Wonderlake
Door: Ellien
Blijf op de hoogte en volg Leen en Ellien
29 Juni 2014 | Verenigde Staten, Denali
Hey there,
Vandaag onze tweede dag in Denali. Een 11 uur durende bustour met eindbestemming Wonderlake. Nog 20 mile (1 mile = 1.6km) verder het park in dan gisteren, en dus dichter bij “De Berg”. Toen we opstonden was het bijna helemaal blauw, da’s altijd fijn. Natuurlijk moet je maar afwachten hoe het verderop in het park zal zijn en hoe de rest van de dag gaat verlopen. Een positief begin dat wel. Het weer kan heel snel omslaan. De bus zou om 9.15 vertrekken en omdat wij weer vooraan wilden zitten, stonden we al om 8.15 bij de bushalte te schitteren. Errug vroeg inderdaad, maar ter plekke hebben we onze camperkoffie genuttigd met een appelflapje. Vrij snel kwam er al een kudde Japanners zich aanmelden. Grrrr, nee he, ze zijn ook hier weer massaal aanwezig. Ze hadden een giga hoeveelheid eten bij zich, bleek voor 10 personen te zijn. En je mag alleen in de bus eten, buiten de bus niet, er mag geen kruimeltje in de natuur terecht komen. Als de dieren dat eenmaal ontdekken dan worden mensen erg interessant. Ze zijn hier erg streng en terecht. 2 Japanners gingen bij de bushalte een eekhoorntje voeren, oh daar kan ik toch zo giftig om worden. Ik heb geklikt tegen een Ranger en die heeft ze meteen tot de orde geroepen. Sommige mensen leren het ook nooit. Eenmaal in de bus hebben ze zich redelijk gedragen, al waren ze regelmatig te laat bij de tussenstops.
Onze chauffeur was vandaag Wayne en die babbelde er vrolijk op los. Heel veel info gekregen over Denalipark. Helaas praatte hij erg zachtjes en kwam soms niet boven het geluid van de bus en medepassagiers uit. Vrij snel zagen we het eerste wildlife: een grizzlybeer, in de verte dat wel. En ikke zag weer dat ze 2 springcubs had, nog leuker. Daarna weer langs prachtige Polychrome Pass. Om daar te komen reden we wel over een hele enge hoge bergweg, heel smal en een hele diepe afgrond. Er werd ook geadviseerd om als je hoogtevrees hebt naar de rechterkant te kijken, naar de rotsen. Ze zijn mooi gekleurd en worden “pretty rocks” genoemd. Veel mensen kijken dus niet alleen naar de rotsen omdat ze zo mooi zijn….. Wat is de Pass toch spectaculair mooi. Weer een fotoshoot er tegen aan gegooid.
Vervolgens zag Leen langs de kant van de weg een vos. Stop!!!!!!! Telkens als iemand iets dacht te zien moesten we “stop” roepen en dan gooide Wayne het anker uit en keken we of het loos alarm was of zinvol. Ik heb 2 keer de bus voor nop laten stoppen: ik zag een rots in de vorm van een beer en een caribouachtige rots. Gelukkig ook een paar keer goed gezien. Ik mag wel zeggen dat Leen en ik weer het meest hebben gespot. De Red Fox liep over de weg en dronk uit een beekje. Wat een prachtig dier. Daarna caribou gezien, maar die liepen helemaal beneden toen wij boven op de Pass reden. Beetje ver weg. Vervolgens weer een grizzlymama met 2 springcubs boven op een heuvel, gezien door mij!!! Wij zijn echt goede scouts al zeg ik het zelf. Zo getraind in het zien van wildlife.
Vandaag liet ook “De Berg” Denali zich beter zien dan gisteren. Af en toe zagen we een stuk van de top, wel veel wolken er omheen. Wat een beest, blijkbaar hebben we gisteren een fractie gezien en dachten we al naar de top te kijken. Was dus nog veel hoger dan gedacht. Ter info, hij is dus nog 2000 meter hoger dan de Mont Blanc!!! Op de foto’s komt het niet echt uit de verf vrees ik, maar geloof me: hij is gigantisch. Op de voorgrond bergjes van 3000 meter, dat is ongeveer de hoogte van bergen in de Alpen. We bereikten na 5 uur Wonderlake, een onbeduidend meertje, maar mooi uitzicht op Denali dat wel. Hier mochten we 45 minuten rondhangen. Daarna de lange weg terug. Nog een grizzly gezien en nog 2 keer Caribous. En jottem, ik zag bij Sable Pass als enige Dall Sheep op de berg, een kudde van zo’n 15 dieren, met een paar lammetjes. Wel ver weg, met het blote oog zijn het witte spatjes verf op de berg. De rest van de bus mocht ook meegenieten. Maar als je weet waar je op moet letten dan zie je sneller iets, dus deze keer niet voor niets “stop” geroepen. Er hing ook een Golden Eagle in de buurt op zoek naar een lammetje, achhhh.
Weer een overstekende Ptarmigan (sneeuwhoen) en uiteindelijk waren we om 19.45 terug bij de bushalte. Pffff, was een lange zit, maar wederom de moeite waard. Hele dag mooi weer gehad, wel bewolkt en meer wind dan gisteren. Morgen gaan we hiken met een ranger, vroeg uit de veren, we vertrekken al om 8 uur met de Discobus. Eerst weer 3 uur rijden en dan 4-5 uur wandelen door de wilderness en uiteraard weer 3 uur terugrijden. We zijn erg benieuwd, hopelijk bevalt het off road hiken. We zullen het jullie morgen laten weten. Het zal wel laat worden, dus hopelijk is er nog tijd en energie voor een verhaaltje. Misschien even geduld om het vervolg te kunnen lezen. We doen ons best.
Groetjes van 2 Denalifans
Wederom bedankt voor alle reacties, weinig tijd om iedereen persoonlijk te bedanken. Leuk ook dat Jacky en Annette de site bezoeken. Voor jullie heel herkenbaar dus, hopelijk hebben jullie net zo genoten als wij van het prachtige Alaska. En idd het vliegt voorbij.
Conny en Tony, we genieten hier enorm van alle wildlife, maar eerlijk gezegd mis ik ook Kananaskis en de Rockies heel erg voor het hiken en de rust. Het is hier allemaal minder makkelijk toegankelijk, maar zeker niet minder mooi. Een combinatie zou perfect zijn.
Vandaag onze tweede dag in Denali. Een 11 uur durende bustour met eindbestemming Wonderlake. Nog 20 mile (1 mile = 1.6km) verder het park in dan gisteren, en dus dichter bij “De Berg”. Toen we opstonden was het bijna helemaal blauw, da’s altijd fijn. Natuurlijk moet je maar afwachten hoe het verderop in het park zal zijn en hoe de rest van de dag gaat verlopen. Een positief begin dat wel. Het weer kan heel snel omslaan. De bus zou om 9.15 vertrekken en omdat wij weer vooraan wilden zitten, stonden we al om 8.15 bij de bushalte te schitteren. Errug vroeg inderdaad, maar ter plekke hebben we onze camperkoffie genuttigd met een appelflapje. Vrij snel kwam er al een kudde Japanners zich aanmelden. Grrrr, nee he, ze zijn ook hier weer massaal aanwezig. Ze hadden een giga hoeveelheid eten bij zich, bleek voor 10 personen te zijn. En je mag alleen in de bus eten, buiten de bus niet, er mag geen kruimeltje in de natuur terecht komen. Als de dieren dat eenmaal ontdekken dan worden mensen erg interessant. Ze zijn hier erg streng en terecht. 2 Japanners gingen bij de bushalte een eekhoorntje voeren, oh daar kan ik toch zo giftig om worden. Ik heb geklikt tegen een Ranger en die heeft ze meteen tot de orde geroepen. Sommige mensen leren het ook nooit. Eenmaal in de bus hebben ze zich redelijk gedragen, al waren ze regelmatig te laat bij de tussenstops.
Onze chauffeur was vandaag Wayne en die babbelde er vrolijk op los. Heel veel info gekregen over Denalipark. Helaas praatte hij erg zachtjes en kwam soms niet boven het geluid van de bus en medepassagiers uit. Vrij snel zagen we het eerste wildlife: een grizzlybeer, in de verte dat wel. En ikke zag weer dat ze 2 springcubs had, nog leuker. Daarna weer langs prachtige Polychrome Pass. Om daar te komen reden we wel over een hele enge hoge bergweg, heel smal en een hele diepe afgrond. Er werd ook geadviseerd om als je hoogtevrees hebt naar de rechterkant te kijken, naar de rotsen. Ze zijn mooi gekleurd en worden “pretty rocks” genoemd. Veel mensen kijken dus niet alleen naar de rotsen omdat ze zo mooi zijn….. Wat is de Pass toch spectaculair mooi. Weer een fotoshoot er tegen aan gegooid.
Vervolgens zag Leen langs de kant van de weg een vos. Stop!!!!!!! Telkens als iemand iets dacht te zien moesten we “stop” roepen en dan gooide Wayne het anker uit en keken we of het loos alarm was of zinvol. Ik heb 2 keer de bus voor nop laten stoppen: ik zag een rots in de vorm van een beer en een caribouachtige rots. Gelukkig ook een paar keer goed gezien. Ik mag wel zeggen dat Leen en ik weer het meest hebben gespot. De Red Fox liep over de weg en dronk uit een beekje. Wat een prachtig dier. Daarna caribou gezien, maar die liepen helemaal beneden toen wij boven op de Pass reden. Beetje ver weg. Vervolgens weer een grizzlymama met 2 springcubs boven op een heuvel, gezien door mij!!! Wij zijn echt goede scouts al zeg ik het zelf. Zo getraind in het zien van wildlife.
Vandaag liet ook “De Berg” Denali zich beter zien dan gisteren. Af en toe zagen we een stuk van de top, wel veel wolken er omheen. Wat een beest, blijkbaar hebben we gisteren een fractie gezien en dachten we al naar de top te kijken. Was dus nog veel hoger dan gedacht. Ter info, hij is dus nog 2000 meter hoger dan de Mont Blanc!!! Op de foto’s komt het niet echt uit de verf vrees ik, maar geloof me: hij is gigantisch. Op de voorgrond bergjes van 3000 meter, dat is ongeveer de hoogte van bergen in de Alpen. We bereikten na 5 uur Wonderlake, een onbeduidend meertje, maar mooi uitzicht op Denali dat wel. Hier mochten we 45 minuten rondhangen. Daarna de lange weg terug. Nog een grizzly gezien en nog 2 keer Caribous. En jottem, ik zag bij Sable Pass als enige Dall Sheep op de berg, een kudde van zo’n 15 dieren, met een paar lammetjes. Wel ver weg, met het blote oog zijn het witte spatjes verf op de berg. De rest van de bus mocht ook meegenieten. Maar als je weet waar je op moet letten dan zie je sneller iets, dus deze keer niet voor niets “stop” geroepen. Er hing ook een Golden Eagle in de buurt op zoek naar een lammetje, achhhh.
Weer een overstekende Ptarmigan (sneeuwhoen) en uiteindelijk waren we om 19.45 terug bij de bushalte. Pffff, was een lange zit, maar wederom de moeite waard. Hele dag mooi weer gehad, wel bewolkt en meer wind dan gisteren. Morgen gaan we hiken met een ranger, vroeg uit de veren, we vertrekken al om 8 uur met de Discobus. Eerst weer 3 uur rijden en dan 4-5 uur wandelen door de wilderness en uiteraard weer 3 uur terugrijden. We zijn erg benieuwd, hopelijk bevalt het off road hiken. We zullen het jullie morgen laten weten. Het zal wel laat worden, dus hopelijk is er nog tijd en energie voor een verhaaltje. Misschien even geduld om het vervolg te kunnen lezen. We doen ons best.
Groetjes van 2 Denalifans
Wederom bedankt voor alle reacties, weinig tijd om iedereen persoonlijk te bedanken. Leuk ook dat Jacky en Annette de site bezoeken. Voor jullie heel herkenbaar dus, hopelijk hebben jullie net zo genoten als wij van het prachtige Alaska. En idd het vliegt voorbij.
Conny en Tony, we genieten hier enorm van alle wildlife, maar eerlijk gezegd mis ik ook Kananaskis en de Rockies heel erg voor het hiken en de rust. Het is hier allemaal minder makkelijk toegankelijk, maar zeker niet minder mooi. Een combinatie zou perfect zijn.
-
30 Juni 2014 - 11:42
Marianne:
Hee Ellien,
Ik volg je iedere dag hoor! Ook al reageer ik niet altijd, ik kijk iedere dag uit naar je mooie, wat zeg ik, prachtige fotoos!!
En dan je verhaal erbij, helemaal goed. Wat zien jullie een prachtige dingen, kijk maar uit dat je er niet teveel aan went.
Hoe moet dat eenmaal weer in Krimpen?
Is normaal al saai maar na dit soort vakanties helemaal!
Nee hoor, nog niet aan denken," gewoon" heel erg genieten van wat jullie nu allemaal meemaken.
Dat je een goede scout bent dat wist ik wel, zoals altijd zeer oplettend!
Blijf goed opletten en ons trakteren op mooie plaatjes.
Veel plezier ......tot de volgende keer. Liefs Marianne
-
30 Juni 2014 - 16:17
Leen En Ellien Van Der Kooij:
Lieve Marianne,Ik waardeer het ook heel erg als je meeleest en niet reageert hoor (ik weet dat je er bij bent) , zie aan de "hits"dat er veel lezers zijn. Dankjewel voor je complimenten. En genieten doen we zeker, lijkt alsof we al weken onderweg zijn. Wordt vast een shock als we terug zijn. Dan ga ik jullie weer lekker vermoeien met al mijn verhalen tijdens de koffiepauze, haha. Je allerliefste collega, Ellien -
30 Juni 2014 - 20:36
Bianca:
Hey hey,
he!! de bus, ja grappig, dank je wel.
wat jammer van de zakjapanners maar ja, dit is zeker een zeer toeristische plek?!
wat een goede tocht was het!! en wat super leuk om jullie ook weer samen op de foto te zien, jullie geven bijna licht van al het moois dat jullie gegeven word.
super mooi om te zien!!
Dank je wel voor je berichtje!!
fijne nacht en xxx
bianca -
30 Juni 2014 - 20:47
Conny:
Hoe herkenbaar: luidruchtige medepassagiers van een bepaald land in de bus zodat je de uitleg niet kunt horen, grrrrrr.
We begrijpen helemaal wat jullie bedoelen, dat verschil tussen Alaska (US) en Canada... Nothing like the Canadian Rockies eh ;-) -
01 Juli 2014 - 00:20
Sassie:
Hallo lieverdjes
ook ik geniet weer met volle teugen hoor. Prachtige verhalen met prachtige begeleidende foto's.
Dikke kussen en knuffels
de kooijen uit krimpen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
