Bow Glacier Falls

Beste lezers,

Vandaag hebben we het een beetje rustig aangedaan om de benen even wat rust te geven na de heftige inspanningen van gisteren. Uiteraard hebben we niet bij het zwembad gelegen want dat is er niet. Ook niet een dagje aan het strand, is er ook niet en in de camper blijven zitten is ook niks. Buiten kan je ook niet zitten want de muggen lusten je rauw. Gelukkig hadden we wel zin om naar buiten te gaan, alleen niet zo lang en niet zo hoog. Hike gevonden die qua hoogtemeters eenvoudig moest zijn, slechts 150 metertjes, mwah, daar draaien wij onze hand niet voor om. Lengte ook geen probleem, 9 km (retour). We hebben zelfs uitgeslapen! We waren ergens tussen 7 en 8 wakker, de een eerder dan de ander. Het was redelijk bewolkt met wel blauwe gaten en zon. Vervolgens weer gereden over de prachtige Icefields Parkway. Deze keer ons rijdend huisje geparkeerd bij Bow Lake. Daar staat een mooie lodge met een hele mooie naam: Num-ti-jah. Betekent: weet ik niet! Heel veel bezoekers in ieder geval, de ligging is ook prachtig, uitzicht op Bow Lake en gletsjers. Bij de lodge stond een waarschuwingsbord, er loopt daar regelmatig een grizzly rond. Altijd fijn. Nu denk ik dat de meeste mensen het bord of niet gelezen hebben of dom zijn want als je ziet hoe ze allemaal op pad gaan. Helemaal niks bij zich, nada, njiente. Geen jas, geen wandelstok, geen wandelschoenen, geen berenspray, geen verstand. Kinderen rennen vooruit en lopen langs heerlijke berenweides. Oh ja, ze hebben natuurlijk wel hun cameraatje bij zich (net als wij).

Genoeg gemopperd weer, we gaan op pad. Overigens worden wij ook regelmatig nagestaard, wij zien er immers ook belachelijk uit. Berenspray deze keer op mijn buik, ik schrik altijd wel van die borden en blijf op mijn hoede. En dat er mensen lopen is zeker geen garantie. We liepen langs de waterkant van Bow Lake, daarna door een nat overloopgedeelte wat redelijk vol water stond. Toen moesten we toch wat klimmen, het was niet veel en er waren zelfs grote traptreden gemaakt. We liepen langs een kloof waar het water doorheen raasde. Laatste stuk was; zoek het pad tussen de rotsen en stenen, loop vooral richting de waterval. Die kwam met donderend geraas van 150 meter hoog over een rotswand heen, smeltwater van de Bow Glacier. Wat een kabaal, machtig mooi. Dan voel je je toch erg nietig naast dit natuurgeweld.

De bewolking werd helaas steeds hardnekkiger en neigde inmiddels naar grijs en waterbevattend. Toch maar weer de nodige fotospullen tevoorschijn getoverd. Leen moest natuurlijk zo hoog mogelijk klimmen naast de waterval, daar is die ene foto nog mooier! Klom zelfs hoger dan verantwoord en moest op zijn achterkant weer naar beneden. Dat krijg je ervan. En ik sla dit alles van een gepaste afstand gade en weet al wat er komen gaat. Resultaat viel helaas wat tegen, geen blauwe lucht, dan lijken de foto’s bijna zwart-wit. Maar ach dat deed niks af aan het feit dat het toch prachtig was om te zien en te horen. En Leen kon lekker klimmen en klauteren.

De terugweg was een race tegen de regenklok. Het begon al te spetteren toen we net de waterval achter ons lieten, en halverwege begon zelfs het gedonder. In de lucht wel te verstaan. Houden we het droog? Jasje aan, cameratas en rugzak kregen ook een jasje aan. Flink doorgelopen, nog ff snel een marmot gezien en in de regen bij de camper aangekomen. Gelukkig geen plensbui, het onweer is ook weggedreven en inmiddels schijnt alweer een poosje de zon door wat blauwe plekken. We hebben weer heerlijk gewandeld, deze keer geen spectaculaire uitzichten over bergen, maar de waterval was schitterend. Leuke afwisseling zo.

Morgen? Hangt van het weer af maar we willen best wel weer wat meer de hoogte in, geen duizend meter. Misschien naar Castle Lookout, het boek belooft weer schitterende bergketens als je iets meer dan 500 meters wilt klimmen. We zullen zien.

Saskia; ik vind het heel lief dat je onze verhaaltjes leest en zo trouw reageert, maar wanneer slaap jij dan? Zie af en toe berichten van diep in de nacht! Of heb je in Spanje ook nachtdiensten? Overigens, hoe is jullie vakantie?

Waterratjes Leen en Ellien