Joffre Lakes met Whiskey

Hey folks,

Onze eerste mooie snowshoedag zit er op. We hebben dus gelukkig sneeuw gevonden, maar daar moesten we wel een flink stuk (120km, 1 uur en 3 kwartier) voor rijden. Daarom lekker vroeg uit de veren, rond half 6. Geen probleem want we waren allang wakker natuurlijk. Rond half 8 zijn we vertrokken, het was toen net een kwartiertje licht en we willen niet in den vreemde in het donker op pad. Naar Whistler getuft en daarna verder naar Pemberton. Dat is niet echt een aanlokkelijke verblijfplaats, heel veel troep, afgedankte auto’s, caravans, krotten, een echte dump eigenlijk. Helaas is het hier geen National Park, dus alles rot lekker weg en opruimen is ook niet de lokale hobby. Altijd erg jammer om te zien. Na Pemberton steeg de weg behoorlijk en gingen we richting Lillouet.

We kwamen wat strooiwagens tegen, geheel overbodig want er lag geen spoortje sneeuw in de buurt van de weg. Helaas strooide de laatste wagen flink wat kiezels in de lucht en die raakten natuurlijk ons autoraam. Je raadt het al: weer een kapotte voorruit. Joepie, dit hebben we al eerder meegemaakt in 2012 met een camper op Vancouver Island. Getver, ben benieuwd wat dit geintje ons gaat kosten, hopelijk dekt de verzekering teen en tander. Een 10 cm lange scheur loopt nu vanaf de linker zijkant over het raam en die zal de komende dagen gaan groeien. We hadden behoorlijk de pee in.

Na de laatste bocht waren we bij de parkeerplaats voor Joffre Lakes op 1200 meter en wonderbovenwonder: daar was het winters. Sneeuw/ijs op de parking en we konden meteen de snowshoes ondergespen. Temperatuur was net onder 0 en de zon scheen heerlijk met een beetje sluierbewolking. Een perfecte snowshoedag. Er zijn 3 Joffre Lakes: lower, middle en upper. We gingen voor alledrie, 11 km heen en terug. We schuifelden over hele oude sneeuw door de bossen. Na 5 minuutjes waren we al bij Lower Joffre Lake. Toen begon het klimmen, pfffffff weer zwaar afzien en er lag veel ijs en het was bij vlagen best steil. Na 3,5 km hijgen en puffen bereikten we Middle Joffre Lake. Tijd voor de lunch.

We kregen meteen bezoek van nieuwsgierige vogeltjes: Whiskey Jacks oftewel Grey Jays oftewel Canadese tangagaaien. Verre neven van de Vlaamse gaai. Ze zijn erg brutaal en ik heb ze gelokt met wat stukjes schors en takjes. Eten geven doe ik echt nooit. Wisten die gaaien niet en ze kwamen allemaal kijken en gingen zelfs op mijn hand zitten!!! Wat ontzettend leuk, en zielig tegelijk. Blijkt maar weer eens dat ze vaak wel gevoerd worden en als je stilstaat heb je er zo een stuk of wat om je heen vliegen. Wel heel aandoenlijk. Tijdens de lunch lette ik toch even niet op en zat er ineens zo’n grijze jongen op mijn broodje, gelukkig heeft hij niks opgegeten. We kregen nog meer bezoek: een grijze eekhoorn speurde ook onze rugzakken af en hoopte op iets lekkers. Ook nog een mooie specht gezien, geen idee welke.

Na de lunch verder opwaarts geploeterd over ijzige stukken en langs een mooie waterval. Uiteindelijk bereikten we Upper Joffre Lake op 1550 meter. Prachtig bevroren meertje, ingeklemd tussen bergen en een mooie gletsjer; de Matier Glacier. Mooie blauwe lucht en weer heel veel vogelvriendjes. Ik had er soms op elke hand 1, hilarisch gewoon. Ik heb heel wat vogels voor de gek gehouden, voelde me net het vogelvrouwtje: steek je hand uit en er vliegt een vogel op. Na de gebruikelijke familiefoto zijn we naar beneden gegaan en hebben ons weer vergaapt aan al die dwaze mensen die ook op zondagmiddag even naar Joffre Lakes wilden lopen. Natuurlijk niet met domme snowshoes, nee gewoon gympen voldoen ook. Dus niet, sommigen bleven op de ijzige stukken bang staan, anderen begonnen er geen eens aan. Waar je ook gaat hiken, ze zijn er altijd, zo dom en onverantwoord en steeds verbaast het ons weer en hebben we leedvermaak. Erg he?

Toen we bijna bij de auto waren stopte ik nog even bij Lower Joffre Lake voor wat laatste foto’s. Ik zag een mooie spiegeling van de bergen in wat water. Ineens kwam er iemand naast me staan en maakte ook die foto: hoera weer een copycat! Die kom je ook overal tegen, totaal geen fantasie. Eenmaal bij de auto waren we toch best wel moe, 11 km voor zo’n eerste dag met 400 m hoogteverschil valt niet mee, we moeten nog flink oefenen om iets vlotter de berg op te lopen. We suisden de berg af naar Whistler en belandden in een file. Allemaal weekend skiёrs op weg naar huis. Rond 5 uur waren we in ons appartement en hebben alle moeheid afgespoeld. Zo lekker naar bed. Heb nog geen plannen voor morgen, wordt waarschijnlijk hiken hier in de buurt. Zonder snowshoes, die zijn hier niet nodig.

See you tomorrow,
Jack en Jill