Naar de gletsjers, Haugabreen

Hei! Hvordan går det?

Gelukkig was het vandaag weer een mooie wandeldag. Alvorens we konden beginnen hebben we eerst ons internet probleem opgelost. We hadden namelijk sinds donderdagmiddag geen verbinding meer. Leen kon zien dat de zender gewoon compleet uit stond, die staat hier tegenover ons huisje en aansluiting zit in een ander chalet. Vermoedelijk lag er een stekker uit of zo. Oma Ardal wist ook niet hoe dit op te lossen, zoonlief Finn was net een paar dagen weg, dus dat ging waarschijnljk lang duren. We mochten wel haar internet gebruiken, zelfs bij haar in huis, maar dat vond ik toch net te ver gaan. Wel heel lief aangeboden, ze vond het verschrikkelijk, arm vrouwtje. Vanochtend vroeg hebben we gevraagd of wij misschien in dat chalet mochten kijken naar de aansluiting. Ze had gisteravond laat ook nog contact gehad met haar zoon en die had haar gezegd dat ze iets moest gaan resetten, maar een mensje van 80, ze was blij dat wij gingen helpen. En zoals jullie merken, is het dus verholpen, Leen heeft alles gereset en oma blij en wij ook. Tot zover het technische deel van deze wandeldag.

We reden naar Haugadalen, ongeveer 17 km hier vandaan. Laatste 3 km over een hotseknots-tolweg, je vullingen rammelen bijna uit je gebit en Leen vreesde voor een lekke band, zoveel split ligt er op die weg. Heel veel haarspeldbochten, af en toe beeeetje krap, iekkk. Maar 3 km lopen om 50 kronen (Euro 6,25) uit te sparen was geen optie. Bovendien kom je al aardig hoog en da's mooi meegenomen. Dit was dezelfde weg als voor de wandeling naar Oldeskaret.

Het begin van de wandeling was dus ook bekend, net voor het bruggetje over het water naar Oldeskaret, gingen we linksaf naar Haugabreen. Het pad was weer in de trant van: zoek het maar uit hoe je er komt, neem een steen hier en daar, breek je nek niet en dan zien we je boven. Af en toe wel een likje rode verf zodat je enigszins weet welke kant je op moet. Hier in Noorwegen lijken ze het af en toe niet zo nauw te nemen met de veiligheid van de wandelaar, dat is je eigen verantwoording en dat is natuurlijk ook zo. Ruig dus!

Afijn uiteindelijk kwamen we aan bij de prachtige gletsjer Haugabreen. Wat een plaatje, met natuurlijk een gigantische waterval die vanaf de gletsjer naar beneden raast. Daar moesten we af en toe ook overheen springen, ja het is een hele onderneming om heel boven te komen. Dat denk ik dan, en vervolgens komen er hele gezinnen naar boven sjezen en dan voel ik me zo'n enorme oude doos. Ik maak me al zorgen over : hoe kom ik straks weer zonder kleerscheuren fatsoenlijk naar beneden en niemand anders lijkt zich daar druk om te maken behalve ikke. We hebben genoten van het prachtige uitzicht op de monding van de gletsjer, met een melkachtig watertje wat eronder vandaan komt uit een gat. Op de gletsjer liepen ook groepjes mensen met gidsen, het is hier de lokale attractie. Rondom de Haugabreen zijn nog meer bergen met gletsjers, het is een prachtig dal Haugadalen.

De weg naar beneden ging gelukkig toch goed, heb het weer heel voorzichtig aan gedaan en geen uitglijders gemaakt. Wel handig, want dan kunnen we morgen weer lekker gaan wandelen. Het mooie weer lijkt aan te houden tot ons vertrek van aanstaande donderdag, dus nog 4 wandelingen te gaan. Joepie, dit is echt genieten.

Hilsen,
Ellien