Stapje voor stapje (naar Longevasshytta)

Tag,

Gisteren (dinsdag) was een trieste dag, het heeft bijna de hele dag geregend. Pas na 17 uur werd het droog. Snik. We werden toen wel getrakteerd op een uitzicht met verschillende regenbogen, weliswaar met zwaarbewolkte bergen. We hebben de dag doorgebracht met boodschappen doen, lezen, Sudoku, wandeltochten plannen en een bezoek aan het Toeristenbureau. Ik had een aantal wandelingen uitgezocht en wilde graag weten of dit de mooiste wandelingen zijn natuurlijk. Een enthousiast meisje heeft ons veel tips gegeven wat we wel en niet konden doen. Heel erg nuttig dus. Nu alleen maar wachten op mooi weer.

Vanochtend was het al een stuk beter buiten toen ik om 7 uur de gordijnen open deed. Die jetlag hakt erin, we zijn steeds vroeg wakker!! De weersverwachting voor de komende 3 dagen is prima, dus zoveel mogelijk wandelen. Vandaag “even inlopen” was de bedoeling. Niet te heftig van start, even kijken hoe het met de conditie gesteld is en langzaam opbouwen. 1 jaar lang bankhangen loop je niet meteen in 1 dag eruit. Bij ons huisje start een leuke wandeling bijna om de hoek, volgens oma Ardal. We reden over een tractorweg en vreemde bruggetjes, door weilanden met loslopende koeien naar een parkeerplaats. Niemand te zien gelukkig, daar houden wij wel van, lekker rustig (misschien was het nog te vroeg….)

We liepen met een waterig zonnetje de berg op. Best weer wennen dat klimmen en klauteren. We hebben een paar arenden gezien, joepie, en dat was het wild van vandaag. Verder overal schapen en koeien. Lunchpauze bij een prachtig meertje, Vassvendevatnet. Noors voor beginners: een “vatnet” is een meer. Er dreven zelfs nog ijsschotsen in en rondom het meer lag ook nog sneeuw. Dat was natuurlijk een fotoshoot waard. Omdat het best lekker ging besloten we om nog verder te lopen, langs het meer en dan kijken hoever we konden komen. Inmiddels waren we niet meer alleen, duizenden bezoekers gingen met ons mee. Wij bleken de lunchpauze te zijn van …..duizend muggen/vliegjes. Gatver, ze vlogen in elk gaatje wat ze konden vinden, we hebben zelfs allebei geproefd van deze heerlijke lekkernij.

De route langs het meer voerde over diverse sneeuwvelden, puinhellingen en rotsblokken naar de Longevasshytta. Een “hytta” is een hut. We besloten dat dit voor vandaag het eindpunt was, pff de vermoeidheid begon toe te slaan na 3 ½ uur klauteren/klimmen en we moesten natuurlijk ook nog terug.
De weg terug was zoals zo vaak weer veel te lang en moeilijker dan de heenweg. We leren het ook nooit, zelfs niet na al die wandelvakanties, dom, dom. Als je klimt is dat erg inspannend, hijg, hijg, maar als je weer daalt dan moet je zo uitkijken om niet uit te glijden, struikelen. Een zware aanslag op knieёn en enkels. Het pad lag bezaaid met alle stenen die in de wijde omgeving te vinden waren, als je dan ff niet oplet lig je plat. Ik had goed op de stenen gelet, maar ging helaas compleet onderuit door modder. Plat op mijn rug in de blubber, gelukkig niet op stenen. Ik sloeg dus letterlijk een modderfiguur. Balen. Alles vies maar niks bezeerd. Uitgeteld kwamen we aan bij de auto, we waren onverwacht ruim 6 uur onderweg geweest (met pauzes). Iets meer dan de bedoeling was om ff in te lopen. Eenmaal terug in het huisje zijn alle modderkleren in de wasmachine gegaan die in ons huisje staat en alles hangt nu lekker te drogen op ons balkon.

Ik ga nu eens bedenken welke hike we morgen gaan doen, want het wordt prachtig weer, hele dag zon. Vandaag begon bewolkt met een beetje zon, maar in de middag was het zonovergoten. Wat een geweldige dag, dat inlopen is prima bevallen!

Hilsen,
Leen en Ellien