruist hier van het leven. Om 6.20 meldden we ons bij de receptie en horen dat we een prive-safari krijgen. Joepie dat is boffen. Onze gids is Beki en hij gaat ons de komende 1 ½ uur rondrijden door het gigantische reservaat. We kijken onze ogen uit, wat is het hier groen, met heel veel struiken en bomen, heuvels. De natuur is zo anders dan we dachten, echt niet kale vlaktes met bruin gras en af en toe een verdwaalde boom. We hebben een heel verkeerd beeld van Zuid-Afrika. De eerste dieren laten zich al snel zien. Heel veel impala’s, zebra’s, tsessebies (soort antilope), knobbelzwijnen, hartebeesten, waterbokken, koedoes, struisvogels, oryx (soort antilope), sabelantilope, parelhoenders, het is 1 groot feest. We zien zelfs een paar giraffen in de verte. Met Beki klikt het enorm, hij merkt dat we alle dieren leuk vinden en vertelt honderduit.

Even de uitleg over de sabel-antilopen. Die zijn zeer bedreigd in Afrika en in Hannah Game Reserve is een fokprogramma opgezet om de dieren te redden. In een afgesloten gedeelte lopen de fokman en zijn 14 dames rond. De jonkies worden weer uitgezet in het reservaat. Na 3 jaar van bewezen diensten wordt de fokman vervangen. De dieren worden ook verspreid naar andere reservaten (tegen betaling). Ook de hartebeesten zijn bedreigd en zijn hier speciaal uitgezet om hier in een veilige omgeving op te groeien. Vroeger waren er ook neushoorns maar die werden een paar jaar geleden helaas door stropers gedood en toen zijn de overgebleven dieren verplaatst naar een ander, geheim gebied. Zo triest allemaal, waarschijnlijk sterven de neushoorns snel uit, ook in het Krugerpark ontkomen ze er niet aan. Het wordt zelfs angstvallig geheim gehouden hoeveel er nog zijn, anders brengt het stropers op nare ideeёn. Onze safari was fantastisch, Beki deed super zijn best om zoveel mogelijk te laten zien en het duurde extra lang. Hij vroeg of we haast hadden, moet je aan ons natuurlijk niet vragen. Het was prachtig weer, een lekker zonnetje en om 8.30 waren we terug bij de lodge. We konden nog snel een ontbijtje scoren en hebben daarna onze spulletjes ingepakt en om 10 uur vertrokken we. Natuurlijk duurde de terugreis over de 6km lange toegangsweg weer behoorlijk lang door dieren die ons wilden uitzwaaien.

Daarna gingen we op pad voor een ritje van 150 km naar de volgende lodge, vlakbij het Kruger Park: Sefapane. We wilden ons niet haasten en besloten om de beroemde Panorama Route te gaan rijden. Een mooie omweg door bergachtig gebied met heel veel mooie uitzichtpunten. Dat was de planning althans. Helaas liep het ietsje anders dan gepland. Het begon prima met een mooie rit door hooglanden, bossen (ja die zijn hier dus ook), mooie vergezichten en door armoedige dorpjes. In het dorpje Graskop deden we boodschappen bij de SPAR en vervolgden onze route. Ergens hebben we toen niet goed opgelet, de beschrijving was op dit punt een beetje vaag en Leen wilde daarom TOMTOM volgen (=stom). We kwamen helaas niet bij de beloofde mooie uitzichtpunten zoals Gods Window, 3 Rondavels en Burcks Potholes (diepe gaten in rotsen uitgeslepen door water). Niks aan te doen, we zaten gewoon fout, maar konden niet meer terug. We reden een zeer saaie weg door bewoonde gebieden (trieste dorpjes) met weinig natuurschoon. Er stak van alles de weg over, van bavianen en koeien tot hordes mensen. Rond een uurtje of 3 waren we bij Sefapane Lodge en het regende gigantisch. We hebben even in de auto gewacht om te kunnen inchecken. Uiteindelijk ben ik toch maar in de regen naar binnen gerend en heb ons ingecheckt. We kregen de sleutel van onze rondavel; HOOPOE genaamd, dat is een vogel, de hop. We hebben ook een package geboekt met een aantal activiteiten. Ons programma is als volgt: op donderdag een hele dag safari, op vrijdag een ochtend safari, op zaterdag een riviersafari in de ochtend en in de middag een avondsafari. Er was dus nog een gaatje voor vrijdagmiddag en ik boekte meteen een extra avondsafari en wilde ook voor de zondagochtend een bushwalk boeken. Helaas was de ochtendwandeling niet mogelijk, maar de extra avondsafari gelukkig wel. We hebben het dus lekker druk met beesies kijken.

We installeerden ons in onze rondavel, die ligt in een prachtige tropische tuin met heel veel bomen, water en vogels. De rondavel heeft een betonnen vloer, maar is heel schoon en rond het bed hangt een klamboe, die gaan we dus zeker gebruiken, ben nog steeds bang voor ongedierte, al heb ik gelukkig nog geen enge wezentjes gezien. Het plafond is er niet, er is een rieten dak met balken en daar zie ik in gedachten al heel veel harige bewoners tussen kruipen. Ik probeer maar niet teveel omhoog te kijken… In ons hutje zag ik wel een ieniemini hagedisje, die kan ik wel aan. Ook zag ik hele kleine (~0,5cm!) spinnetjes, die moesten het afleggen tegen mijn slipper. We hebben een apart toilet met grote inloopdouche en ook een wastafel in de woonkamer. Een koelkastje, kledingruimte en buiten een zitje. Meer hebben we niet nodig. Om 18.30 zijn we naar het restaurant gegaan en hebben we een elandantilope stoofpotje gegeten met een soepje vooraf en een ijsdessert na. Omdat het hier al om 18 uur donker is zijn we met een grote zaklamp naar het restaurant gelopen. Toen we terugkwamen was het een kabaal van jewelste rond ons huisje. Gekwetter van heel veel dieren, maar welke? Iets van vogeltjes? Dat wordt niet slapen dacht ik, maar gelukkig hield het rond 22 uur ineens op en konden we rustig naar bed. Het was een lange en vermoeiende dag en onze oogjes vielen heel snel dicht. We droomden alvast over leeuwen, luipaarden en olifanten. Hopelijk gaan we die de volgende dag zien tijdens de 10 uur durende safari.

Hakuna matata