Indiana Jones en de 6 gletsjers

Lake Louise, 10 juli, Indiana Jones en de 6 gletsjers

Hi folks,

Vandaag hebben we weer zo’n megagave wandeldag gehad. Prachtig weer: veel zon en een beetje bewolking. Heel vroeg uit de veren, want we gingen naar Lake Louise, jeweetwel, dat beroemde meer waar elke toerist naar toe moet op doorreis in Canada. Lake Louise is hèt symbool van de Rockies. Dus ons kempertje stond al om 8.15 op de parkeerplaats en wij konden op ons gemak genieten van het schitterende uitzicht over het meer met daarachter een supergave berg met gletsjers, de Victoria Glacier. Er liepen al aardig wat Japanners rond, die kom je werkelijk overal met bussen tegelijk tegen. Leen had aardig wat bekijks door zijn lengte en een leuk hoedje. Aan de rand van het meer staat een megagroot hotel, een waar kasteel. Het zou niet misstaan in de Efteling of Disneyland, maar hier hoort het niet. De tocht, natuurlijk weer 4****, Plain of the Six Glaciers. Omdat we lekker vroeg op pad gingen was het nog heerlijk rustig, dat zou in de loop van de dag wel anders worden. Het uitzicht was van begin tot eind adembenemend mooi, een gigantische gletsjer recht vooruit.

Na 5,5 km en 2 ½ uur wandelen en flink stijgen kwamen we bij een theehuis. Een heel erg mooi aangelegde plek, parkachtig met veel banken. Beetje onnatuurlijk is het wel zo midden in de natuur, maar wel prettig om ff bij te komen. Daarom komen er ook zoveel mensen naartoe, ook voor het uitzicht natuurlijk. Er is geen elektra, ze maken alles op een petroleumkachel, alles vers elke dag. De voorraden worden in 1 dag per helikopter naar boven gebracht aan het begin van het seizoen, de overige spullen neemt het personeel mee. Die blijven 5 dagen bij het theehuis waar ook blokhutten voor hen zijn. Ze komen en gaan over het zelfde pad als de toeristen. Omdat het zoveel moeite kost om het theehuis dus draaiend te houden zijn de prijzen iets hoger dan normaal. Gelukkig zijn wij niet te beroerd om de locals te steunen en hebben we ons maar weer eens opgeofferd en koffie(jakkes, niet te z…..) met chocoladecake/glazuur (heerlijk kaloriebommetje) genuttigd. Na deze caffeine/kalorienshot konden we weer verder, naar het uitzichtpunt over de gletsjers.

Bij het theehuis kwamen we trouwens de Transformers weer tegen, de Japanners in zuurstokkleurtjes die we bij Citadel Pass hadden gezien. De gids was verbaasd dat ik ze herkende, hoe zou dat toch komen….? Het pad naar de gletsjer was erg rotsig, maar ondanks de koude wind was het daar supersupermooi, wij zijn immers dol op gletsjers. Op weg naar beneden zijn we weer gestopt bij het theehuis om onze broodjes te eten. We raakten aan de praat met Nederlanders, bleken ze uit Rotterdam te komen en hij was oorspronkelijk dus een ....juist Krimpenaar, ene Clemens. Waarom komen wij nu altijd als we op vakantie zijn mensen tegen uit Krimpen?? In Parijs, in Noorwegen en nu dus of all places ook in Canada!!Ze waren wel erg aardig hoor en we hebben heerlijk ervaringen uitgewisseld over Canada. Overigens heeft Clemens dus op de school van Sander en Claudia gezeten, hij vroeg nog of Dhr. Langschmitt er nog lesgaf. Wat is de wereld toch klein.

We kwamen ook Belgen tegen, een van hen dacht dat wij gingen overnachten bij de gletsjer, we hebben ook zoveel tassen bij ons, we lijken wel pakezels. Leen loopt met een flinke rugzak ( broodjes, drinken, regenjassen,statief) en grote fototas. Ik loop ook met zo’n grote fototas en tas met telelens. En allebei een wandelstok. Ja wij laten ons niet verrassen. De meeste mensen hebben helemaal niks bij zich, hooguit een fototoestelletje, lopen op schattige schoentjes, erg onverstandig, het weer kan zo snel omslaan in de bergen en je enkels en knieen hebben het zwaar te verduren.

Het is best gezellig als je af en toe hikers tegenkomt die net zo enthousiast zijn als wij, ik heb verschillende mensen geadviseerd om ook naar The Valley of the Ten Peaks te gaan, waar wij gisteren zijn geweest. Hoe dichter we bij het hotel kwamen hoe ongezelliger het werd. Hordes mensen die alleen ff een pad langs het meer liepen of een poging gingen wagen om bij het theehuis te komen. Wij zijn in ieder geval weer helemaal voldaan huiswaarts gekeerd en vragen ons nu al af of het nog mooier zal worden, kan bijna niet. Totaal hebben we 14 km gelopen in 6 uur(incl alle pauzes). We hebben vandaag ook nog 4 extra dagen bijgeboekt op de camping met de trein die ’s nachts om half 3 door de kemper dendert, de omgeving is hier zo superfantastisch dat we dat op de koop toenemen. Tenslotte komen we hier niet om te slapen….

Morgen een spannende dag, de uitgestelde verrassing, ben je benieuwd? Kijk dan morgen weer naar een nieuwe aflevering van: Indiana Jones in Canada.

Foto's op:
http://picasaweb.google.nl/leenellien

Liefs Leen en Ellien