Misty Mountains in Wrangell

Hallo volgers,

Op onze “vrije dag” wilden we natuurlijk niet in de lodge blijven. Lekker naar buiten. Er was wel veel bewolking, maar geen reden om niet te gaan. We kozen voor de Jumbo Mine Trail. Er zijn hier naast het gebouw in Kennecott zelf, nog 3 oude kopermijngebouwen in de bergen. Bonanza, Jumbo en Eriemines. Ze zijn 80 jaar geleden gesloten, maar de restanten staan er nog steeds. Behoorlijk vervallen of ingestort, maar alles blijft staan als Historisch Monument. Tijdens onze hike naar Jumbo Mine kwamen we allerlei overblijfselen tegen. Een mijnkarretje, dikke kabels in de lucht, houten torens voor de bekabeling en heel veel wrakhout, ingestorte torens dus. Het pad startte voor de deur en ging vrij steil omhoog. Vandaag hebben we bijna 1000 hoogtemeters gemaakt! Pffff, best veel. Er is dus een trail (pad), maar al vrij snel werd het een modderbad, moesten we over de Jumbocreek heen zien te komen (yeh, weer natte sokken) en kwamen we in dichte begroeiing, laaghangende takken waar af en toe geen doorkomen aan was. Leen moest regelmatig zijn rugzak afdoen om overal tussendoor te kunnen kruipen. Na een poos liep hij zelfs achterwaarts onder de takken door zodat ze zijn rugzak niet konden afpakken. Het was een heel geworstel, beetje Bushwhacking weer.

Na 2 uur ploeteren begon de bewolking te zakken, het miezerde en het uitzicht verdween. We kwamen bij een gigantische sneeuwhelling en staken die al schuifelend en sneeuwstampend over. Gelukkig niet uitgegleden! Laatste stuk was een steile puinhelling (scree), allemaal steentjes die heel los lagen. Het was alsof we over knikkers liepen, het schoof alle kanten op. De mist blokkeerde inmiddels het uitzicht, zodat we de laatste steile helling niet konden beklimmen. Daardoor hebben we een mooi berguitzicht gemist. Waarom verder bergop lopen als het niet zinvol is? Beetje jammer. Het begon ook harder te regenen, dus dan maar naar beneden ploeteren. Totaal zijn we 7 uur op pad geweest, we konden bijna niet meer de trap oplopen naar de Lodge. Gelukkig gaat het nu, 5 uur later, al beter. We herstellen snel. Tijdens het wandelen hebben we alle beren en elanden weggejaagd, want die zijn er hier in overvloed. Met al die dichte begroeiing was dat een hele luidruchtige en vermoeiende bedoening. Andere wandelaars hebben ons ook gehoord, missie geslaagd dus, de beren hebben het ook ondervonden. Het is nu gestopt met regenen en het begint op te klaren. Hopelijk is dat een voorbode voor mooi weer morgen, dan gaan we een hele dag over de Rootglacier, die voor de deur ligt, lopen. Spannend, we hebben nog nooit over een gletsjer gehiked (althans niet gepland).

Tot het volgende verslag,
Misty