Op zoek naar juwelen en een eiland

Hallo lezers,

Vandaag bleek maar weer eens hoeveel geluk we gisteren hebben gehad om juist die dag naar Chester Lake te gaan. Vandaag was het redelijk nevelig, de zon prikte er wel doorheen, maar de lucht was niet zo blauw als gisteren. De timing gisteren was dus helemaal perfect (hulde aan de reisleider, that’s me). Extra veel geluk gehad dus. Was het vandaag dan een slechte dag? Nee hoor, maar na zo’n topdag kan het nooit beter zijn. Deze dag kreeg nog wel een bijzonder einde, de slagroom op de taart (sorry Sas, toch weer eten…).

We zijn naar Yoho National Park gereden, dat ligt hier zo’n 1 ½ uur rijden vandaan. We wilden naar Emerald Lake, een juweeltje onder de bergmeren. Daar zijn we nog nooit geweest, maar het is een soort miniversie van Lake Louise en zeker in de zomer zeer toeristisch. Helaas hebben we niet altijd in de gaten wanneer je nou een afslag moet nemen. De aankondiging staat wel aangegeven, maar bij de afslag zelf staat meestal niks meer. Dus wij reden er compleet voorbij (hoor ik daar weer iemand lachen?). Helaas konden we niet even keren en moesten heel veel kilometers extra maken, helemaal naar Golden. Inmiddels was het zonnetje overgegaan in sneeuw en wolken. Op de terugweg vonden we gelukkig wel de afslag bij het dorpje Field en reden naar Emerald Lake. Ik mag het misschien niet zeggen van mijn mede-Canadakenners, maar het viel ons ietwat tegen. Natuurlijk zijn wij de afgelopen dagen gruwelijk verwend in Kananaskis, dus het ligt ook aan ons. Het meer is niet zo groot en er liggen mooie bergen omheen. Het was wel aan de koude kant, hoewel….het was -14’C, da’s bijna het dubbele van gisteren! We hadden het snel gezien. Wel mooie plaatjes kunnen schieten.

We wilden vandaag ook nog snowshoen bij Island Lake. Dat hebben we vorige week dinsdag ook al gedaan met de gids Joel, maar het was toen zo bewolkt dat we de bergen amper konden zien. Dus weer terug naar Lake Louise voor het startpunt van deze wandeling. Rond half 1 begonnen we en hoopten dat we het spoor van vorige week nog konden vinden. Afgelopen week is er heel veel sneeuw gevallen en deze trail is geen officiële snowshoetrail. Maar we hebben het gevonden, “ons” meer! Het spoor was nog redelijk te zien en we hadden heel goed opgelet. Het is eigenlijk een plek waar bijna niemand komt, en dat maakt het al heel bijzonder. Eigenlijk zou het Hidden Lake moeten heten. De sneeuw was een stuk dieper dan vorige week en het was behoorlijk ploegen. Aangekomen bij het meer hebben we kunnen genieten van de mooie bergen rondom. We herkenden de bergen wel, we hebben er vaak de andere kant van gezien tijdens onze zomerhikes. Heel bijzonder. Voor de kenners: Mount Temple, Valley of the Ten Peaks, Paradise Valley. We zijn ook nog een stukje van het spoor afgegaan, maar dat viel tegen, we zakten tot onze knien in de sneeuw en Leen is gevallen. Gelukkig landde hij zacht, maar met die grote flappers is het erg moeilijk om op te staan. Je armen zakken tot je nek in de sneeuw, dus hoe kom je overeind? Je kan nergens steun vinden hoor! Ja da’s lachen h? Leen heeft zich er toch uitgeworsteld, gelukkig maar want ik kan hem echt niet tillen.

Rond 2 uur waren we al weer terug bij de auto. Koffie, koffietijd…. We hebben de plaatselijke coffeeshop in Lake Louise weer bezocht en onszelf weer getrakteerd op wat lekkers. De calorien moesten aangevuld worden toch? Daarna zijn we over de Bow Valley Parkway weer naar huis gereden, in de hoop nog wat beestjes te zien. Niets gezien. Laatste stukje ging vanaf Banff over de snelweg naar Canmore en ineens zag ik 2 WOLVEN!!!! op een groot meer lopen. Helaas mag je niet stoppen…….maar we hebben het toch stiekem gedaan (ohhhhhh). De camera met telelens lag al gereed, maar de foto’s zijn nog steeds niet zo duidelijk. Het was best veraf hoor!!! Maar je kan duidelijk zien dat het 2 grijze wolven zijn, 1 ging er zelfs poepen, jasses. Dus deze dag was weer geslaagd.

Morgen alweer de laatste kans om te snowshoen. Ik denk dat we naar Sunshine Village gaan. Daar gaat een kabelbaan naar een ski-paradijs, en daar kan je ook snowshoen. We willen een stukje naar Citadel Pass lopen. Deze wandeling was onze allereerste Canadahike en heeft toen veel indruk gemaakt, ben zo benieuwd hoe dat in de winter is. Ik hoop dat de weersverwachting nu niet uitkomt, het kan erg bewolkt worden, sneeuwen. En dan zitten we daar zeker niet goed, helemaal op 2100 m hoogte, zonder bomen. In ieder geval alle warme kleding mee, warme chocomel, powerbars en afwachten maar.

Tot morgen,
Leen en Ellien