Spoorzoeken bij Kaldfjord en Northern Shots
Door: Ellien
Blijf op de hoogte en volg Leen en Ellien
10 Februari 2017 | Noorwegen, Tromsø
Wederom een vol programma vandaag, sneeuwshoeёn en Noorderlichtjes kijken met Northern Shots. We willen onze Aurora Pass zo vaak mogelijk gebruiken, dus vanavond voor de 3de keer. Tevens verwacht men dat het weer vanaf zondag erg slecht wordt, in ieder geval veel bewolking. Daarom is het raadzaam om nu erop uit te gaan zolang het onbewolkt is, dan hoef je niet ver te reizen en heb je langer de tijd om Aurora te zien, als het er is tenminste. Het kan dus ook nog zo zijn dat alle omstandigheden perfect zijn, je bent op een prachtige donkere plek, er is geen bewolking, maar als er geen zonactiviteit is dan zie je ook niks. Die zonactiviteit kan je bestuderen, maar zelfs dan kan het zo zijn dat er bij veel activiteit niks te zien is en bij weinig activiteit juist wel. Het blijft dus een grote loterij. Het Noorderlicht is een ongrijpbaar fenomeen, des te specialer is het als je het wel ziet. Zou het vandaag onze 5de avond worden dat we de lichtjes gaan zien?? Klinkt haast te mooi om waar te zijn.
We stonden weer om 7 uur op, zoals gebruikelijk tijdens onze vakanties. Onze reis ging vandaag weer naar Kvaløya, maar een hele andere, nog onontdekte kant op. Volgens de sneeuwslipperverhuurder kon je leuk wandelen vlakbij Kaldfjord. We moesten naar een parkeerplaats zoeken aan de weg naar Lyfjorden, maar wel voor de tunnel blijven, anders waren we te ver. Tot zover de routebeschrijving. Hoe herken je een parkeerplaats in Noorwegen? Soms staat er een P als het iets “groots” is, zoals bij dat skicentrumpje van gisteren en bij Litje Blamannen van de dag daarvoor. Maar vaak is het een uitsparing aan de kant van de weg waar 1, 2 of zelfs wel 3 auto’s kunnen staan. En dan zie je wat skisporen vertrekken naast de weg naar ????? We vonden op onze kaart een plek met meerdere ski-routes, zowel links als rechts van de weg. Maar zie die maar eens te vinden. We reden langs het Kaldfjord (de hoofdweg loopt langs het water van het fjord) en sloegen linksaf een weg in richting Lyfjorden. En nu zoeken naar de parkeerplaats en skisporen langs de weg. En dat alles in een besneeuwd landschap dames en heren. We reden en reden en ineens was daar de tunnel. Maar wel een hele grote parking, zelfs met een P. Klein probleempje, er waren geen skisporen maar wel veel bergen. Dat leek ons toch vrij link, waar moet je heen? Je wilt ook niet in het wilde weg maar wat gaan sloffen, waar kom je terecht en hoe kom je dan terug? Je eigen sporen zijn soms ook niet altijd zichtbaar, de sneeuw is soms erg hard. We besloten om dan maar terug te rijden en goed rond te kijken. Nog een uitsparing gezien langs de weg, met wel 1 auto, maar niet genoeg ski-activiteit.
Eindelijk vonden we een bredere uitsparing langs de weg met aan beide kanten ski-sporen. Dit moest het dan toch zijn? Vlakbij Kaldfjord, we waren bijna weer bij het begin van de splitsing. Toch leek ons dit wel veilig, veel sporen en dus makkelijk te volgen. Ter oriёntatie stond er ook een trekkershutje, klopte ook met de kaart. We besloten om hier de sneeuwschoenen onder te binden en schuifelden een vlakte op in het skispoor. Het was weer een heerlijk zonnige dag, amper een wolkje (ook positief voor de avond). Erg duidelijk was het pad niet en af en toe schoten er skisporen links en rechts het bos in. We moesten natuurlijk wel de auto terug kunnen vinden en namen de omgeving goed in ons op. Bergje links, boompje rechts, sneeuwvlokje recht vooruit. Kortom weinig aanknopingspunten. Ik maakte af en toe een peil in de sneeuw met onze letters erbij, lekker creatief. Net spoorzoeken op straat met krijtjes. Broodkruimels strooien had ook gekund, maar had niet genoeg brood over. Ik slofte ook extra hard om een extra diep, zichtbaar spoor te maken. Af en toe lukte dat niet omdat de sneeuw hard bevroren was. We spraken wel af om steeds het meest brede spoor te volgen, zou dan makkelijker terug te vinden zijn, dachten we. We liepen bergop, niet heel steil en kwamen op een open stuk, links en rechts bergen en in de verte zo’n hoop stenen opgestapeld. Die worden hier vaak gebruikt om een eindpunt aan te duiden, of als routemarkering. Even tijd voor een bakkie warme chocomelk en een koekje. Daarna besloten we om de verre rotshoop als eindpunt te bestempelen en liepen daar naartoe. We keken uit over een mooi fjord en de zee. Niet slecht voor een lunchplek. Prachtig uitzicht om de boterhammen en warme chocomelk te nuttigen.
Toen moesten we de terugweg gaan vinden. Gelukkig ging dat zonder veel problemen. We volgden het breedste spoor, vonden de extra diepe slofsporen en de pijlen die ik had getrokken. Knap hѐ? Er was dus helemaal niemand daar, heerlijk. We richten ons op de trekkershut en vonden probleemloos de auto. Op weg naar huis zagen we langs de kant van de weg rendieren knabbelen in de sneeuw. Hoewel ze niet wild zijn hebben we ze toch maar op de foto gezet. Ze kunnen gaan en staan waar ze willen, nergens staan hekken en toch zijn ze van iemand. Heel apart. Na de gebruikelijke boodschappenstop waren we rond koffietijd weer thuis.
Even na 5 uur hobbelden we weer onze heuvel af en parkeerden de auto gelukkig weer gratis bij het restaurant. We melden ons voor de 3de keer bij de shop van Northern Shots en gingen op "ons" plekje voor in de bus zitten. Deze avond was Morgan onze gids, een heuse Noorse jongedame. Die zijn er dus toch, Noren die in de toeristenbusiness werken. Ook Morgan deed haar Aurora- en fotoverhaal en bracht ons naar Grøtfjord. Daar zijn we ook al eerder geweest, onze eerste Aurora nacht met Arctic Explorers van 5 febr. was hier. Morgan bracht ons naar een ander strandje, toch weer een andere locatie gelukkig. Vandaag was de bus erg vol, meer dan 40 mensen. Het strand was gelukkig groot genoeg en Leen en ik liepen zelfs wat verder weg naar een picknicktafel en installeerden ons. Geen lichtjes te zien, wel wolken. De bewolking werd steeds heviger en het Aurora verscheen niet. Toen we vonden dat we al heel lang stonden te wachten besloten we om terug te lopen naar de groep. Maar die was net vertrokken en we zagen de laatste instappen in de bus. Oeps hadden we even gemist. Maar vertrekken zouden ze niet zonder ons, onze spullen lagen immers ook nog in de bus. Toch jammer dat we het even niet door hadden dat we gingen verhuizen. Morgan besloot om een ander plekje op te zoeken, meer naar het Zuiden, waar de bewolking misschien minder zou zijn. We kwamen weer aan bij hetzelfde bevroren meertje van Leander van gisteren, maar ook hier waren geen groene lichtjes te zien en ook kwam de bewolking in beeld. We raakten aan de praat met een Hongaarse jongedame. Ze vroeg of we haar konden helpen met de camera-instellingen. Ze was weliswaar al 3 jaar professioneel bruidsfotografe maar had van nachtfotografie en Aurora geen kaas gegeten. We hebben haar geholpen en gezellig gebabbeld en toen verhuisden we opnieuw. Morgan wilde nu een flink stuk naar het oosten, nog verder van de bewolking vandaan en een andere locatie laten zien.
Zoals gezegd heeft de locatie geen invloed op het zien van Aurora, maar je houdt zo wel je gasten gemotiveerd. Dus kwamen we bij een mooi uitzichtpunt aan een meer bij Hella. Ja wie is daar niet geweest? Nou wij nog nooit, dus leuk om een nieuwe plek te bezoeken. En wat schetst onze verbazing, we zagen een hele vage band in de lucht. Er waren amper wolken, dus dan moet het Aurora zijn. De foto leverde het bewijs. Een groen plukje. Het begin was er! Nu wachten of het sterker zou worden. Na een poosje begon het dan toch te gloeien, de vage band werd helderder en breder en iedereen kon het zien, ook zonder foto. Ooooh en aaaaaaaah klonk uit vele monden en ik deed mijn best om me in te houden. Op een gegeven moment was het Aurora heel duidelijk en voor, achter en recht boven ons. Je weet niet waar te kijken en het begon ook ineens te dansen. Iedereen blij natuurlijk, we hadden zolang gewacht. Ook de Hongaarse dame was erg blij, ze had de hoop al bijna opgegeven en had slechts 1 avond geboekt voor de lichtjesparade. Die had dus echt mazzel. Toen het Aurora haar show had gegeven vertelde Morgan dat het ook tijd was om naar huis te gaan, het was al middernacht 12 uur en de tijd zat er op. Teleurstelling alom dat begrijpen jullie, misschien zou het Aurora nog terug komen, maar we moesten toch in de bus. Om 1.30 rolden we ons warme bed weer in, heel gelukkig met deze 5de Aurora-avond.
Morgen gaan we alleen snowshoeёn, we nemen een avondje vrij, kan ik deze verhaaltjes schrijven en op tijd naar bed, misschien.
Toedeloe,
Ellien
-
11 Februari 2017 - 22:58
Jacqueline Meijs:
Hallo Leen gefeliciteerd met je verjaardag ......zo Jong nog denken we ,,,wijweten wel beter .maar als je daar zo rond springt en Ellien bij wil houden Moët je 5 jaar jongerzijn. 12 Feb is de dag die je niet vergeten mag Nog een leukemia dag en hiep hoera
Tot ziens Pa en ma -
12 Februari 2017 - 03:46
BIanca:
Hey,
oo spannend of het wel zou gaan lukken, wel heel fijn dat de gids het blijft proberen op een andere plek we de aurora te zien.
fijne dag morgen lekker shoewen en avond je "bank hangen".
Fijne verjaardag morgen leen
xxxxx -
12 Februari 2017 - 10:59
L Vd Kooij :
Was weer leuk fijn om te lezen nog gefeliciteerd en een fijne dag xxxxx -
12 Februari 2017 - 17:05
Sassie:
halo lieverdjes
wederom een prachtig verhaal met hele gave mooie foto's
wat een belevenissen weer
Ben benieuwd hoe je verjaardagstripje eruit ziet? neem aan dat je wel iets spectaculairs gaat doen op deze memorabele dag.
Hoe oud????
hahahaha
geniet ervan
Dikke kussen van de Kooijen uit Krimpen -
13 Februari 2017 - 13:26
Franziska & Klaas :
Knap hoor, dat jullie het naast al die dag- en nachtactiviteiten nog redden om ons op de hoogte te houden van jullie avonturen! Ik weet uit eigen ervaring hoeveel werk het bijhouden van zo een online-verslag is. Ondanks dat onze reis al weer 4 maanden terugl igt, ben ik nog steeds maar op de helft van mijn eigen reisverhaal. Als ik dan zie hoe snel jullie alles online hebben staan, dan krijg ik bijna een slecht geweten. Mijn nachtdiensten zijn nu echter achter de rug en ik hoop daarom, dat ook ik de komende weken weer een beetje aan het schrijven toe kom. Ook heb ik nu weer meer tijd om jullie verhalen te lezen en mee te genieten van jullie fantastische snowshoe- en aurora-avonturen. Zo te horen hebben jullie tot nu toe een prachtige reis gehad met heel veel mazzel qua weer en aurora-activiteit! Natuurlijk hoop ik voor jullie, dat dit ook de komende dagen nog zo blijft. Ik wens jullie in elk geval nog heel veel plezier toe en hoop, dat Leen gisteren een onvergetelijke verjaardag mocht vieren.
Groetjes uit een eindelijk weer zonnig Groningen,
Franziska & Klaas
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley