Met Christeen naar Teletubbieland,

Hi,

Vandaag was onze eerste wandeldag met gids Christeen. We hadden een belabberde nacht gehad, Leen was midden in de nacht erg misselijk en had buikpijn. Gelukkig heeft hij alles binnen kunnen houden en hebben we nog 4 uurtjes geslapen. Rond 4 uur waren we er weer helemaal klaar mee en stonden we op. Leen voelde zich gelukkig een stuk beter. We deden het heel erg rustig aan, Christeen zou pas om 7 uur aankloppen. We aten alvast een bakje yoghurt uit het lunchpakket en genoten van een prachtige zonsopgang die de bergen in een roze gloed zette. En dat alles vanaf ons terras. In de tuin scharrelden pauwen en ibissen rond en er liep ook nog een heel klein antiloopje langs, een duiker. Dat is wel heel bijzonder om zo wakker te worden. Om 7 uur was Christeen gearriveerd en vertrokken we voor de wandeling, vanuit onze tuin.

We gingen de bergen verkennen die we vanuit ons huis kunnen zien. Natuurlijk gaat een bergwandeling altijd eerst flink bergop en dat viel voor zo’n 1 ste wandeldag niet mee, we moeten even wennen aan de hoogte en het klimmen. We stopten regelmatig om allerlei bloemen te bewonderen, hoewel het hier herfst is staat er nog heel veel in bloei voor deze tijd van het jaar. We boffen weer. Het was een zeer zonnige dag, amper een wolkje en we konden alle bergen die gisteren verstopt zaten in de wolken heel goed zien. Zal ik het weer zeggen? Prachtig! We kwamen door een vochtig bos en uiteindelijk kwamen we op glooiende groene hellingen. Het leek wel een Teletubbie landschap. De bergen waren nu binnen handbereik, we hadden al een flink stuk gewandeld. We nuttigden onze lunch tussen de Teletubbies, wat een prachtig uitzicht hadden we, helemaal de Champagne Valley konden we inkijken. Super mooie wandeling. Na 5 uur ploeteren begonnen we aan de terugweg. Christeen stelde voor om via een ander pad terug te lopen. Dat viel zwaar tegen, het was een smal paadje met heel veel treden, er kwam geen eind aan. We liepen verschillende steile hellingen af en het tempo lag best hoog. We zweetten peentjes, pfffffff het was echt afzien voor kuiten en knieёn. Het laatste stuk ging zelfs weer bergop, neeeeeee. Maar aan alles komt gelukkig een einde en we liepen het laatste stuk over een asfaltweg die helaas ook behoorlijk steeg. We konden bijna niet meer, we liepen echt op ons tandvlees en strompelden daarna ons huis binnen. Een heerlijk warme douche heeft de spierpijn wat verzacht, maar waarschijnlijk hebben we morgen best wel tegensputterende benen. Om 6 uur staat Christeen weer voor de deur, we moeten eerst 1 ½ uur rijden naar een ander gedeelte van de Drakensbergen, het Royal Natal Park. We gaan hopelijk weer een hele mooie wandeling maken.

Nu gaan we even eten, het is 18.30 en we hebben ons voorgenomen om wat minder te eten, dan vliegen we morgen de berg zo op……………..
Hakuna matata