Pikachu en het onweer bij Peyto Lake - Reisverslag uit Lake Louise, Canada van Leen en Ellien Kooij - WaarBenJij.nu Pikachu en het onweer bij Peyto Lake - Reisverslag uit Lake Louise, Canada van Leen en Ellien Kooij - WaarBenJij.nu

Pikachu en het onweer bij Peyto Lake

Door: ellien

Blijf op de hoogte en volg Leen en Ellien

13 Juli 2009 | Canada, Lake Louise

Lake Louise, 13 juli: Pikachu en het onweer bij Peyto Lake

Beste lezertjes,

Vandaag een rustige dag gehad, ook veroorzaakt door het slechte weer maar ook omdat we nog vol zitten van de indrukken van gisteren. We praten er veel over, de grizzlie heeft nogal veel indruk op ons gemaakt. We proberen de film steeds in ons hoofd terug te draaien, ik dacht zelfs dat alleen Leen zo dom was geweest om foto’s te maken, blijkt dat ik het dus zelf ook heb gedaan, foei, maar het is een reflex geweest, een reflex die sterker was dan de angst. Natuurlijk is het achteraf een mega ervaring, maar we willen niet nog meer grizzlies zien en we hebben vandaag ons stinkende best gedaan om behoorlijk irritant aanwezig te zijn in de bergen. We hebben met de wandelstokken achter ons aangesleept en ik heb lopen fluiten en roepen, klap eens in die handjes. Nou geen beer die in de buurt durfde te komen. Stelletje hooligans.


Donkere wolken toen we vanochtend opstonden, ik had een korte tocht gepland naar Peyto Lake. Dat is echt haast een verplicht bezoekje waard. Het ligt langs de beroemde Icefields Parkway, dus die hebben we weer een stukje bereden, ietsje verder dan gisteren. Bij het meer was het weer een komen en gaan van toeristen die op 1 dag zoveel mogelijk uitzichtpunten willen bezoeken, ren je auto/camper uit, schiet de foto (met jezelf op de voorgrond natuurlijk) en spring in de kar en race verder. Al die mensen missen zoveel moois, ze nemen (gelukkig voor ons) niet de moeite om enige inspanning te leveren om iets meer te zien. Wij liepen dus na Peyto Lake lekker naar Bow Lookout, een tochtje van maar 6 km, een makkie van amper 2 uur, inclusief lunchpauze. We zaten dus te eten bij een rotspartij toen we weer bezoek kregen. Een paar van die grote marmotten kwamen weer de boel inspecteren en even later kwam er iets kleins onze kant op. Een muis dacht Leen, maar het bleek een heuse PIKA te zijn!!! En dat is heel bijzonder, want je ziet ze bijna nooit. Die kans is ongeveer net zo groot als een ontmoeting met een grizzlie…….Nou schijnen wij nogal veel dieren aan te trekken geloof ik, dus ik denk dat we het volgende ook nog wel gaan zien:
- een Golden Eagle (bruine adelaar)en een Bald Eagle (met zo’n witte kop),
- ik wil graag een mountain goat zien en een bighorn sheep, een schaap met gekrulde horens. En dan graag nog een paar orka’s, walvissen en een eland. Niet teveel gevraagd toch????

Om ff terug te komen op die pika, hij was helemaal niet geel met streepjes.....Pokemon, maar bruin/grijs en ze kunnen heeeeeel hard fluiten, je hoort dan PEEEEEEEEEEK (vandaar die naam dus…).
Ze zijn dus heel klein, een soort grote hamster, een tennisbal met grote oren. Dus we hebben weer geboft vandaag. Toen we bij het uitzichtpunt waren konden we het prachtig blauwe Bow Lake zien, waar we gisteren waren begonnen met wandelen. Inmiddels rommelde het boven onze hoofden behoorlijk, het onweer kwam onze kant op, dus snel een paar foto’s en als de gesmeerde bliksem naar beneden. Onderweg toch nat geworden, ondanks de regenkleding. En maar fluiten en roepen.

Om het onszelf makkelijker te maken hebben we vandaag echte berenfluitjes gekocht, die ‘n heel irritant geluid maken. Waarschijnlijk zien we nu helemaal geen wildlife meer…..Nog een klein stukje verder gereden want het was inmiddels weer droog. Naar Mistaya Canyon, daar is een minimale inspanning voor nodig voor een fantastisch resultaat. Een oorverdovend geraas van water, het leek wel of die trein er aan kwam…Heel indrukwekkend, het water heeft in duizenden jaren een hele diepe canyon uitgeslepen. Prachtig om te zien. Het begon weer te regenen, dus zijn we naar Lake Louise teruggereden, paar boodschappen gedaan en naar de camping. Alles hangt te drogen, gelukkig wordt het morgen weer beter en vanaf woensdag weer een zonnetje, precies op tijd want dan gaan we naar Lake O’Hara. Dan zitten we 3 dagen in een lodge zonder telefoon en internet, dus morgen voorlopig het laatste bericht.

Oat moan.

Foto's op:
http://picasaweb.google.nl/leenellien

Dikke knuffel van Leen en Ellien

  • 14 Juli 2009 - 15:26

    Saskia:

    Wat een prachtige foto's zeg en een ongelooflijk verhaal weer. Wat een mooie reis zijn jullie aan het maken. Echt gaaf dat wij hiervan mee mogen genieten!
    Dikke kus
    De Kooijen

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Leen en Ellien

Actief sinds 03 Aug. 2008
Verslag gelezen: 557
Totaal aantal bezoekers 415872

Voorgaande reizen:

30 Juni 2019 - 20 Juli 2019

Back to Alaska

27 Januari 2019 - 10 Februari 2019

Sneeuwpret in de Rocky Mountains

02 April 2018 - 27 April 2018

Een groot en wild avontuur in Zuid-Afrika

16 Juni 2017 - 07 Juli 2017

Van Noorderlicht naar Middernachtzon

03 Februari 2017 - 17 Februari 2017

Op jacht naar het Noorderlicht

25 Augustus 2016 - 16 September 2016

Nazomeren in the Rocky Mountains van Canada

24 December 2015 - 27 December 2015

Kerst in Rome

27 Juni 2015 - 18 Juli 2015

Retourtje Rocky Mountains: van Jasper naar Banff

13 Februari 2015 - 28 Februari 2015

Winterspelen Westkust Canada

14 Juni 2014 - 12 Juli 2014

Alaska, where the wild things are

14 Februari 2014 - 28 Februari 2014

Sneeuw in The Rockies

06 Juli 2013 - 27 Juli 2013

Weer naar de fjorden van Noorwegen

02 Juli 2012 - 27 Juli 2012

Rockies Canada en Amerika

19 Februari 2012 - 01 Maart 2012

Rocky Mountains Winterwonderland

23 Juli 2010 - 13 Augustus 2010

Besmet met het Canada-virus

03 Juli 2009 - 31 Juli 2009

Droomreis Canada 2009

16 Juli 2008 - 03 Augustus 2008

Geiranger vakantie 2008

Landen bezocht: