Verkeerde afslag, dus geen Burstall Pass

Hallo beste lezers,

Vanochtend waren we weer vroeg uit de veren, we wilden graag de zonsopgang zien in Kananaskis. Dus even na 7 uur zaten we in ons vieze monster en zagen de zon al op komen. De buitenthermometer wees de onheilspellend lage temperatuur van -15’C aan, brrrrrr. Eenmaal rijdend op de weg door Kananaskis bleek dat de zon nog ver achter de bergen daar zat, sommige stukken werden wel verlicht, maar niet zo mooi rood als gehoopt. Voor een rode zonsopgang heb je ook wolken nodig en die waren er nauwelijks. Toch een prachtig gezicht hoor. Na wat fotostops bereikten we de parkeerplaats van Burstall Pass, de bestemming van vandaag. Het zou een pittige tocht worden, 15 km en een hoogteverschil van 400m, maar een prachtig uitzicht zou de beloning zijn, dus daar gingen we voor.

We waren weer geland op Snowplanet, de verse sneeuw van gisteren had alle sporen uitgewist, we waren als eerste op pad. Wat een rust, oorverdovend stil was het. Goed ingepakt gingen we van start. De route begon in een open stuk, langs meertjes en gedeeltelijk door bos. Onderweg zagen we veel verse sporen van snowshoe hares (sneeuwhaas), hij liep voor ons uit en elk moment verwachtten we hem te zien. Helaas, die haas is ook niet gek en koos het hazepad. Zat ons waarschijnlijk hartelijk uit te lachen vlak voor onze neus. Die hazen zijn zo goed gecamoufleerd dat je ze waarschijnlijk niet ziet totdat je er boven op staat denk ik. Ook veel sporen van eekhoorntjes. Onderweg ff warme chocomel gedronken en een powerbar gegeten. We bleven redelijk vlak lopen en na een poosje vond ik dat toch wel vreemd. Ik wist dat we 400m omhoog moesten, maar dat duurde wel lang en het voelde ook alsof we de verkeerde kant op liepen. Nu heb ik een bijzonder slecht richtingsgevoel, maar iets klopte er niet. Kan je dat niet zien dan? Nou nee. Alles is zo wit en er zijn geen paden te zien want helaas was het weer helemaal bewolkt. Er zat heel veel sneeuw in de lucht, dus we zagen totaal niet welke kant we op gingen.

Ineens kwamen we een langlaufer tegen, waar kwam die nou vandaan? Tenslotte waren wij de eerste op het snowshoe pad en deze man kwam ons tegemoet en vast niet van Burstall Pass. We waren dus weer bijna bij de auto!!! Dom dom dom, ik snapte er niks van. We hadden alle bordjes gevolgd. Op 1 na, maar dat was een geel bordje van de zomerhike en de bordjes voor winterhikes zijn roze met een snowshoe-logo erop. Thuis kwam ik er dus achter dat we de zomerhike route hadden moeten volgen en dat er geen aparte snowshoe route is. Conny zit nu waarschijnlijk heel hard te lachen denk ik???

Maar ach, het was best een grappig rondje van 4 km, naar Hogarth Lakes, heel kort dus en lekker vlak. Het was pas 11 uur. Wat nu, naar huis is geen optie. We besloten een andere route te zoeken. Grassi Lakes dan maar, stond beschreven als een mooie bestemming. Begin was net buiten Kananaskis, dicht bij Canmore. Daar lag natuurlijk amper sneeuw. Dan maar de ijscleats onder de schoenen. Na nog geen 45 min. waren we bij de Grassi Lakes, wat een teleurstelling. Niks mooi uitzicht, modderpoeltje en heeeel veel mensen. Maar ja, je kan niet alles hebben en onze lat ligt natuurlijk zo hoog omdat we redelijk verwend zijn. Tijd voor een bakkie troost en dus naar huis.

Na de koffie was het nog steeds te vroeg om thuis te blijven en zijn we de Bowvalley Parkway bij Banff weer opgereden. Inmiddels was het gaan sneeuwen en waarschijnlijk gaan de dieren dan ook schuilen denk ik want we zagen geen kip. We reden nog geen 20 km/uur, 2 uur lang en ik weet zeker dat als er ook maar 1 dier was dat we die hadden gezien. Het kan niet elke dag feest zijn. Morgen proberen we het gewoon opnieuw in Kananaskis. Hopelijk wordt het niet al te bar en boos, de voorspellingen zijn dat er heel veel sneeuw gaat vallen en dat het heeeel koud wordt. Vandaag begon heel koud, maar gelukkig liep de temperatuur snel op en echt koud hebben we het niet gehad. Er stond ook amper wind, en dat maakt een groot verschil.

See you tomorrow,
Mr. & Mrs. Snowshoe

P.S. Ferry: ik heb een paar correcties uitgevoerd, je bent wel een heel oplettende lezer, dat waardeer ik hoor. Tuurlijk heb ik dat boek van de Copelands, al 3 jaar in huis. Maar met een camper kan je niet zo goed rijden in Kananaskis, dus dat is er nog niet van gekomen. Waarschijnlijk gaan we het deze zomer wel proberen, want het mag op de doorgaande weg wel dacht ik. Het is hier zo mooi, Burstall Pass en Chester Lake wil ik zeker in de zomer zien.