Op de thee bij Agnes

Daar zijn we weer,

Zoals aangekondigd vertrokken we vanochtend vroeg om 8.15 uit Banff op pad naar Lake Louise. Een ritje van slechts 60 km, en dat duurde ruim een uur. In Lake Louise eerst even de dorst gelest van ons vehikel, au, weer 150 liter erin gedumpt voor de tweede keer. Het is echt een mega grote slurper. Daarna een internetcode gekocht bij het postkantoor in Lake Louise. Zoals jullie al gemerkt hebben hadden we de afgelopen dagen in Banff geen verbinding. Daarom nu een heleboel verhaaltjes achter elkaar. De bijbehorende plaatjes komen echt binnenkort, de fotoafdeling heeft wat vertraging opgelopen door de lange dagen die we steeds maken. Heb nog ff geduld.

Voordat we naar het meer Lake Louise vertrokken om te wandelen hebben we een plekje gereserveerd voor 7 dagen op Lake Louise Campground, net als vorig jaar. Kheb dus regelmatig een deja-vu, dat begrijp je. Eindelijk om 10.00 uur stonden we op de parkeerplaats bij het meer. Na een kopje koffie konden we van start gaan.

Op het programma van vandaag: een wandeling naar Lake Agnes en Little Beehive. Eerst natuurlijk weer genoten van het schitterende uitzicht over het melkachtig wit/blauwe meer met daarachter de grote Victoria-gletsjer. Op het meer veel kano’s helaas, zonde van het uitzicht. Ik heb weer horizontaal foto’s gemaakt, natuurlijk met bloemetjes erbij. De wandeling begon meteen heftig, een soort hart/long-test. We wisten meteen weer waar ons hart zat (in je keel en oren) en de inhoud van je longen (weinig). Maar na een poosje werd het beter en al ploeterend in de hete zon gingen we naar boven. Na een poosje kwamen we bij het tweede meer van vandaag: Mirror Lake. Inderdaad ook groen/blauw en voorzien van een grote berg op de achtergrond. Rond dit meer wonen ook heel veel van onze geliefde vrienden, muggen, grrrrrrr. Dus na de nodige foto’s snel verder gelopen, net als die 4000 andere wandelaars die elke dag ook deze klim maken. Gelukkig komen ze in vlagen, dus liepen we niet in de file. Ik vraag me regelmatig af of wij er nu zo dom uitzien met onze bergschoenen, petjes, stokken, rugzakken of ‘die anderen’ die op de gebruikelijke slippertjes, gekleed in de nieuwste mode zich naar boven hijsen met gevaar voor kapotte enkels en knieën.

Natuurlijk ook weer mega-veel Japanners, dat is bijna een plaag hier, die lopen soms met paraplu’s, handschoenen en natuurlijk het standaard hoedje en ze worden met bussen tegelijk uitgestort over de bezienswaardigheden. Wij worden altijd vol verbazing aangekeken. Maar dat is wederzijds. Voor 3996 mensen is gelukkig het theehuis van Lake Agnes de eindbestemming. Afstand 3,7 km. Tuurlijk zochten wij het weer hogerop (stelletje uitslovers) en inderdaad heb je dan nog mooier uitzicht dan bij het theehuis van Agnes. Lekker puh. Eenmaal boven was de Little Beehive, je kan dan heel veel bergen in de verte zien, prachtig weids. Totale afstand 5,5 km, niet zoveel zou je zeggen, maar het gaat bijna continu omhoog, dus afzien was het wel. Toch vond iedereen het minder inspannend dan gisteren toen het redelijk vlak was, maar het uitzicht stukken minder. En ik zeg altijd maar zo, als de beloning groot is ben je het afzien snel vergeten. Geen ontspanning zonder veel inspanning (spreuk van de dag).

De weg naar beneden was een kwelling voor enkels en knieën. Even over 3-en waren we weer in ons huisje. Meteen doorgereden naar de Campground waar ik nu heerlijk buiten voor onze kemper tussen de bomen zit te schrijven. Nog geen trein gehoord gelukkig, maar ik weet van vorig jaar dat die echt wel komt. Waar je ook gaat in West Canada, de trein reist altijd gezellig met je mee. Waar zouden we zijn zonder de trein nietwaar!!

Claudia heeft zich inmiddels gespecialiseerd in het fotograferen en achtervolgen van de squirrels, ze vindt ze zo grappig. Sander raakt niet uitgekeken op alles wat rondrijdt, echt heel anders dan in Nederland. Al aardig wat Hummers gezien, die vallen nauwelijks op tussen al die andere grote gedrochten.

Morgen een rustdag, qua wandelen althans. We gaan iets herbeleven van 11 juli, de trouwe fans van vorig jaar snappen misschien wel wat ik bedoel en anders kijk je ff bij het verslag van Canada 2009. De kids weten van niks, dus toch weer een verrassing, kon het niet laten. Ben benieuwd wat ze ervan vinden, morgen zal ik het laten weten. Misschien rijden we daarna nog ff langs de Columbia Icefield, die supergrote gletsjer, misschien lopen we er nog ff overheen. Is dan dicht in de buurt. Dus we gaan weer kilometers vreten.

Speciaal voor Theo: we hebben een leuk optrekje gezien in Banff, binnenkort sturen we de brochure en de rekening en kan jij je gaan verdiepen in het onroerend goed van Canada. Tuurlijk mag je als eerste langskomen. Wij passen de rest van het jaar wel op dit huis zoals afgesproken. Ken jij toevallig ook nog iemand die het hier schoon kan maken voor een leuk prijsje?

Best regards,
K4