Op safari in Kananaskis
Door: Ellien
Blijf op de hoogte en volg Leen en Ellien
03 September 2016 | Canada, Dead Man's Flats
Momenteel hebben we hier een beetje Liquid Sunshine, oftewel het begin van de herfst met bijbehorende nattigheid. Gisteren (vrijdag) was er geen verslag, want we zijn niet aan de wandel geweest vanwege de regen. In de nacht van donderdag op vrijdag zijn we er wel op uit geweest want er was een RED ALERT binnengekomen via de email, een zeer grote kans op het zien van het Noorderlicht (aurora). We stonden net op het punt om naar bed te gaan toen dit berichtje binnenkwam. Dus de slaap maar uit de oogjes gewreven en in de auto gestapt. Om AURORA te kunnen zien moet je wel ergens zijn waar het donker is, dus zover mogelijk bij een stad vandaan. Je zou denken dat dat hier best makkelijk is, maar ook hier zijn toch best veel lantaarnpalen en lichtvervuiling. We wilden richting Kananaskis rijden, naar een plek die we overdag al vaker zagen en redelijk hoog ligt en net buiten Canmore is. Tja overdag is dat goed te vinden, maar in het donker bleek dat best lastig te zijn. Uiteindelijk vonden we het plekje wel, maar was er best veel licht van andere auto’s die steeds langsreden en stonden er veel bomen in de weg. We zagen wel een paar keer geflits van Aurora, maar niet de bekende groene strepen en slingers. Er waren ook vreemde geluiden daar in het donker en we besloten om in/bij de auto te blijven, zodat we hem ook makkelijk konden vinden. Helden, echt hoor.
Na een poosje waren we de langsrijdende auto’s ook zat en besloten om nog iets verder naar Kananaskis te rijden, niet echt de bergen in, maar wel naar een rustiger afgelegen plekje. Daar hebben we nog een poos gestaan, maar geen vuurwerk gezien helaas, op een paar flitsen na. Rond 00.30 waren we weer thuis en rolden best moe ons bed in. Vrijdag bracht ons dus veel regen en we hebben een beetje gewinkeld en ik heb wat wasjes gedraaid. Die avond weer RED ALERT, maar we waren helaas te moe om weer op pad te gaan.
Zaterdag was het erg bewolkt, maar de verwachting was dat het pas in de middag zou gaan regenen in Kananaskis. Dus om 8 uur zijn we al op pad gegaan voor een hike vlakbij Spray Lakes. Meteen buiten Canmore troffen we een kuddutje Elks aan (Wapiti’s, die grote herten met lichtbruine billen). 1 mannetje, 4 vrouwtjes en 1 kindje. Lekker dichtbij, dus tijd voor een fotoshoot. Ze liepen rustig rond en knabbelden wat en lieten zich goed vastleggen. Het is paarseizoen en er werd wat geflirt. Daarna moesten we nog 18 km hobbelen over de gravelweg en we dachten dat we het begin van de hike naar Westwind Pass hadden gevonden. Dat staat niet duidelijk aangegeven met een bordje, maar in mijn wandelboekje stond een omschrijving die er op leek. Een paadje langs een beekje omhoog. Helaas begon het toen al te miezeren en hingen er lelijke wolken boven de bergen. Geen uitzicht dus en we besloten om verder te rijden. Na een poosje zagen we ineens een elandstier langs de kant van de weg staan, hij was aan het eten. Joepie, nog nooit een stier gezien, wel de vrouwtjes of misschien wel een mannetje zonder gewei (valt elk jaar af). Wat een gigantisch dier. Hij at rustig verder en besloot op een gegeven moment toch maar de weg over te steken vlak voor onze auto. Aan de andere kant van de weg liep hij verder. Gewoon over de weg richting Canmore. Na verloop van tijd besloot hij dat hij de pottenkijkers zat was en liep rustig omhoog de helling op en het bos in. Toppie, wat een geweldige ontmoeting met dit prachtige dier. Hoewel elanden erg gevaarlijk kunnen zijn (They can kick the living daylights out of you), was deze erg relaxt.
We reden verder de hele gravelweg van 60 km af naar de andere kant van Kananaskis en besloten de auto te parkeren bij het prachtige Upper Kananaskis Lake. En jazeker, er is ook een Lower Lake natuurlijk! Vrijwel meteen hoorde ik geblaf en huilen. Van een wolf??? Ik rende ernaar toe en 2 andere hikers wezen naar de parking en ik zag nog net een grijzig dier wegrennen. Zou dat een wolf zijn geweest? Helemaal opgewonden liepen we wat rond, zoekend naar de “wolf” toen ineens een coyote over de weg aan kwam lopen, naar onze auto toe. Die hebben we ook nog net kunnen vastleggen. Daarna wat rondjes gelopen op zoek naar nog meer wolven/coyotes, maar niks meer gezien. Bij het meer hebben we nog wat plaatjes geschoten van het meer en een Least Chipmunk, een heel klein gestreept eekhoorntje. Ze zijn razendsnel en schieten echt alle kanten op, maar toch bleef hij even rustig zitten voor ons.
Tegen het middaguur zijn we weer begonnen aan de terugweg. Vrij snel zagen we langs de kant van de weg een kleine hondachtige rondscharrelen. We denken dat het een jonge coyote was. Wolven-jongen zijn namelijk nooit alleen en dit jong was wel zonder begeleiding en dat doen coyotes wel, die worden na 6 maanden al de deur uitgezet. Hij had ook de spitse snuit van een coyote en een zwart puntje aan zijn staart. Het is niet altijd even makkelijk om een wolf te onderscheiden van een coyote, zeker niet van een afstand. Wolven zijn iets groter, hebben een staart die overeind staat bij het lopen, coyotes laten die hangen. Kleuren kunnen hetzelfde zijn en als je de plaatjes opzoekt snap je misschien wat ik bedoel. Het is soms lastig te zien. Waarschijnlijk is dus dat huilen van coyotes geweest, wolven komen meestal ook niet zo dicht in de buurt van mensen (een parkeerplaats). Momenteel hangen er wel wolven rond in het stadje Banff. Ze hebben eten gehad, leve de stomme toerist die dit op zijn geweten heeft, er staan nu zelfs waarschuwingen rond Banff. Er zijn er al 2 afgeschoten, ze komen te dicht bij de mensen. Ze zeggen niet voor niets: “A Fed Animal is a Ded Animal!!!!!” Heel erg triest die dierenliefde van sommige mensen.
Verder niets meer gezien op de weg naar huis. Ironisch genoeg schijnt nu de zon, terwijl de regen voor de middag was voorspeld. We hebben wel wat buitjes gehad dat wel. De kleuren van de bomen beginnen nu wel snel te veranderen, de herfst is echt in aantocht. ’s Nachts is het best al koud, in de ochtend is het 3-8’C. Waarschijnlijk zien we dus snel die mooie herfstkleuren, weken eerder dan meestal het geval is. Voor ons nog een mazzeltje, mooie plaatjes in aantocht binnenkort. Overigens is het woord Indian Summer niet juist voor al die verkleurde bomen. Het is eigenlijk Fall Foliage. Indian Summer betekent een warme periode in september-oktober na een periode van kou. Meestal bedoelt men echter de herfstkleuren die juist ontstaan als er na een warme periode ’s nachts zeer lage temperaturen zijn en de bomen in de herfststand schieten. “Whatever” zie ik jullie denken, als het maar leuke plaatjes oplevert. Morgen willen we toch echt weer aan de wandel, weer of geen weer, want dat gehang komt ons nu al de neus uit. Wij hebben duidelijk geen zitvlees.
Oant moarn!
-
04 September 2016 - 08:56
Franziska & Klaas :
Jammer, dat jullie het even met wat minder weer moeten doen. Evengoed hebben jullie weer prachtige plaatjes geschoten. Die "moose" en die coyote zijn echt prachtig! Zelf is het me helaas nog nooit gelukt, om een coyote op de gevoelige plaat vast te leggen. Ze waren me altijd te snel af.
Uiteraard hoop ik voor jullie, dat het weer gauw weer op zal knappen en jullie weer volop aan de wandel kunnen. Ik zal in elk geval voor jullie duimen. -
04 September 2016 - 08:59
Franziska & Klaas :
Oh trouwens: sinds dat ik me opnieuw heb ingeschreven als volger van jullie site, krijg ik gewoon weer een mailtje, als jullie iets nieuws op de site hebben geplaatst. Maar inderdaad, ik weet jullie anders ook wel te vinden. ;-) -
04 September 2016 - 12:07
Bianca:
Hallo
Ook op rustige dagen cadeautjes!
Gaaf die eland stier!
Zal je altijd zien met die regen, maar ach denk.dat de natuur dan ook heerlijk ruikt en schoon is.
Die.Aurora melding is spannend,jullie hebben er even aan geroken, smaakt naar meer!!!!
Succes met de volgende melding
Xxxxx -
04 September 2016 - 23:23
Ma Meijs :
Hehe hier Ben ik dan eindelijk .Ikheb alle verslagen van Julie gelezen.Op de camping had Ike geen aansluiting jammer.Met pa is het best hij maait het gras en knit de heg ,de cardioloogheeft hem gezegd dat hij over een jaar naar de huisarts kan Gaan voor controle.morgen vroeg 5 February gaat Richard Naar de rooipannen Mellanie Dinsdag ,de outo krijgt even schoonheids behandeling one Alphen . Ellien en Leen wensen Julie nog veel klauter Dagen met veel zon. -
05 September 2016 - 05:16
Leen En Ellien Van Der Kooij:
Hallo mam, fijn dat je ons weer gevonden hebt. Ik heb vorige week geprobeerd te bellen, maar onze telefoon kreeg geen verbinding. In ieder geval weten jullie dat het hier prima gaat met ons. Kusjes Leen en Ellien -
06 September 2016 - 17:31
Sassie:
Hoi lieverdjes
Wat een cadeautjes zeg op deze regenachtige dag!
De foto's worden er niet minder van
Veel plezier
Dikke kussen van de Kooijen uit Krimpen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley