Slapen tussen de neushoorns

Alloha,

Na een nachtje prinsheerlijk slapen stonden we vroeg op en pakten alvast onze koffers in. Het ontbijt was namelijk voor onze begrippen vrij laat, pas om 7.30. We aten buiten op het terrasje met uitzicht over de heuvels. We kletsten nog wat bij met de Duitse jeugd en zij gingen ook naar Hluhluwe, slechts voor 1 nacht. Hun accommodatie was waarschijnlijk vlakbij die van ons. We zouden elkaar vast nog wel ergens tegenkomen onderweg. Na het ontbijt reden we weer het park uit over de gravelweg. We zagen bijeneters (vogeltje) en insectenetende ijsvogels zitten op het hek. Een paar blesbokken wilden ook nog wel poseren voor de foto. Een leuk begin van de dag. Een momentje van onoplettendheid bij het achteruitrijden deed ons belanden in een greppel. Shit, het achterwiel hing in de lucht en nu bleek dat het best handig is als je een 4WD hebt, die hebben wij dus helaas niet en de voorwielen hadden totaal geen grip door de achterwielaandrijving. Jeetje hoe komen we hier nu weg? Lichte paniek want onze telefoon had ook geen bereik. Er kwam een jongeman aanlopen en we vroegen om hulp. Hij ging meteen aan het werk en probeerde om met grote stenen het achterwiel te ondersteunen. Nada, noppes we kwamen geen cm vooruit. Hij zei dat we een tractor nodig haden om ons er uit te trekken. Tja waar vind je die hier midden in niemandsland? Gelukkig kwam er een kleine vrachtwagen langs en die hadden een lang touw wat om de auto werd gebonden. Voorzichtig reden ze vooruit en hoera, onze auto reed de greppel uit. Wat waren we ontzettend dankbaar voor deze reddende engelen. We vervolgden onze weg en kwamen weer op de “snelweg” en we reden naar Big Bend. Onderweg stopten we bij een mooie safarilodge voor een lekker bakkieleut. Het was bijna 150 km rijden naar de grensovergang met Zuid-Afrika. We waren er rond 12 uur. Weer het ritueel van meerdere loketjes om eerst Swaziland te mogen verlaten en daarna om te immigreren naar Zuid Afrika. Een hele schoolklas stond voor ons in de rij en het duurde vandaag ietsie langer dan gisteren. Na een uurtje werden we weer toegelaten, de Duitsers kwamen we hier ook tegen.

We vervolgden onze weg naar Hluhluwe over goede asfaltwegen met weinig gaten. Wel het gebruikelijke vee en mensen op de weg. Om 14 uur waren we bij de Memorail Gate van Hluhluwe. We meldden ons weer aan, kregen een toegangsbewijs en moesten toen nog 30 km rijden naar de Rhino Ridge Lodge. Hluhluwe is een National Park, wat betekent dat er niet off-road gereden mag worden, je mag dus niet met je jeep de bosjes in rijden en dieren volgen. Er zijn veel asfaltwegen en ook veel gravelwegen. Het eerste stuk was geasfalteerd en we zagen al best veel beestjes. Na 12 km hield het asfalt voor ons op en namen we de afslag naar de Lodge. We reden over een gravelweg met af en toe behoorlijk diepe kuilen en leuke hellinkjes. Gelukkig konden we toch met de niet-4WD auto de hellingen nemen. Rond 15.00 waren we eindelijk bij de Lodge en er wachtte ons weer een vriendelijk onthaal. Wat een prachtige Lodge en locatie was boven op een heuvel (een Ridge dus) Alles zag er superdeluxe uit, dat beloofde heel veel goeds voor onze kamer. De koffers werden afgepakt en ook de autosleutels. Onze auto werd elders geparkeerd voor ons. We kregen een korte uitleg omdat om 15.30 de Game Drive begon en als we wilden konden we meteen meegaan. Natuurlijk gaan we mee, uitpakken kan altijd nog en onze kamer loopt ook niet weg.

Een beetje hals over kop klommen we in een jeep en maakten kennis met onze medepassagiers; een Frans gezin van 4 en een Zwitsers echtpaar. De gids heet Sifoso. De eerste tussenstop was op een vlakte met een modderpoel en we vielen meteen om van verbazing omdat daar vlak voor onze jeep 3 neushoorns stonden!! Er liepen ook wildebeesten (gnoes) rond. Het heet hier niet voor niks Rhino Ridge natuurlijk, maar dat we deze prachtige dieren meteen zouden zien van dichtbij hadden we totaal niet verwacht. Wat een topbestemming. We reden verder en belandden in een olifantenkudde. Ze stonden links en rechts van de weg te eten en na een poosje staken ze ook voor de jeep de weg over. Van olifanten krijgen we nooit genoeg hoe vaak je ze ook ziet van dichtbij. Fascinerende dieren. Ze sloopten weer het nodige struikgewas en je kon ze horen kauwen en zelfs scheten laten. Na de olifanten parade kwamen we een hele bijzondere vogel tegen: een secretarisvogel. Dat is een grote loopvogel van wel 1 meter hoog die statig door het gras liep op zoek naar iets eetbaars. Ineens dook hij naar de grond en ving hij een muis. Wat bijzonder weer, zeker omdat secretarisvogels bijna nooit gezien worden. We boffen weer. We zagen nog regelmatig olifanten en tegen 17.30 begon het te schemeren. We stopten bovenop een richel (ridge) en kregen het inmiddels bekende zonsondergangdrankje (voor ons een sapje) een sundowner heet dat hier. We kletsten wat met de gids en genoten van de zonsondergang. In het donker reden we met de koplampen aan en met een zaklamp scheen Sifoso in het rond. We kwamen nog olifanten tegen en om 18.30 waren we terug bij de Lodge. Wat een spectaculair begin van ons verblijf hier, dat beloofde nog wat voor de komende 4 dagen (4 nachten).

We kregen de sleutels van onze kamer en we werden door een bewaker naar een 2 onder 1 kap gebouwtje gebracht. Ook hier is het niet toegestaan om in het donker alleen naar je kamer te lopen. Het is maar een kort stukje naar de Hoofdlodge, maar midden in de natuur. Onze kamer is verbazingwekkend mooi. Er staat een gigantisch groot eilandbed met klamboenetten, een bureau gemaakt van boomplanken, houten vloer, een mooie kast met ingebouwd koelkastje en kluisje. De badkamer is het meest luxueuze wat ik ooit gezien heb. Een enorme inloopdouche met water wat uit het plafond komt. Als je staat te douchen dan kan je door een gigantisch raam naar buiten kijken over de groene heuvels. Elke suite is afgeschermd, je hebt een eigen prive terras met stoelen. Alles is heel smaakvol ingericht met bruin/grijstinten met veel oog voor detail. We konden alleen maar Whow zeggen. We zijn weer terug in het paradijs. Na het opruimen van onze koffers gingen we naar het diner om 19.30. We moesten eerst de bewaker met de zaklamp bellen om opgehaald te worden. In de hoofdlodge is een hele mooie souvenirwinkel en ook hier is de inrichting erg sfeervol. De voorkant van de Lodge bestaat uit grote glazen wanden en er is een enorm buitenterras wat over de hele breedte van de Lodge loopt. Het uitzicht is om van te watertanden. Groene heuvels zover het oog reikt, met een beetje geluk zie je olifanten lopen. Er is een zwembad, een zitruimte met verschillende zitjes en een grote bar. Tijdens het avondeten kregen we bezoek van een gids, die natuurwandelingen verzorgde. Het is niet inbegrepen, de Lodge huurt deze gidsen in en tegen betaling kan je deelnemen aan een bushwalk van 3 uur, ochtend, middag en avond. We boekten meteen een middagwandeling voor de volgende dag. Heerlijk om wat beweging te krijgen. Het diner was voortreffelijk, 3 gangen en rond 19.30 rolden we naar onze kamer, onder begeleiding van de bewaker natuurlijk. We ruimden nog wat spulletjes op en gingen uitgeteld naar bed. Het was weer een lange reisdag geweest. Benieuwd wat de volgende dag ons zou gaan brengen. We hebben een dagvullend programma voor de boeg. Een Game Drive van 3 uur lang om 6.30, daarna een bushwalk van 3 uur om 10.30 en een avond Game Drive om 15.30. We hebben het er maar weer druk mee.

See you tomorrow