Dobberen in Prince William Sound

Gegroet,

Na een korte nachtrust besloten we om 5 uur op te staan. Omdat we al vroeg klaar waren besloten we om dan ook maar om eerder op pad te gaan dan gepland. Om in Whittier te komen moet je eerst door een tunnel rijden. Het is een hele speciale tunnel die ook door de trein gebruikt wordt. Om en om rijden er auto’s of een trein door de tunnel. Volgens een strak schema wordt geregeld wie mag rijden. Wij moesten om 7.30 of 8.30 door de tunnel. De excursie start om 9 uur en het is 15 minuten rijden door de tunnel. We kwamen al om 7.15 als eerste bij de tunnel aan en kochten een ticket. Om 7.30 ging alles rijden en reden we over de treinrails, die ligt verzonken in de weg. Beetje vreemd rijden, het is ook 1 richting verkeer, meer past er niet in de tunnel. Eenmaal door de tunnel waren we al in Whittier, een heel klein dorpje met een paar cafeetjes, restaurantjes en huisjes, niet veel te beleven. De uitvalsbasis voor veel boottripjes. We melden ons bij het Lazy Otter cafe, de organisatie van onze cruise. De eigenaar was zo aardig om ons te helpen aan een gratis parkeerplek voor onze reus op wielen. We kregen ook een bakkie koffie en wachtten op de andere deelnemers. Totaal zouden er 17 mensen meevaren. Even voor 9 uur mochten we op de boot stappen. Een catamaran met een speciale laadklep aan de voorkant om aan land te kunnen komen. Er was flink veel wind en ik vreesde zeeziek te zullen worden en nam daarom maar wat Drammamine in, speciaal spul tegen zeeziekte en het heeft geholpen denk ik, ik ben niet ziek geworden.

Gelukkig was het eenmaal buiten de haven een stuk rustiger op het water. We voeren naar een paar watervallen waar heel veel meeuwen aan het nestelen waren. Een paar vogelaars onder ons waren helemaal in extase. OMG, bijna hysterisch. Maar ja niet iedereen komt voor hetzelfde, maar we waren blij toen we verder gingen met varen. Een paar Steller zeeleeuwen lagen lekker lui op grote boeien en die konden we goed bekijken. Volgende tussenstop was een rots met nestellende papegaaiduikers, 12 broedparen zouden op dat eilandje zitten, we zagen er wel 2, halve boot weer in extase. So cute. Ze vlogen ook een beetje rond de boot en dat leverde veel Oh en Ah’s op. Was echt wel leuk. Tijd om verder te varen naar een zalmkwekerij. Daar hingen ook veel Bald Eagles rond, dat vonden wij dan wel helemaal top. Prachtige dieren die overal rondhingen in bomen rond de kwekerij. Na een poosje varen zagen we een vinnetje boven het water. Een orka? Een Bultrug walvis? Bleek een Minky walvis te zijn, de kleinste soort. We zagen 2 keer het vinnetje en een stukje rug, maar bijzonder was het toch wel, ze zijn erg zeldzaam en zelden te zien. Het volgend hoogtepunt was het bezoek aan 3 gletsjers die in zee eindigen, allemaal dicht bij elkaar. 1 van de gletsjers produceerde een boel gedonder en gerommel en er vielen steeds stukken van het ijs af. Dit heet Calving (afkalven) en is echt indrukwekkend. We hebben een hele poos tussen de ijsblokjes gevaren, zagen nog 2 Eagles op een brok ijs zitten in het water, paar zeehonden en toen was het tijd om weer verder te gaan. Naar de volgende gletsjer.

Toen was de ijspret voorbij en voeren we naar een stukje land waar we aan wal mochten gaan, de klep aan de voorkant van de boot werd naar beneden gedaan en we liepen een strandje op. We mochten even een kwartiertje de benen strekken. Toen was het echt tijd om weer naar Whittier te varen, rond half 6 gingen we weer aan land. We reden net op tijd weg om de tunnelopening van 18 uur te halen, het was erg druk met wachtenden, maar we konden nog net aansluiten in 1 van de 6 lange rijen. Binnen 15 minuten moet iedereen door de tunnel zijn, maar dat is gelukt. Het was een prachtige, zonnige dag op het water met heel veel moois. Het avondeten werd rond 19.30 geserveerd en na nog wat rondhangen gingen we weer lekker slapen.

De telefoon doet het nog steeds niet, we moeten ons eerst aanmelden via het internet, handig als je geen internet hebt of bellen, ook handig als je juist geen telefoon hebt, duhhh. Dat gaat dus nog wel even duren voordat we bereikbaar zijn en zelf kunnen bellen. Misschien morgen als we op een nieuwe campground zijn in Anchorage.

Wordt vervolgd