Sneeuwhappen bij Sunshine Village

Goooooood morning Holland,

Gisteren dacht ik nog optimistisch dat we het vandaag rustig aan gingen doen. Foutje, dus niet. Flink hard gewerkt, maar het was supersuperleuk. Uitrusten doen we thuis wel. Van uitslapen/slapen is ook niet veel terecht gekomen. Wederom om 2 uur wakker en na 3 uurtjes dommelen opgestaan. En wat doe je dan zo op de vroege ochtend, juist zonsopgang gaan bekijken. Die stond geboekt rond 7.45. Het was ook slechts licht bewolkt en het sneeuwde niet, dus besloten we om een poging te wagen. 7 uur zaten we in dauto en reden we naar de bergen van Kananaskis. We wisten van de vorige keer dat de eerste roze bergtoppen langs de weg naar boven zouden verschijnen. De zon zie je natuurlijk niet op elke berg en aan elke kant, dus enige voorinformatie is wel handig. Rond 7.15 stonden wij gewapend met de camera's te wachten tot de lucht roze/rood/geel zou kleuren. En ja hoor, het begon rond 7.40 op onze bergen roze te worden. De bergtoppen kleurden prachtig en na 10 minuten was het alweer afgelopen.

We zijn nog een stuk verder bergop gereden om te kijken of andere bergen ook mee zouden kleuren, maar dat was niet het geval. Op de terugweg naar huis nog even langs de supermarkt en onze eerste Brownie gekocht en meteen uitgeprobeerd. Mmmmmmmm, de vullingen vielen bijna uit mijn gebit, wat is dat zoet zeg en jullie weten dat wij behoorlijk wat zoetigheid kunnen verdragen. Om half 11 hadden we het wel weer gezien in het appartement en hoewel we pas om 12.30 in Banff werden opgehaald zijn we die kant op gereden. Een ritje van slechts 20 min. Even de toerist uitgehangen en een leuk fleecemutsje met Banff erop en dunne handschoentjes gekocht. Met mijn dikke handschoenen kan ik geen foto's maken en af en toe krijgen mijn handen bevriezingsverschijnselen als ik die uitdoe.

Busje van White Mountain kwam netjes op tijd en samen met 8 anderen gingen we naar Sunshine Village, een skiresort 20 minuten buiten Banff. Helaas moesten we eerst langs het hoofdkantoor want 2 gasten hadden geen berg/sneeuwschoenen. Lekker voorbereid dan! Bij het grondstation van Sunshine kregen we de snowshoes uitgedeeld, geen stokken. Niet nodig, de sneeuw is zo diep dat je er niks aan hebt. Met de Gondola naar boven gesuisd. Daarna met een open stoeltjeslift naar de top op 2400 meter. Zo'n stoeltjeslift is niet echt aan ons besteed. Leuk als je ski's hebt, dan kan je er boven meteen uitglijden, terwijl je stoeltje blijft doordraaien. Met schoenen aan ben je veel te traag, gelukkig werd de lift even gestopt voor ons, maar voel me niet echt op mijn gemak als vervolgens achter je de skiers langssuizen.

Tjeempie daar was het mega koud zeg, heel veel wind. We waaiden haast uit onze snowshoes. Na wat uitleg liepen we door 2 meter!!!!! diepe sneeuw naar een uitzichtpunt over Sunshine Meadow. Overal bergen, helemaal rondom. Prachtig! Kon bijna geen foto's maken door de kou en helaas wederom geen blauwe lucht of zon. Toch een schitterend uitzicht. Er was geen spoor om te snowshoen, dat moesten we zelf maken en onze gids vond het leuk om van steile hellingen naar beneden te springen. Of we maar wilden volgen...... Nou zijn wij niet zo goed in snowshoespringen, maar de rest van het gezelschap deed erg hun best en maakten de meest fantastische sprongen. Veel gelachen hoor en ook zelf veel gevallen. Gelukkig steeds zacht geland in meters sneeuw. Alleen opstaan viel niet mee. Ik was een keer gevallen en mijn hele been was weg!!! Moest uitgegraven worden en opgehesen. Gebeurde regelmatig bij iedereen trouwens hoor, lag niet aan mijn vaardigheden...

Na een poosje liepen we naar een eilandje in een sneeuwmeer. Wij zijn daar in de zomer van 2012 naar toe gehiked, alleen kon je toen natuurlijk niet bij dat eilandje komen. Heel apart om daar dan te staan, midden in het meer Rock Isle. Lekkere warme chocomel en koekjes gehad. Intussen was het gaan sneeuwen, totaal geen uitzicht meer. Jammer, maar het was wel erg gezellig en da's ook belangrijk. Laatste stukje van deze sneeuwspring/hapexcursie liep over de skipiste. Uitkijken voor langssuizende skiers en snowboarders. Net of je een snelweg oversteekt. Ging gelukkig allemaal goed en we kwamen bij het beginstation van de Gondola uit. De stoeltjeslift namen we niet op de terugweg, was niet erg want we hadden het al ontzettend koud. De sneeuw zat in alle hoekjes en gaten van onze kleding en spullen. Daarna weer netjes naar Banff gebracht met het busje en om 17 uur waren we thuis.

Was dus niet echt een rustdag, we waren redelijk gesloopt, alweer. Sunshine Village was vandaag dus zonder sunshine, maar het was superleuk. We zouden dit zeker niet zelf hebben gedaan, dat off-road snowshoen. Vrijdag gaan we met dezelfde organisatie en ik verheug me er nu al op.

See you.

Iedereen weer bedankt voor de leuke reacties, altijd fijn om te merken dat het gewaardeerd wordt. Natuurlijk ook dank aan alle andere lezers, ik zie dat er toch veel gekeken wordt.

Wederom een speciaal bedankje aan mijn ouders: Superleuk dat het jullie ook gelukt is om terug te schrijven. Zo zie je maar, de sociale media zijn er ook voor jullie!