Bushwhacking in Denali
Door: Ellien
Blijf op de hoogte en volg Leen en Ellien
30 Juni 2014 | Verenigde Staten, Denali
Dag lieve kijkbuiskindertjes,
Fijn dat jullie er weer zijn. Sinds vandaag weten we wat “Bushwhacking” inhoudt. We stonden vanochtend weer heel vroeg op, zoals gewoonlijk in onze vakantie. Om 7.15 reden we van de Campground af en zagen al meteen een overstekende mama-eland en haar kalfje. Dat begint goed. Even later stond langs de kant van de weg een Mannetjeseland lekker zijn ontbijt te nuttigen. Om 7.45 waren we bij de bushalte in Denali NP voor onze Discoveryhike. Kwartiertje later zaten we weer in de bekende shuttlebus, ditmaal met uitsluitend hikers. We reden bijna weer 3 uur naar Toklat, net voorbij Polychrome Pass. Aangezien er hier maar 1 weg door Denali loopt, kom je altijd langs dezelfde punten. Het werd steeds blauwer en even zagen we de berg Denali weer schitteren, topje net weer in de bewolking. Om 10.30 stond onze gids Emily ons op te wachten bij de halte van Toklat River. Een hele vriendelijke jongedame die heel enthousiast was. Eerst een kennismakingsrondje met de 10 overige hikers, alle dieren besproken die je kan tegenkomen en wat dan te doen/niet te doen. Wolven, caribous, elanden en beren stonden op het ontmoetingslijstje. En toen op pad. Niet iedereen was natuurlijk even goed voorbereid, geen regenbroek, geen bergschoenen, gewoon met een trainingsbroekje en sportschoenen. Emily vond het niet erg, niet haar probleem.
Meteen begon het survivallen al, we moesten een beekje oversteken. Onvermijdelijk om niet nat te worden. Het bleef beperkt tot schoenhoogte, ik had wel een natte sok. We waren eigenlijk overdressed, hadden al onze regenbroeken aangedaan, 5 laagjes kleding en sneeuwhoezen over onze bergschoenen. Later bleek de regenkleding toch wel handig te zijn en overbodige kleding ging gewoon uit. We liepen een hele poos over een droge gletsjerbedding, veel keien en watertjes. En nergens een trail, die zijn hier niet. Ik spotte nog maar eens een kudde Dall Sheep op een berghelling, goed he? Daarna begon dus het Bushwhacken. In het begin was het nog lopen door/over kniehoge struikjes, later ging dit over in lopen over mos en daarna 3 meterhoge wilgenbosjes. De wilgenbosjes waren zo dicht begroeid dat je je voorganger niet kon zien. En dan ook nog naar boven worstelen. Jeetje, wat een geploeter zeg. We moesten ook blijven roepen, de warning calls voor de beren. Wees gerust, we hebben geen beren gezien, alleen de poep en graafactiviteiten. Emily stopte gelukkig regelmatig om over planten en dieren te vertellen, konden we even op adem komen.
We liepen bijna 2 ½ uur bergop. Pfffff, heftig hoor, onze hart-longmachine sputterde weer tegen. Lunchtijd, daarna nog 1 uurtje groentrappen en uiteindelijk na 500 meter klimmen bereikten we ons eindpunt. Midden op een helling. Geen speciaal punt of zo, wel mooi uitzicht. Daarna hebben we ons weer een weg naar beneden moeten banen door de dikke takkenbossen. Goed uitkijken om geen terugverende takken in je gezicht te krijgen of te blijven haken achter twijgen. Het was een heel geworstel, maar uiteindelijk kwamen we weer op open terrein. Hoera, wat waren we blij. Leen en ik zijn geen fan geworden van het Bushwhacken, 1 keer is meer dan genoeg. Terwijl we over de bedding liepen had ik weer een paar caribou gescoord. In de verte stond al een shuttlebus op ons te wachten, die had ons zien aankomen. In principe konden we met elke shuttlebus terug, gaan allemaal naar hetzelfde beginpunt. Onderweg nog een Red Fox gezien, die liep te scharrelen naast de bus. Prachtig weer. Eenmaal terug in de camper om 19 uur hebben we op de parking het avondeten genuttigd. We staan nu weer in de blubber op de Campground in Healy en het regent behoorlijk. De hele dag hebben we wel mooi weer gehad, de regenkleding bleek erg nuttig om door al die takkenzooi te wurmen. We zijn behoorlijk gesloopt, het was erg gezellig en grappig om mee te maken. Toch gaat onze voorkeur uit naar een mooie uitgezette trail (ja ik weet het, we zijn erg verwend door onze mooie hikingtrails in de Rockies), dit was een beetje te wild voor ons. Wel een echte Alaska Wilderness ervaring die we niet hadden willen missen. Morgen verlaten we Denali en rijden richting Wrangell, eens kijken hoe de bergen daar bevallen.
With kind regards,
Bushwhackers
Fijn dat jullie er weer zijn. Sinds vandaag weten we wat “Bushwhacking” inhoudt. We stonden vanochtend weer heel vroeg op, zoals gewoonlijk in onze vakantie. Om 7.15 reden we van de Campground af en zagen al meteen een overstekende mama-eland en haar kalfje. Dat begint goed. Even later stond langs de kant van de weg een Mannetjeseland lekker zijn ontbijt te nuttigen. Om 7.45 waren we bij de bushalte in Denali NP voor onze Discoveryhike. Kwartiertje later zaten we weer in de bekende shuttlebus, ditmaal met uitsluitend hikers. We reden bijna weer 3 uur naar Toklat, net voorbij Polychrome Pass. Aangezien er hier maar 1 weg door Denali loopt, kom je altijd langs dezelfde punten. Het werd steeds blauwer en even zagen we de berg Denali weer schitteren, topje net weer in de bewolking. Om 10.30 stond onze gids Emily ons op te wachten bij de halte van Toklat River. Een hele vriendelijke jongedame die heel enthousiast was. Eerst een kennismakingsrondje met de 10 overige hikers, alle dieren besproken die je kan tegenkomen en wat dan te doen/niet te doen. Wolven, caribous, elanden en beren stonden op het ontmoetingslijstje. En toen op pad. Niet iedereen was natuurlijk even goed voorbereid, geen regenbroek, geen bergschoenen, gewoon met een trainingsbroekje en sportschoenen. Emily vond het niet erg, niet haar probleem.
Meteen begon het survivallen al, we moesten een beekje oversteken. Onvermijdelijk om niet nat te worden. Het bleef beperkt tot schoenhoogte, ik had wel een natte sok. We waren eigenlijk overdressed, hadden al onze regenbroeken aangedaan, 5 laagjes kleding en sneeuwhoezen over onze bergschoenen. Later bleek de regenkleding toch wel handig te zijn en overbodige kleding ging gewoon uit. We liepen een hele poos over een droge gletsjerbedding, veel keien en watertjes. En nergens een trail, die zijn hier niet. Ik spotte nog maar eens een kudde Dall Sheep op een berghelling, goed he? Daarna begon dus het Bushwhacken. In het begin was het nog lopen door/over kniehoge struikjes, later ging dit over in lopen over mos en daarna 3 meterhoge wilgenbosjes. De wilgenbosjes waren zo dicht begroeid dat je je voorganger niet kon zien. En dan ook nog naar boven worstelen. Jeetje, wat een geploeter zeg. We moesten ook blijven roepen, de warning calls voor de beren. Wees gerust, we hebben geen beren gezien, alleen de poep en graafactiviteiten. Emily stopte gelukkig regelmatig om over planten en dieren te vertellen, konden we even op adem komen.
We liepen bijna 2 ½ uur bergop. Pfffff, heftig hoor, onze hart-longmachine sputterde weer tegen. Lunchtijd, daarna nog 1 uurtje groentrappen en uiteindelijk na 500 meter klimmen bereikten we ons eindpunt. Midden op een helling. Geen speciaal punt of zo, wel mooi uitzicht. Daarna hebben we ons weer een weg naar beneden moeten banen door de dikke takkenbossen. Goed uitkijken om geen terugverende takken in je gezicht te krijgen of te blijven haken achter twijgen. Het was een heel geworstel, maar uiteindelijk kwamen we weer op open terrein. Hoera, wat waren we blij. Leen en ik zijn geen fan geworden van het Bushwhacken, 1 keer is meer dan genoeg. Terwijl we over de bedding liepen had ik weer een paar caribou gescoord. In de verte stond al een shuttlebus op ons te wachten, die had ons zien aankomen. In principe konden we met elke shuttlebus terug, gaan allemaal naar hetzelfde beginpunt. Onderweg nog een Red Fox gezien, die liep te scharrelen naast de bus. Prachtig weer. Eenmaal terug in de camper om 19 uur hebben we op de parking het avondeten genuttigd. We staan nu weer in de blubber op de Campground in Healy en het regent behoorlijk. De hele dag hebben we wel mooi weer gehad, de regenkleding bleek erg nuttig om door al die takkenzooi te wurmen. We zijn behoorlijk gesloopt, het was erg gezellig en grappig om mee te maken. Toch gaat onze voorkeur uit naar een mooie uitgezette trail (ja ik weet het, we zijn erg verwend door onze mooie hikingtrails in de Rockies), dit was een beetje te wild voor ons. Wel een echte Alaska Wilderness ervaring die we niet hadden willen missen. Morgen verlaten we Denali en rijden richting Wrangell, eens kijken hoe de bergen daar bevallen.
With kind regards,
Bushwhackers
-
01 Juli 2014 - 09:17
Marianne:
Hoi hoi, nou de trainingen van te voren zijn niet voor niets geweest!
Hebben jullie toch maar mooi volgehouden zo'n lange, moeizame, mooie tocht!
Ff lekker uitrusten en dan door naar weer heel veel moois.
Als ik t programma nog eens doorlas dan staat jullie nog heel veel moois te wachten, dus idd "op naar Wrangell".
Tot de volgende keer, xMarianne -
01 Juli 2014 - 09:34
Sander:
hallo !
Klinkt allemaal heel avontuurlijk !
Super zwaar zo'n wandeling omhoog door dichte begroeiing, komt die conditie goed van pas !
Veel plezier en tot snel
sander -
01 Juli 2014 - 17:20
Hans2Jemu:
Ellien ik heb gisteren niet gereageerd ik had geen tijd en was te moe van daag is alles goed.dus ik heb jullie foto's bekeken prachtig zeg .zoveel elanden en wat een bergen Pa wil ook wel kijken maar de foto's maar het duurt te lang .Dus ik laat de mooiste zien en het verhaal lees ik voor .Ellien ik ga nu naar onze caravan aardappelen opzetten vlees bakken je weet Pa zet nooit het gas aan hij is bang dat het niet goed is groetjes van Pa en mij -
01 Juli 2014 - 18:01
Claudia:
Wat een avonturen haha. Goed dat jullie het zo volhouden.
Hopelijk zijn in Wrangell de bergen ook mooi.
Geniet er maar van
Kus Clau -
01 Juli 2014 - 21:51
Bianca:
hey hey,
dag boswachters, lekker door de bosjes lopen, ah je moet alles in he leven een keer geprobeerd hebben! hahahha
toch wel ook erg leuk jullie even te zien zo op de foto!
Hoop dat de weg ernaar toe naar de nieuwe plek meer bergachtige natuur in petto heeft.
en dan de campingground weer beeldschoon is.
veel veilige kilometers en tot morgen
xxxxx
-
03 Juli 2014 - 12:01
Jacqueline :
Hallo Ellien wat een pech met die was vroeger hadden we dat dikwijls we keken voor dat we gingen wassen eerst of het bruin was dan werd er niet gewassen .bergen hebben we niet maar wel veel zon .we zijn nu thuis morgen na het prikken gaan we weer naar de camping we hopen dat het leuken dag word morgen met veel zon en dieren welken dat zien we morgen wel weer groetjes Pa en ma uit Tilburg hauw doe
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
