Spoorzoeken naar Blavatnet,
Door: Ellien
Blijf op de hoogte en volg Leen en Ellien
19 Juni 2017 | Noorwegen, Nordlenangen
Bij het opstaan kregen de weersvoorspellers helaas weer gelijk, het regende. Maar dat zou alleen in de ochtend zijn en misschien nog wat nattigheid aan het eind van de middag. We hadden dus geen haast om weg te gaan, we konden rustig ontbijten, beetje hangen en boodschappen doen in het winkeltje hier in het dorpje, 1 km van ons huis. Best een leuke winkel, klein, maar wel handig. En aangezien de volgende winkel 40 km verderop zit gaan we hier voortaan ook langs. Overal verkopen ze gelukkig onze favoriete koffielekkernij: Wiener Pecan broodjes. Die zijn ook te koop in Nederland, maar hier smaken ze extra lekker. Dus die gaan we nog wel een paar keer hier kopen en we steunen meteen de plaatselijke middenstand, wij zijn de beroerdste ook niet. Inmiddels was het al 10 uur geweest en begon het wat op te klaren. Tijd om de rugzak te vullen en op pad te gaan. Bestemming: Blavatnet, oftewel het blauwe (=Bla) meer (=vatnet). Een gletsjermeertje vlakbij Svensby. Na een kort ritje van 12 km vonden we al de bijbehorende parkeerplaats bij Sol-Lenangen. Er stond zelfs een bordje met de eindbestemming. Het moet niet gekker worden!
In het begin liepen we door een parkachtig landschap, veel bomen en nette paadjes. Maar dat veranderde al heel snel toen we een beekje moesten oversteken. Het beekje was net iets te breed en diep voor een parkje. In Noorwegen is dat heel normaal; zoek het maar uit, er lagen wat stenen in het water en al springend bereikten we de overkant. Ik ben zelfs maar door het enkeldiepe water gewaad, gelukkig bleken mijn bergschoenen geheel waterdicht te zijn. Mazzel. Even verderop weer een oversteekplaats, dit keer wel met houten bruggetje. Overal stroomde heel veel water, afkomstig van de gletsjer aan het einde van het dal. Het pad was inmiddels ook verdwenen, maar de Noren hebben daar iets op gevonden: beetje rode verf op een steen en gaan met die bergschoenen. De hele vlakte was bezaaid met keien, grote en kleine en we liepen dus de hele tijd van steen naar steen. Vermoeiend hoor. Toen we begonnen spetterde het nog een beetje, maar na een poosje zagen we af en toe een beetje blauwe luchten. De weersverwachting gaf aan dat in de middag het weer nat zou worden en achter ons dreven al donkere regenwolken onze kant op. We schroefden het tempo op en hoopten de buien voor te kunnen blijven. We moesten wel goed uitkijken met al die keien. Het gletsjermeertje zou in de verte moeten liggen, aan de voet van een aantal bergen die we steeds zagen. Een soort bergkommetje. Elke keer als we een puinhelling opliepen hoopten we dat we er bijna zouden zijn, maar helaas ging het dan steeds weer verder. Wat betekende dat het een heel klein meertje moest zijn. Hoe dichter we de bergen naderden, hoe groter de keien werden, het waren op het laatst echte rotsblokken zelfs. We klommen en klauterden dat het een lieve lust was en daar was dan toch het meertje. Niet dus, ik zag in eerste instantie een droge modderpoel. Het leek alsof iemand de stop uit het meertje had getrokken, niks geen blauw water. Beetje teleurgesteld liep ik verder en gelukkig lag rechts daarvan wel het meertje. Ik was er gewoon nog niet helemaal, niet meteen gaan mopperen. Gelukkig was het meertje erg mooi en erg blauw. Prachtige plek en helemaal voor ons alleen.
We hadden bijna 5 km geploeterd om hier te komen. En het was nog steeds droog, maar donkere wolken dreven nog steeds onze kant op. Na een fotopauze keerden we weer huiswaarts, waarschijnlijk zouden we nat gaan worden, maar dat namen we voor lief. We waren al heel blij dat we droog het meertje hadden bereikt. Maar de nattigheid kwam pas veel later, toen we thuis waren en het waren maar een paar druppeltjes. Uiteindelijk viel deze dag dus best mee qua regen en de wandeling was helemaal top. Gelukkig dat we na de regenbui waren vertrokken, we hebben heerlijk genoten van deze hike. Morgen ziet de weersverwachting er goed uit, dwz droog, bewolkt en in de middag zelfs wat zon. Waarschijnlijk wordt het dan een langere wandeldag. De bestemming weet ik nog niet, daar ga ik nog eens goed over nadenken vanavond.
Vi sees,
Rocky 1 & 2
-
20 Juni 2017 - 13:31
T V D Kooij:
Mooi verhaal wees maar blij dat niet zo warm is het is hier twee en dertig graden kijk maar uit met die gladen stenen maar ik heb er van genoten groetjes tot morgen leen nog bedankt voor dat mooien foto boek heel mooi ben er blij mee xxxxxx -
21 Juni 2017 - 22:03
Tv D Kooij :
Wat heb ik genoten van die mooien foto's en je verhaal bedankt dat je ons mee laat genieten we zijn er blij mee we kunnen niet meer maar nu kunnen mee genieten nog maals bedankt tot morgen xxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley