Oslo, druk, druk, druk.
Door: Ellien
Blijf op de hoogte en volg Leen en Ellien
07 Juli 2013 | Noorwegen, Oslo
Geachte lezers,
Vannacht gelukkig redelijk geslapen in ons motelletje. Herrie viel mee. Ontbijt was vullend, niet vermeldenswaardig. Uitgerust op pad rond 8 uur. Over allerlei bruggen, lang en kort bereikten we Zweden. Deze keer geen veerboten, alles over het vasteland. Gelukkig werd de route al snel heuvelachtiger, rotsiger. Ik weet bijna zeker dat ik ergens een eland zag staan, weliswaar op afstand, maar qua silhouet.....En tenslotte ben ik een echte eland-expert na onze vakantie van vorig jaar nietwaar. Paar hertjes en helaas veel wild wat al was verhuisd naar de eeuwige jachtvelden. Overvliegende wouwen, buizerds, valkjes, als je goed kijkt zie je best veel.
Overigens is het al 2 dagen prachtig zonnig weer, net als bij jullie denk ik. Rond half 6 reden we Oslo in. Midden in het centrum moesten we zijn voor het appartement. Alleen is er geen receptie, even bellen en iemand zou de sleutel komen brengen. Dus gebeld, maar de sleutelbrenger kon ons niet vinden. Waar staat u dan vroeg hij? Nou wij staan op de Trondheimsvegen. Maar ik zie u niet zei hij, ziet u mij? Maar hoe ziet u als sleutelbrenger eruit dan? Ziet u dat witte gebouw mevrouw? Ja overal zie ik wel iets wits. U moet over een bruggetje en dan rechtsaf. Dat bruggetje hadden wij al genomen, maar Sleutel dacht van niet denk ik. Hoe kan hij nou weten waar wij dan staan? Ik snapte er niks van, hij zei dat hij stond te zwaaien, maar hij weet niet hoe wij eruit zien en ik niet hoe een sleutelganger eruit ziet. Kortom de verwarring was compleet. Na een poosje toch appartement gevonden met sleutelbrenger. Appartement is niks mis mee, alleen loopt onder ons raam nu een tram!!!! En ook een buslijn. Ook denken we dat de aanvoerroute van het ziekenhuis hier langs komt, gillende sirenes om de haverklap. Kortom, wij zijn zo verwend en niks gewend qua wonen in wereldsteden dat we ons serieus afvragen of we nu echt gaan slapen.
Avondeten was iets van Kebab op de hoek. We zitten in een Pakistaanse wijk geloof ik, vol met barretjes enzo. Heel gezellig, als je daar van houdt. Denk dat we op de terugweg iets anders gaan verzinnen.........
Morgen lekker naar ons huisje, wat zal het daar weldadig rustig zijn.
Groetjes,
Ellien
Vannacht gelukkig redelijk geslapen in ons motelletje. Herrie viel mee. Ontbijt was vullend, niet vermeldenswaardig. Uitgerust op pad rond 8 uur. Over allerlei bruggen, lang en kort bereikten we Zweden. Deze keer geen veerboten, alles over het vasteland. Gelukkig werd de route al snel heuvelachtiger, rotsiger. Ik weet bijna zeker dat ik ergens een eland zag staan, weliswaar op afstand, maar qua silhouet.....En tenslotte ben ik een echte eland-expert na onze vakantie van vorig jaar nietwaar. Paar hertjes en helaas veel wild wat al was verhuisd naar de eeuwige jachtvelden. Overvliegende wouwen, buizerds, valkjes, als je goed kijkt zie je best veel.
Overigens is het al 2 dagen prachtig zonnig weer, net als bij jullie denk ik. Rond half 6 reden we Oslo in. Midden in het centrum moesten we zijn voor het appartement. Alleen is er geen receptie, even bellen en iemand zou de sleutel komen brengen. Dus gebeld, maar de sleutelbrenger kon ons niet vinden. Waar staat u dan vroeg hij? Nou wij staan op de Trondheimsvegen. Maar ik zie u niet zei hij, ziet u mij? Maar hoe ziet u als sleutelbrenger eruit dan? Ziet u dat witte gebouw mevrouw? Ja overal zie ik wel iets wits. U moet over een bruggetje en dan rechtsaf. Dat bruggetje hadden wij al genomen, maar Sleutel dacht van niet denk ik. Hoe kan hij nou weten waar wij dan staan? Ik snapte er niks van, hij zei dat hij stond te zwaaien, maar hij weet niet hoe wij eruit zien en ik niet hoe een sleutelganger eruit ziet. Kortom de verwarring was compleet. Na een poosje toch appartement gevonden met sleutelbrenger. Appartement is niks mis mee, alleen loopt onder ons raam nu een tram!!!! En ook een buslijn. Ook denken we dat de aanvoerroute van het ziekenhuis hier langs komt, gillende sirenes om de haverklap. Kortom, wij zijn zo verwend en niks gewend qua wonen in wereldsteden dat we ons serieus afvragen of we nu echt gaan slapen.
Avondeten was iets van Kebab op de hoek. We zitten in een Pakistaanse wijk geloof ik, vol met barretjes enzo. Heel gezellig, als je daar van houdt. Denk dat we op de terugweg iets anders gaan verzinnen.........
Morgen lekker naar ons huisje, wat zal het daar weldadig rustig zijn.
Groetjes,
Ellien
-
07 Juli 2013 - 23:51
Saskia:
Hallo lieverdjes
Pfff wat een verhaal weer. hahahahaha dat je toch zoveel kunt schrijven als je niks meemaakt. hilarisch om te lezenIk hoop dat jullie een beetje kunnen slapen.
Succes morgen met het laatste stukje
Dikke kussen van de kooijen uit krimpen -
08 Juli 2013 - 22:58
Leen En Ellien Van Der Kooij:
Nou zeg, noem dat maar niks meemaken.... Zit me hier suf te lullen om een pagina te vullen is het ook niet goed. Weet je hoe t-r-a-a-g- het internet hier is. Soms een beetje, soms niet. Maar ik doe het graag hoor Saskia. ;) -
11 Juli 2013 - 17:41
Saskia:
ik ben je ook zeer dankbaar hoor!!!!!!!! vindt je gewoon leuk schrijven ik moet echt nadenken hoor
Ik geniet weer met volle teugen!!!
-
11 Juli 2013 - 21:30
Bianca:
Hahaha ja hoor, hebben jullie weer een die nooit opgelet heeft hij zoekspelletjes!
Gelukkig kwam het goed! Wel balen van de drukke stad maar ook weer charmant toch?!
dan genieten jullie nog meer van de rust morgen.
Succes met het laatste stukkie, op naar het schone rustige Noorwegen!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
