Supergeweldigfabeltastisch Moraine Lake

Lake Louise, 9 juli, supergeweldigfabeltastisch

Hallo beste kijkbuiskinderen,

Na regen komt gelukkig zonneschijn, we hebben vandaag een superwandeldag gehad met zon en soms veel bewolking, het bleef wel droog. We zijn naar Moraine Lake gegaan, waar we dus al eerder zijn geweest, maar toen regende het nogal. De weg er naar toe was al veelbelovend, zulke mooie vergezichten. Het is dichtbij Lake Louise, ~12 km. Toen we op de parkeerplaats aankwamen waren we lekker de eerste camper en er waren ook nog niet veel toeristen (wij beschouwen onszelf niet als toerist, wij zijn hikers). Het ontvangstcomité stond al klaar, heel veel gestreepte eekhoorntjes, ze waren erg nieuwsgierig, zaten zelfs op onze schoenen om te kijken of je eten had. Het uitzicht bij Moraine Lake is adembenemend, een meer omgeven door 10 bergen. In de loop van de dag krijgt het meer een azuurblauwe kleur door de lichtinval. Ik kon haast niet wachten om te gaan wandelen, maar eerst een kopje koffie en broodjes smeren (zag niet de 2 beren). We waren expres vroeg gegaan omdat er maar een beperkt aantal camperplaatsen zijn. Wederom vroeg wakker, dit keer was de jetlag niet de schuldige maar een trein die dwars door onze camper kwam!!!! Wat blijkt, ons plekje ligt dus pal naast het spoor, dat trouwens door heel Banff loopt. Gelukkig weer van die lange treinen die lekker laten weten dat ze er aan komen, toeoeoeeoeoeoeoeot, ook ’s nachts dus grrrrrrr... Vannacht gaan de oorpluggen in, misschien helpt dat.

Iets na 9 uur gingen we op pad voor wederom een 4****tocht: Valley of the Ten Peaks, dit zijn dus inderdaad 10 bergtoppen die rond Moraine Lake liggen(duhh). We liepen eerst een hele poos omhoog door dichte bossen, dus lekker herrie gemaakt, gestampt met de wandelstok, we zijn immers in berengebied (Leen was nog steeds een beetje sceptisch).
We kwamen toen in een vallei met uitzicht op die bergen, adembenemend mooi, dit is onze droom die uitkomt. Nog verder doorgelopen richting Sentinel Pass, door meer open landschap, het werd nog mooier. We zijn gestopt net voor Sentinel Pass, het laatste stukje naar de pas was supersteil, dat zagen we niet zitten. Het was fabeltastisch, indrukwekkend. Grote “Whow”factor. Onze dag kon niet meer stuk.

Op de terugweg kwamen we Ieniemienie weer tegen, zo’n zenuwachtige gestreepte mini-chipmunk, het was net Speedy Gonzales. Opeens zagen we iets harigs te voorschijn komen, een Frisky marmot volgens de boekjes. Die ging op zijn gemakkie voor onze neus gras zitten eten, je kon het gewoon horen (slechte tafelmanieren). In het bos kwamen we nog een dame tegen van Parks Canada, met oranje gestreept hesje en behangen met allerlei berenspullen, inclusief een plastic berendrol. Ze vroeg of we wisten dat we in berengebied zaten???? Ja natuurlijk, "weten jullie ook wat je moet doen als je een beer ziet?", ja hoor (in ieder geval 50 % van dit wandelgezelschap, na de ontmoeting met deze dame 100%)"Hebben jullie berenspray?", ook ja maar die zit in de rugzak. Moest dus uit de tas en onder handbereik (ik wist het wel). Na deze peptalk zijn we dus al pratend en zingend beneden aangekomen na 5 uur en 11 km gelopen te hebben. Hordes mensen rond Moraine Lake, dus snel er vandoor. Overigens heeft Leen vandaag wel zijn langverwachte ontmoeting gehad met zijn beer!!!!Yehhhhh. Kijk snel naar de foto’s zou ik zeggen.

Foto's op:
http://picasaweb.google.nl/leenellien

Groetjes van een bijzonder voldaan hike-duo leen en Ellien

P.S. Wout: we zijn inderdaad al helemaal thuis in onze camper, dat went snel, geen geheimen meer voor ons. Valt reuze mee.