Flying blue and red
Door: ellien
Blijf op de hoogte en volg Leen en Ellien
28 Juli 2010 | Canada, Lake Louise
Dag nieuwsgierige Aagjes,
En hebben jullie geraden wat we vandaag gedaan hebben? Nou het begon zoals gewoonlijk alweer met vroeg opstaan. Leen en ik zijn meestal rond 6-en wakker, de kinderen iets later, maar ja pa en ma doen ook niet echt stilletjes bij het opstaan. Bovendien word je ook gewekt rond die tijd door de super super knalharde toeter van DE TREIN. Wat haten we dat ding. Wonder boven wonder heeft niemand hem vannacht na 12 uur gehoord, dat valt dan weer mee. Ik wilde wel dat iedereen een beetje haast maakte, volgens de routeplanner moesten we 3 uur rijden om ergens om 12.30 te zijn. Ik heb gejokt (oooooohhhh) en gezegd dat we naar de Icefields gingen, die mega- gletsjer waar je op kan lopen en rijden met grote bussen. We moesten wel die kant op, dus dat viel niet meteen op toen we op weg waren. Sander zit tussen pa en ma in en ziet echt alles op de TomTom……Sneekie dus op weg.
Pas toen we voor de deur stonden hadden ze het door: Icefield Helikopter Tours!!!!!!! Ze sprongen een gat in de lucht gelukkig. We waren natuurlijk weer 2 uur te vroeg aanwezig, we hadden ons weer beet laten nemen door TomTom. Achteraf was het helemaal niet erg dat we er zo vroeg waren, het bleek in ons voordeel te werken. Eerst maar ff een bakkie doen. Uitstappen konden we echter niet want er kwamen meteen hordes muggen op de camper af. De haatgevoelens voor die gevleugelde vriendjes zijn nog groter dan voor de trein. Daarna naar binnen om ons te melden. Ze keken wel even op toen die lange Hollanders binnenkwamen. Ik had bij het boeken ook al gevraagd of we wel met zijn 4-en in 1 helikopter zouden passen, maar dat was no problem had Jamie me gemaild. Toch nog geprobeerd om een 6-persoonshelikopter los te peuteren (natuurlijk voor de prijs van een 4-persoons (ben ik echt zo errug?)) Helaas was er geen grote beschikbaar vanmiddag. We konden wel eerder vertrekken als we dat wilden, dus ineens konden we om 11.15 vliegen ipv 12.30.
Na de geruststellende uitleg : ”wat te doen bij noodlandingen en het uitvallen van de piloot” mochten we allemaal op de weegschaal en samen op de foto. Daarna liepen we naar de blauwe 4-pers. helikopter. Bukkuh….1 voor 1 werden we vastgesnoerd, maar al snel werden we er weer uitgegooid, het ging toch niet passen. Ik zat achterin tussen de kids met mijn koptelefoon tegen het plafond en het was allemaal erg krappies. We mochten uiteindelijk in de rode 6-persoonshelikopter (YEHHHHHH), alleen ging er nog een oudere dame mee. Die mocht wel voorin naast Leen zitten van mij. Achterin zat de rest heel ruim met nog 20 cm ruimte tot het plafond. Heel luxe dus. Met de camera's in de aanslag stegen we langzaam op. Ik had de Wilson Glacier Tour geboekt, een andere tour dan vorig jaar toen we ook met deze organisatie vlogen. Deze tour was zelfs nog mooier, vorig jaar waren we echter ook al erg onder de indruk van al het natuurschoon. De Wilson Tour vloog echter over de bergen, het was ongelooflijk spectaculair. Op een gegeven moment vlogen we naar een bergkam en zei de piloot dat we nu het mooiste uitzicht van de wereld zouden gaan zien, oogjes wijd open. Het was inderdaad onwaarschijnlijk prachtig, adembenemend, we vlogen over de bergkam heen en zagen alleen maar schitterende bergen met besneeuwde toppen zover we konden kijken. Veel OHHHHH´s en AHHHHHH´s. Gletsjers van dichtbij, fantastisch blauwe meertjes (Michelle Lakes)hoog in de bergen, ontelbare foto´s hebben we gemaakt en genoten. Helemaal perplex waren we, wat een prachtige tocht. De dame die met ons meevloog had ook geluk, zij was de enige passagier op het tijdstip dat wij aankwamen en aangezien er minimaal 2 mensen nodig zijn voor een excursie had ze dus eigenlijk pech totdat wij opdoken. Wij hadden ook super mazzel dat zij er was, nu mochten we toch in de 6/persoons helikoter. Een win/win situatie dus. Bovendien is deze helikopter veel krachtiger en konden we nu ook verder vliegen, ontzettend veel geluk hebben we gehad. Achteraf een geluk dat we dus veel te vroeg op onze bestemming waren. Elk nadeel heb zijn voordeel zullen we maar zeggen.
Na al dit moois zijn we weer in de camper gestapt en naar Abraham Lake gereden om een hapje te eten. Vanuit de heli hadden we dit prachtige knalblauwe meer ook al zien liggen. Helaas konden we niet buiten eten, ook hier weer veel vampiers die op ons stonden te wachten. Daarna weer een lange rit naar huis, onderweg de wegen afspeurend naar wild, helaas weer geen beren. Maar onze dag kon niet meer stuk. Het was megaleuk en een ervaring om nooit te vergeten.
Groetjes van K4 in de wolken
En hebben jullie geraden wat we vandaag gedaan hebben? Nou het begon zoals gewoonlijk alweer met vroeg opstaan. Leen en ik zijn meestal rond 6-en wakker, de kinderen iets later, maar ja pa en ma doen ook niet echt stilletjes bij het opstaan. Bovendien word je ook gewekt rond die tijd door de super super knalharde toeter van DE TREIN. Wat haten we dat ding. Wonder boven wonder heeft niemand hem vannacht na 12 uur gehoord, dat valt dan weer mee. Ik wilde wel dat iedereen een beetje haast maakte, volgens de routeplanner moesten we 3 uur rijden om ergens om 12.30 te zijn. Ik heb gejokt (oooooohhhh) en gezegd dat we naar de Icefields gingen, die mega- gletsjer waar je op kan lopen en rijden met grote bussen. We moesten wel die kant op, dus dat viel niet meteen op toen we op weg waren. Sander zit tussen pa en ma in en ziet echt alles op de TomTom……Sneekie dus op weg.
Pas toen we voor de deur stonden hadden ze het door: Icefield Helikopter Tours!!!!!!! Ze sprongen een gat in de lucht gelukkig. We waren natuurlijk weer 2 uur te vroeg aanwezig, we hadden ons weer beet laten nemen door TomTom. Achteraf was het helemaal niet erg dat we er zo vroeg waren, het bleek in ons voordeel te werken. Eerst maar ff een bakkie doen. Uitstappen konden we echter niet want er kwamen meteen hordes muggen op de camper af. De haatgevoelens voor die gevleugelde vriendjes zijn nog groter dan voor de trein. Daarna naar binnen om ons te melden. Ze keken wel even op toen die lange Hollanders binnenkwamen. Ik had bij het boeken ook al gevraagd of we wel met zijn 4-en in 1 helikopter zouden passen, maar dat was no problem had Jamie me gemaild. Toch nog geprobeerd om een 6-persoonshelikopter los te peuteren (natuurlijk voor de prijs van een 4-persoons (ben ik echt zo errug?)) Helaas was er geen grote beschikbaar vanmiddag. We konden wel eerder vertrekken als we dat wilden, dus ineens konden we om 11.15 vliegen ipv 12.30.
Na de geruststellende uitleg : ”wat te doen bij noodlandingen en het uitvallen van de piloot” mochten we allemaal op de weegschaal en samen op de foto. Daarna liepen we naar de blauwe 4-pers. helikopter. Bukkuh….1 voor 1 werden we vastgesnoerd, maar al snel werden we er weer uitgegooid, het ging toch niet passen. Ik zat achterin tussen de kids met mijn koptelefoon tegen het plafond en het was allemaal erg krappies. We mochten uiteindelijk in de rode 6-persoonshelikopter (YEHHHHHH), alleen ging er nog een oudere dame mee. Die mocht wel voorin naast Leen zitten van mij. Achterin zat de rest heel ruim met nog 20 cm ruimte tot het plafond. Heel luxe dus. Met de camera's in de aanslag stegen we langzaam op. Ik had de Wilson Glacier Tour geboekt, een andere tour dan vorig jaar toen we ook met deze organisatie vlogen. Deze tour was zelfs nog mooier, vorig jaar waren we echter ook al erg onder de indruk van al het natuurschoon. De Wilson Tour vloog echter over de bergen, het was ongelooflijk spectaculair. Op een gegeven moment vlogen we naar een bergkam en zei de piloot dat we nu het mooiste uitzicht van de wereld zouden gaan zien, oogjes wijd open. Het was inderdaad onwaarschijnlijk prachtig, adembenemend, we vlogen over de bergkam heen en zagen alleen maar schitterende bergen met besneeuwde toppen zover we konden kijken. Veel OHHHHH´s en AHHHHHH´s. Gletsjers van dichtbij, fantastisch blauwe meertjes (Michelle Lakes)hoog in de bergen, ontelbare foto´s hebben we gemaakt en genoten. Helemaal perplex waren we, wat een prachtige tocht. De dame die met ons meevloog had ook geluk, zij was de enige passagier op het tijdstip dat wij aankwamen en aangezien er minimaal 2 mensen nodig zijn voor een excursie had ze dus eigenlijk pech totdat wij opdoken. Wij hadden ook super mazzel dat zij er was, nu mochten we toch in de 6/persoons helikoter. Een win/win situatie dus. Bovendien is deze helikopter veel krachtiger en konden we nu ook verder vliegen, ontzettend veel geluk hebben we gehad. Achteraf een geluk dat we dus veel te vroeg op onze bestemming waren. Elk nadeel heb zijn voordeel zullen we maar zeggen.
Na al dit moois zijn we weer in de camper gestapt en naar Abraham Lake gereden om een hapje te eten. Vanuit de heli hadden we dit prachtige knalblauwe meer ook al zien liggen. Helaas konden we niet buiten eten, ook hier weer veel vampiers die op ons stonden te wachten. Daarna weer een lange rit naar huis, onderweg de wegen afspeurend naar wild, helaas weer geen beren. Maar onze dag kon niet meer stuk. Het was megaleuk en een ervaring om nooit te vergeten.
Groetjes van K4 in de wolken
-
29 Juli 2010 - 07:20
Conny:
Hi guys
Ik geniet van jullie verslagen, en was verheugd vandaag ook de eerste foto's te mogen zien.
Elanden op de weg bij Moraine Lake, een helicoptertocht, toe maar!
Ik hoop dat jullie nog veel "harig spul" mogen zien, en kijk uit naar de volgende verslagen en foto's!
Have fun! -
29 Juli 2010 - 08:55
Laura:
Wat een geweldige foto's!
Laura -
29 Juli 2010 - 15:18
Saskia:
hallo lieve schatten,
Oh oh wat heb ik toch weer genoten. Jammer wel dat we niet mogen blijven. Wordt wel een dure liefhebberij als we iedere keer moeten komen om schoon te maken maar ja als je het perse wilt dan offeren we ons wel op. Wel met een aantal meer he???
Wat een gave foto's zeg. Echt genieten om te zien hoe jullie genieten.
He sander je moet je vader nog iets liever aankijken misschien mag je dan toch een stukje rijden. Dat je dat durft trouwens zo'n groot bakbeest.
Veel plezier
Dikke kussen van alle kooijen uit Brabant -
29 Juli 2010 - 15:59
Yasmijn:
Hey daar,
Wat een floeperd ben je toch Ellien, iedereen in de maling nemen! Maar ze nemen het je vast niet kwalijk bij dit soort gave geheimen. De foto's zijn weer om van te kwijlen! De natuur is wel overweldigend mooi! Zijn er geen oordopjes te koop daar? Tegen het geluid van de trein? En muggenspray?
Komen jullie al in de buurt van de beren? Of is de kans dat je die ziet verder op de reis?
Fijne dag morgen en geniet ze.
xxx Yasmijn en haar papa en mama.
-
29 Juli 2010 - 18:22
Galina:
Wat goed dat jullie ook met de kinderen zijn gaan vliegen.
Ik had zo het vermoede dat dit het geheim was en leuk voor jullie dat het een andere route was.
Zijn Sander en Claudia ook al verslaafd aan canada net als jullie.
Ik ga nu gauw naar de foto's kijken ben erg benieuwt heel veel plezier morgen met de wandeling.
Ik ga gauw kijken groetjes Galina en Goris -
29 Juli 2010 - 18:34
Galina:
Hoi K$
geweldig mooi weer de foto's als je zo kijkt is het zo om we willen meer foto's.
Om van de mooie natuur te kunnen genieten.
Ik denk dat we ook maar eens moeten gaan sparen om het te gaan bekijken.
Als jullie terug zijn hebben we het er nog wel over wat en hoeveel ik moet gaan sparen.
Ik werk nu 20 uur per week dus kan ik er voor gaan sparen
Kom maar op met die volgende foto's
Tot morgen K4
Galina en Goris
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
