Chasing Lights, verpletterend mooi

Dag beste kijkertjes,

Jullie geduld wordt wel op de proef gesteld, ik heb amper tijd om iets op papier te zetten, maar vanavond ben ik vrij en dus achter de schrijftafel gaan zitten. Maandag was een rustige dag (overdag tenminste), we zijn best laat opgestaan (want lagen ook laat in bed) en besloten om wat te gaan shoppen. We hebben wat extra wandelkleding aangeschaft en wat te eten meegenomen. Ook hebben we de snowshoes gehuurd bij Tromso Outdoor, de organisatie waar we ook onze snowshoe-excursie met Matthias zaterdag hebben gedaan. Ze waren ook zo vriendelijk om nogmaals wat snowshoe routes op papier te zetten. Zo jammer dat er geen boekjes zijn waar dit in staat, zelfs niets op internet te vinden. We hebben de mensen van de winkel aangespoord om een boekje te gaan schrijven want ze vonden het zelf toch ook wel vreemd dat er niets op papier staat. Zo jammer want het is hier een fantastisch goed snowshoe-gebied. We hebben de snowshoes alvast voor 1 week gehuurd, kunnen we eventueel nog verlengen. Momenteel is het fantastisch mooi weer hier, zeer zonnig, onbewolkt en niet erg koud. Temp. overdag rond 5-10 ‘C, maar dan wel onder nul hoor. Voor Tromso begrippen ligt er bar weinig sneeuw, nog nooit gebeurd. Hé dat heb ik vaker meegemaakt (zie wintervakantie Vancouver 2015). Maar voor ons ligt er genoeg, zeker op Kvaloya waar wij onze dagen doorbrengen als we snowshoen. Voor de maandagavond hadden we een excursie met Chasing Lights op het programma staan. We moesten deze keer naar een ander hotel rijden om opgepikt te worden: St.Elisabeth rond 17.55 uur. Lekker dicht bij huis, amper 1 km van ons appartement. Toch maar met de auto de heuvel (ons app. staat boven op een bergje) afgehobbeld, want we nemen best veel fotostuff mee, statieven en warm kleedsel. En we kunnen hier nauwelijks de weg vinden, het is echt een doolhof op deze heuvel met straatjes. We stonden al om 17.30 bij de straat waar het hotel zou moeten zijn volgens Google, maar wederom konden we niks vinden. Gelukkig kwam er weer een behulpzame Noor langs en die wees ons de weg. Het was echt om de hoek, zei hij. Na 2 rondjes tevergeefs rondrijden vonden we toch eindelijk het hotel zonder duidelijke naam. De auto alvast geparkeerd en het Noorderlicht was al begonnen, beetje vaag nog, maar al heel vroeg actief. Dat beloofde veel goeds voor de rest van de avond. Even na 18 uur werden we opgepikt door Marek, een Poolse gids van Chasing Lights. In zijn busje zaten al 10 andere deelnemers, merendeel Aziatisch, wij waren de laatsten.

We reden deze keer naar Grotfjord, ook op 1 van de vele eilandjes op Kvaloya. Onderweg moesten we al 2 keer stoppen omdat het Noorderlicht al supergoed te zien was. En het was zeer intens. Grote strepen vulden al de lucht en dansten heen en weer. En het was nog erg vroeg in de avond. Uiteindelijk bereikten we toch nog onze eindbestemming rond 20.30 uur. Een donkere plek aan het water bij het prachtige Grotfjord. We liepen weer naar een mooi vlak zandstrandje en zetten onze statieven klaar. Het Aurora trakteerde ons meteen op een geweldige show en we bleven maar foto’s maken. Wauw, wat een nacht. Inmiddels had Marek ook een kampvuur gemaakt en we kregen warme chocomel. Later ook heerlijke soep gehad. Goed verzorgd allemaal. De show stopte zo rond 22 uur maar dat betekende niet dat we naar huis gingen. Gelukkig maar, we hadden net de soep gegeten en toen begon het pas echt. Na bijna een pauze van 1 uur kwam het Aurora supersterk terug en was over de hele hemel te zien. We wisten niet waar we moesten kijken, tjeempie het was echt een waanzinnig schouwspel. Het explodeerde zelfs boven ons hoofd, grote wolken die draaiden en uitwaaierden, zelfs met roze strepen aan de randen. Zelfs gids Marek was dolenthousiast, dit gebeurt niet vaak en ook wij waren superenthousiast. Ik heb me behoorlijk misdragen denk ik, ik riep maar oeh en ahhh en wow. Sorry maar gaat vanzelf. Dit was meer dan ik ooit had durven dromen en het is onbeschrijflijk indrukwekkend en prachtig. Kan je begrijpen dat de Aziaten bijna de hele avond rond het kampvuur zaten, geen camera bij zich hadden, het heel koud hadden en probeerden te fotograferen met hun mobieltje? Soms kwamen ze naast ons staan om naar onze foto’s te kijken. Tja, dat kan dus ook.

Maar wij hebben intens genoten en gids Marek heeft zich ook sufgefotografeerd, hij maakte van iedereen die dat wilde foto’s met Aurora, hielp met instellen van camera’s, kookte en was gastheer bij het kampvuur. Wat een toffe gast, heerlijk zo’n gids. Uiteindelijk moesten we rond 01.00 uur naar huis, ook het Aurora was gestopt. We bedankten Marek voor de supergeweldig goed verzorgde avond en hij heeft ook al foto’s en filmpjes gestuurd. Deze foto’s en filmpjes plaats ik bij dit verhaal, we hebben zelf nog amper tijd gehad om onze creaties te bestuderen. Druk, druk, druk……

The Aurora Chasers, Leen en Ellien

P.S. Er staan inmiddels ook foto's bij de vorige verslagen