Waar zijn de bergen nou?

Hoi lieve kijkbuiskinderen,

Vandaag was het een zeer sneeuwige dag, we zijn helemaal ondergesneeuwd. Gelukkig niet ingesneeuwd, maar we hebben genoeg sneeuw gehad. Toen we vanochtend naar buiten keken was het al begonnen, maar dat was ook voorspeld. Dit weekend gaat er heel veel vallen, voorlopig zijn we er nog niet vanaf. Hier in Canmore sneeuwt het zoals reeds eerder gezegd niet zo vaak, maar in de bergen des te meer. We reden Kananaskis weer in en bingo, zware sneeuw en een mini zonnetje. De rest van de dag hebben we de zon niet meer gezien en ook geen stukje blauwe lucht. Het leek wel alsof iemand de gordijnen had dichtgetrokken, de bergen waren verdwenen en zijn niet teruggekomen. Geen uitzicht dus, maar dat betekent niet dat we dan thuisblijven. Vol goede moed zijn we helemaal doorgereden naar Upper Kananaskis Lake. Het was een rit van bijna 75 km-1 ½ uur over een zwaar besneeuwde weg en de sneeuw bleef gestaag vallen. Het sneeuwde pijpestelen.

Het uitzicht bij Upperkananaskis Lake moet geweldig zijn, maar zoals al eerder gezegd, wij zagen een dikke witte mist en de hele dag sneeuw. Toch lekker gewandeld met die grote slippers aan, prachtig door besneeuwde bossen. We liepen een flink stuk langs de oever van het meer, wat gigantisch groot is. Als het een dezer dagen helder is gaan we zeker terug. We willen dan naar Rawson Lake, deze route is een aftakking van het rondje van vandaag en het bordje hebben we al gezien. We volgden weer het hazepad, overal zagen we de sporen van de snowshoehare. Het leek alsof hij recht voor ons op het pad liep en ieder moment verwachtten we dat hij tevoorschijn zou springen, dus niet. Ook veel eekhoornsporen gezien. Aan de hoeveelheid sporen te zien wemelt het hier van de dieren.

Na een poosje was het tijd voor de lunch en zochten we een geschikte picknickplek. Onze keus viel op een mooie omgevallen boom. We hebben van Joel geleerd dat je dan met je shoes ruimte moet maken onder de boom en dan achteruit je shoes moet inparkeren onder de boomstam en dan gaan zitten. Je houdt die shoes dus gewoon aan. Zo gezegd zo gedaan, Joel kan trots op ons zijn! Lekkere warme chocomel erbij, een broodje en de picknick is een feit. De chocomel koelde wel spontaan af door de nog immer vallende sneeuw, maar dat is op zich best grappig, hoe vaak maak je dat nou mee? Na de lunch weer verder geploegd door de verse sneeuw. We zijn het meer niet rond gelopen, daar is het veel te groot voor. Bovendien zagen we op een gegeven moment niet eens waar het meer ophield en de bergen begonnen, alles was wit, wit, wit. We wilden sneeuw, nou dan krijg je ook sneeuw.

Op de terugweg zag Leen ineens een bruin wezelachtig dier op zijn pad (bange wezel?). Misschien een marter? Hij kroop de boom in en begon naar ons te blazen, het leek wel een kat! Na een poosje sprong hij naar een andere boom en verdween. Helaas hebben we dit niet kunnen vastleggen, de camera zat in de tas en voordat we alles tevoorschijn hadden getoverd was het dier al weg. Ik heb het ook niet gezien, alleen gehoord. Jammer. Eenmaal terug bij de auto was de weerssituatie nog hetzelfde. We zijn naar huis gegaan. De weg was inmiddels bedekt met een flinke laag verse sneeuw en dan is zo’n 4WD wel erg prettig. De auto ploegde door de sneeuw, af en toe gleden we een beetje, maar het was goed te doen. Leen was helemaal in zijn nopjes, hij vindt het rijden in dit bakbeest geweldig. Het voelde alsof hij een rally reed. Ik zou niet met hem willen ruilen, ben niet zo’n held. In Canmore hebben we nog een boekje gekocht, wat ik gisteren hier in de lodge mocht lenen. Het beschrijft heel veel snowshoe wandelingen in de Rockies en is dus wel handig om te hebben. Het is momenteel een bestseller en ik kreeg het laatste exemplaar. Het was buiten trouwens bijzonder koud, zo koud hebben we het de hele dag nog niet gehad. Er lag hier niet veel sneeuw, maar de wind was erg koud. Snel naar huis.

Morgen krijgen we ook weer veel sneeuw, maar we hopen dat we af en toe nog een beetje blauwe lucht zullen zien, dus we gaan weer gewoon op pad. Vanaf maandag wordt het heerlijk zonnig en dan moeten we kiezen welke snowshoetrails we gaan doen. We willen nog erg graag naar Emerald Lake, een topper. Ook een tweede poging naar Chester Lake staat op het lijstje. Ook nog een keer naar Upper Kananaskis Lake. De route met Joel was ook prachtig, dus daar zouden we ook nog eens naar toe willen, Island Lake dus. Misschien met de kabelbaan naar Sunshine Village, een enorm skigebied hoog in de bergen, waar we in de zomer ook al eens waren en een prachtig vergezicht hadden. Kortom nog zoveel te doen en zo weinig tijd. Dus…………….een nieuwe winterbestemming voor de toekomst!

Morgen kunnen jullie dus lezen of het weer zo’n besneeuwde dag was.

Uit het sneeuwparadijs de hartelijke groeten van,
De verschrikkelijke sneeuwman/vrouw.