Elfin Lakes
Door: Ellien
Blijf op de hoogte en volg Leen en Ellien
21 Februari 2015 | Canada, Squamish
How are you today?
Het is weekend en dat betekent voor ons vakantiegangers maar 1 ding: gewoon doorploeteren. Het weer voor zaterdag t/m maandag is waarschijnlijk zeer zonnig en dus is een rustdag geen optie. Pakken wat je pakken kan. De verleiding was vanochtend wel erg groot om niets te doen, de survivalsporen van gisteren zijn niet helemaal na 1 nachtje verdwenen. Maar ik klaag niet hoor, we kwamen alleen langzaam op gang. De keuze is uiteindelijk gevallen op een tocht naar Elfin Lakes. Zegt jullie waarschijnlijk niks en mij ook niet eerlijk gezegd voordat ik aan deze vakantie begon. Elfin Lakes is een tophike, zomer en winter. Hele hordes mensen proberen Elfin Lakes te bereiken en dat valt niet mee; de tocht is 22 km (retour) en bijna op 1 dag niet te doen. Daarom hebben ze daar wat op bedacht, er is een vrij grote berghut bij de Lakes zodat je slechts 11 km hoeft te lopen en de volgende dag terug kan, of verder kan hiken. De hut is immens populair en moet je zelfs reserveren. 35 gelukkige hikers kunnen hier samen gezellig de nacht doorbrengen. Ons doel voor vandaag was om een groot stuk te lopen, en zeker niet helemaal naar de Lakes. En kamperen doen we al sowieso niet. Kijken hoever we komen. De weg naar de parking begint al om de hoek, in Squamish. We hobbelden 15 km over een gruwelijke gravelweg met gevaarlijke kuilen. Gelukkig hebben we een huurauto! Arme schokbrekers. Halverwege kwamen we een Park Ranger tegen, die ons vertelde dat de Elfin Lakes hut vol zat, en dat we langs de weg moesten parkeren omdat de parkeerplaats ook al vol was. We waren aan de late kant, half 12, dat krijg je ervan. De auto kreeg een plekje bij Diamond Head op 915 meter hoogte.
We begonnen op een oude logging road, vroeger was dit een pad om hout over te vervoeren. Inmiddels is het een rotsig weggetje door een bos, die al vrij snel bedekt was met sneeuw/ijs. Gelukkig konden we met de bergschoenen zonder problemen naar boven lopen. We waren zoals verwacht niet alleen, menig groepje kwamen we tegen. Na ruim een uur kregen we de eerste bergen in zicht: Het Tantalusgebergte. Half uurtje later en totaal 5km afgelegd kwamen we bij een kleine hut, de Red Heather Hut . Hier kan je buiten kamperen en evt. in de hut fikkie stoken. We waren inmiddels uit de groene zone en liepen nu subalpien. Lekker weids en veel meer zicht op bergen rondom. Vanaf de hut gingen we verder omhoog, het begon nu heel mooi te worden. Er lag overal sneeuw en de zon scheen. We liepen tot een splitsing die verder ging naar Elfin Lakes. We zaten inmiddels al op bijna 1500 meter en we konden in de verte Lake Lovely Water tussen de Alpha en Omega Mountains zien en nog meer bergen. Het was prachtig en weer erg de moeite waard. Redelijk makkelijk te doen, wel weer bijna 600 metertjes de hoogte in, maar we deden het op ons gemakkie. Er was nog heel veel sneeuw op die hoogte. Na totaal 7 km hielden we het voor gezien. Op de terugweg heb ik mijn snowshoes ondergebonden, Leen heeft het zonder gedaan. Rond half 5 waren we weer bij de auto. Best erg moe, maar weer voldaan. Morgen gaan we misschien echt toeristje spelen, met de Sea to Sky Gondola in Squamish laten we ons naar boven suizen en misschien gaan we daar wat rondlopen. Het belooft in ieder geval weer een zonnige dag te worden.
Groetjes van de Elfjes
Het is weekend en dat betekent voor ons vakantiegangers maar 1 ding: gewoon doorploeteren. Het weer voor zaterdag t/m maandag is waarschijnlijk zeer zonnig en dus is een rustdag geen optie. Pakken wat je pakken kan. De verleiding was vanochtend wel erg groot om niets te doen, de survivalsporen van gisteren zijn niet helemaal na 1 nachtje verdwenen. Maar ik klaag niet hoor, we kwamen alleen langzaam op gang. De keuze is uiteindelijk gevallen op een tocht naar Elfin Lakes. Zegt jullie waarschijnlijk niks en mij ook niet eerlijk gezegd voordat ik aan deze vakantie begon. Elfin Lakes is een tophike, zomer en winter. Hele hordes mensen proberen Elfin Lakes te bereiken en dat valt niet mee; de tocht is 22 km (retour) en bijna op 1 dag niet te doen. Daarom hebben ze daar wat op bedacht, er is een vrij grote berghut bij de Lakes zodat je slechts 11 km hoeft te lopen en de volgende dag terug kan, of verder kan hiken. De hut is immens populair en moet je zelfs reserveren. 35 gelukkige hikers kunnen hier samen gezellig de nacht doorbrengen. Ons doel voor vandaag was om een groot stuk te lopen, en zeker niet helemaal naar de Lakes. En kamperen doen we al sowieso niet. Kijken hoever we komen. De weg naar de parking begint al om de hoek, in Squamish. We hobbelden 15 km over een gruwelijke gravelweg met gevaarlijke kuilen. Gelukkig hebben we een huurauto! Arme schokbrekers. Halverwege kwamen we een Park Ranger tegen, die ons vertelde dat de Elfin Lakes hut vol zat, en dat we langs de weg moesten parkeren omdat de parkeerplaats ook al vol was. We waren aan de late kant, half 12, dat krijg je ervan. De auto kreeg een plekje bij Diamond Head op 915 meter hoogte.
We begonnen op een oude logging road, vroeger was dit een pad om hout over te vervoeren. Inmiddels is het een rotsig weggetje door een bos, die al vrij snel bedekt was met sneeuw/ijs. Gelukkig konden we met de bergschoenen zonder problemen naar boven lopen. We waren zoals verwacht niet alleen, menig groepje kwamen we tegen. Na ruim een uur kregen we de eerste bergen in zicht: Het Tantalusgebergte. Half uurtje later en totaal 5km afgelegd kwamen we bij een kleine hut, de Red Heather Hut . Hier kan je buiten kamperen en evt. in de hut fikkie stoken. We waren inmiddels uit de groene zone en liepen nu subalpien. Lekker weids en veel meer zicht op bergen rondom. Vanaf de hut gingen we verder omhoog, het begon nu heel mooi te worden. Er lag overal sneeuw en de zon scheen. We liepen tot een splitsing die verder ging naar Elfin Lakes. We zaten inmiddels al op bijna 1500 meter en we konden in de verte Lake Lovely Water tussen de Alpha en Omega Mountains zien en nog meer bergen. Het was prachtig en weer erg de moeite waard. Redelijk makkelijk te doen, wel weer bijna 600 metertjes de hoogte in, maar we deden het op ons gemakkie. Er was nog heel veel sneeuw op die hoogte. Na totaal 7 km hielden we het voor gezien. Op de terugweg heb ik mijn snowshoes ondergebonden, Leen heeft het zonder gedaan. Rond half 5 waren we weer bij de auto. Best erg moe, maar weer voldaan. Morgen gaan we misschien echt toeristje spelen, met de Sea to Sky Gondola in Squamish laten we ons naar boven suizen en misschien gaan we daar wat rondlopen. Het belooft in ieder geval weer een zonnige dag te worden.
Groetjes van de Elfjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
